داوود فتحعلیبیگی؛ دبیر علمی این جشنواره در ابتدای این نشست با اشاره به اینکه شخصاً همواره دغدغه برگزاری جشنوارههایی با موضوع و مضمون زندگانی علی بن ابیطالب(ع) را داشته و دارم، گفت: در این زمینه احتیاج وافر به خلق آثار مکتوب نمایشی و نمایشنامه براساس آنچه در نهجالبلاغه نقل شده، داریم اما به هر صورت برگزاری جشنواره نقالان و پردهخوانان «غدیر» نیز حرکت مؤثر در این راستاست تا بتوان از این طریق با سیره و خط و مشی جاوید علوی بیش از پیش آشنا شد.
وی ادامه داد: البته تا پیش از برگزاری این جشنواره به ابتکار مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری ما در جریان جشنواره نمایشهای آئینی و سنتی که سابقهای درخشانی دارد به این مقوله یعنی پرداختن به هنر نقالی توجه شایان توجهی داشته و داریم اما در پرداخت این هنر به مقولهای خاص همچون فرهنگ و سیره علوی باید بگویم که این جشنواره منحصر به فرد است.
دبیر هجدهمین جشنواره نمایشهای آئینی و سنتی تصریح کرد: خوشبختانه عده کثیری از هنرمندان در سطوح مختلف از پیشکسوت تا جوان به منظور شرکت در این جشنواره ابزار علاقه کردند که این تنوع سنی که اکنون در جشنواره شاهد آن هستیم اقدامی مبارک و میمون است که نشان از آن دارد که قلمرو هنر زمینه مناسبی را برای پرداختن به امر مهمی همچون فرهنگ و سیره علوی فراهم میسازد.
وی افزود: براساس حدیث مشهور نبوی که فرمود: من شهر علمم و علی درب آن و هر کس میخواهد به شهر وارد شود ناگریز به ورود از درب آن است، باید توجه داشت که شناخت درست از اندیشه، تفکر علوی و اشراف کامل به مقاطع زندگی گوهربار آن حضرت، زمینه را برای شناخت بیش از پیش اسلام ناب محمدی فراهم خواهد ساخت و تصور میکنم هنر نقالی به عنوان یکی از زیرشاخههای هنرهای نمایشی ابزار مناسبی برای رسیدن به این مهم است.
دبیر علمی دومین جشنواره سراسری نقالان و پردهخوانان«غدیر» در ادامه گفت: متأسفانه سالهای سال است که فهم و درک جامعه ایرانی نسبت به آنچه به شکل علمی و پژوهشی در قالب وزارت علوم و فناوری در حال جریان است پیشی گرفته؛ مصداق آن برگزاری چنین جشنواره و رویدادهایی است که از طریق ظرفیتهای مناسب در هنرهای نمایشی به خدمت مباحث و مقولات دینی و ارزشی درآمده و آنها را بیش از هر زمان دیگری در جامعه نهادینه میسازد؛ علیرغم تمام اصرارها و دغدغههایی که جامعه هنری در عرصه هنرهای آئینی و سنتی از خود به خرج داد تا این وزارتخانه به صرافت ایجاد رشتهای مرتبط با این حوزه در دانشگاهها باشد اما گویا این نهاد عالیرتبه در حوزه آموزش عالی پنبهای در گوش خود کرده و نسبت به این دلسوزی جامعه هنری و پیشکسوتان عرصه هنرهای نمایشی همچنان دوست دارد بیتفاوت باشد.
وی تأکید کرد: به هر حال متولیان امر باید به فکر باشند؛ شاید تا این مقطع این امکان وجود داشته باشد که بتوان هنر نقالی، پردهخوانی و یا حتی تعزیه را به شکلی سینه به سینه و به شکل موروثی به پیش برد اما دیگر زمان آن رسیده است که با پرداخت علمی و پژوهشی این هنر را در نزد خود نگاه داشته و نسبت به سرنوشت آن که با ظهور و بروز برخی ناهنجاریها و مقولات تازه هنری میرود تا به فراموشی سپرده شده و منقرض شود، حساسیت بیشتری داشته باشیم.
فتحعلیبیگی در پایان سخنان خود در مورد لزوم بهرهگیری از پرده نقاشی در جریان پردهخوانی گفت: این پردهها در گذشته به شکل هنرمندانهای توسط نقاشان قهوهخانهای ترسیم میشدند و در شرایط کنونی بازآفرینی آنها بسیار پرهزینه خواهد بود؛ البته برخی از پردهخوانان با استفاده از تصویر برخی از پردههای مشهور که به «پرده درویشی» موسوم هستند و چاپ بنر آنها به کار پردهخوانی مشغولند که این ترفند خوبی است اما به نظر من وجود پرده در زمان پردهخوانی به عنوان یکی از زیرمجموعههای هنر نقالی چندان الزامی ندارد و از پرده تنها به عنوان یک پایبند که بتواند با استفاده از نقوش و رنگ مخاطب را به پای نقل بنشاند، استفاده شده و اگر هم نباشد چیزی از ارزشهای هنری فرد نقال نخواهد کاست.
یادآور میشود، دومین جشنواره سراسری نقالان و پردهخوانان«غدیر» به دبیری حسین عالمبخش از 13 تا 17 شهریور در میدان امام حسین(ع) به عنوان میدان مراسمهای آئینی و مذهبی، برگزار خواهد شد.