حسین نمازی کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار
ایکنا درباره جدیدترین سریال تلویزیونی خود اظهار کرد: بازگشت عنوان سریالی است که اخیراً تصویربرداری آن به پایان رسیده و اکنون نیز در حال تدوین است. این سریال تلویزیونی از آذرماه سال گذشته جلوی دوربین رفت و در فروردینماه سال ۹۷ تصویربرداری آن به پایان رسید. این کار در ۲۲ قسمت تولید شده و تا چند ماه آینده از یکی از شبکههای سیما روی آنتن خواهد رفت.
وی درباره چرایی ساخت این مجموعه گفت: واقعیت این است که من در ابتدا نمیخواستم این کار را بسازم، اما سعید پروینی؛ تهیهکننده کار با من تماس گرفت و گفت درصدد ساخت سریالی است که حمید نعمتالله قرار است فیلمنامه آن را بنویسد و من قبول کردم در این زمینه مذاکره کنیم. در آن جلسه نعمتالله گفت: اگر من کارگردانی این کار را بپذیرم، حاضر است فیلمنامه را بنویسد، در غیر این صورت حاضر به نگارش متن نیست؛ به همین جهت مجاب شدم تا کارگردانی این کار را قبول کنم.
نمازی ادامه داد: جالب است وقتی من با اصرار نعمتالله راضی به پذیرش کار شدم او بنا به مشکلاتی که برایش به وجود آمد از کار جدا شد، به همین جهت خودم شروع به نوشتن فیلمنامه کردم. وقتی بر اساس طرح نعمتالله فیلمنامه کار را نوشتم به مرور به آن علاقهمند شدم به همین دلیل با تمام انرژی نگارش این کار را ادامه دادم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا در این کار به فضای مجازی پرداخته شده است؟ گفت: فضای مجازی در این کار بخش کوچکی از قصه است. این موضوع در قسمت ۸ به پایان میرسد، البته درباره چرایی پرداختن به این موضوع باید بگویم، من تنها به دنبال بیان یک قصه بودم؛ قصهای که به نوعی کل جامعه با آن درگیر باشد. نکته دیگر اینکه به نوعی میخواستم به بحث فرهنگسازی در این حوزه توجه کرده باشم، چون شبکههای اجتماعی به ذاته اتفاقی خوب هستند به شرطی که راه استفاده صحیح از آن را بلد باشیم، البته به هیچ وجه نگاهی نقادانه به این حوزه نداشتم، بلکه درباره وضعیتی است که در جامعه وجود دارد در این سریال سخن گفتهام.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که در «بازگشت» تماشاگر قادر به پیشبینی اتفاقات نیست، گفت: یکی از آسیبهای رایج در سریالهای ایرانی قابل پیشبینی بودن مجموعههای نمایشی است. برای همین وقتی دو یا سه قسمت مجموعه روی آنتن میرود دیگر بخشی از تماشاگران علاقهای برای دیدن کار ندارند، اما در این کار تمام تلاش من این بوده که از تکرار و سطحینگری پرهیز کنم، برای همین اگر بیننده این کار باشید تا قسمت ۱۲ یا ۱۳ نمیتواند نظر قطعی درباره این سریال بدهید، زیرا داستان از آن زمان آغاز میشود.
وی درباره فضای حاکم بر سریال گفت: من در یک خانواده کاملاً سنتی زندگی میکنم برای همین هم دلبستگی بسیاری به شاخصههای قدیمی سبک زندگی ایرانی – اسلامی دارم. این ویژگی را در تمامی کارهایم به نوعی مورد توجه قرار میدهم، حتی در کاری که به زودی آن را جلوی دوربین خواهم برد، سریال فضایی کاملاً ایرانی دارد. این دلبستگی نیز به هیچ وجه به معنای رد زندگی مدرن نیست، بلکه میخواهم بگویم اگر ما میخواهیم از مدرنیته استفاده کنیم نباید برخی ویژگیهای فرهنگی خود را فراموش کنیم.
این فیلمساز ادامه داد: در اخلاقیات اسلامی ما درباره رابطه والدین با فرزندان یا بچهها با پدر و مادرشان دستورات مفصلی آمده است. این فرامین نیز برای قوام خانواده به وجود آمده است، اما متاسفانه ما برخی مواقع به بهانه پرداختن به آسیبهای اجتماعی بسیاری از اصول را زیر پا میگذاریم، همین مسئله نیز به طور ناخودآگاه مروج برخی روشهای نادرست است. جامعه ما از زمانی مشکلاتش در حوزه خانواده و اجتماع روزافزون شد که به سبک زندگی ایرانی – اسلامی پشت کرد.
وی متذکر شد: اینکه من چگونه بتوانم سبک زندگی مورد نظرم را اشاعه دهم بحثی کاملاً جدی است، چون برخی مواقع ما با تعریف نادرست از موضوعی به آن مفهوم ضربه میزنیم. به همین جهت من برای آنکه سبک زندگی ایرانی – اسلامی را تبلیغ کنم به هیچ وجه گروهی دیگر را زیر پا نمیگذارم، بلکه تلاشم این است قضاوتی منطبق بر واقعیت داشته باشم. درباره «بازگشت» میخواهم نقل قولی از حسینیوند تدوینگر این کار بیان کنم. او معتقد است این سریال کاری نظیر «میهمان مامان» است که در آن مناسبت حاکم بر خانواده ایرانی به زیبایی روایت میشود.
نمازی با تاکید بر اینکه دوست دارد همیشه درباره خانواده فیلم یا سریال بسازد، گفت: خواست قلبی من است که همیشه خانواده موضوع اصلی کارم باشد، البته عشق حاکم در خانواده همانند عشق به پدر، مادر، فرزند یا همسر موضوعاتی هستند که میخواهد به روشی در کارم مدنظر قرار دهم. در کار اخیرم نیز به موضوع عشق در دهه شصت توجه دارم که به نوعی این عشق با دفاع مقدس پیوند خورده است.
وی در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر اینکه آیا رواج تولیدات شبکه نمایش خانگی به نفع سینما یا تلویزیون است؟ تاکید کرد: اگر بخواهیم دلیل افت کیفی برخی تولیدات سینما و تلویزیون را به گردن شبکه نمایش خانگی بیندازیم معقول عمل نکردهایم، اما اگر بپرسیم چرا تا به این اندازه سریالهای شبکه نمایش خانگی رشد کردهاند؟ دلیلش آشکار است؛ زیرا به دلیل برخی محدودیتهایی که در تلویزیون وجود دارد فیلمسازان دستشان برای پرداختن به درام باز نیست، اما در شبکه نمایش خانگی فرصتی پیش آمده تا فضا آمادهتر باشد، برای همین هم تولید در این حوزه زیاد شده است. نکته دیگر اینکه تولیدات شبکه نمایش خانگی به نوعی باعث شده تولیدات ماهواره کم رنگتر شود، چون مخاطب با تولیدات این حوزه بهتر ارتباط برقرار میکند.
گفتوگو از داود کنشلوانتهای پیام