ستم بر بندگان خدا؛ بدترین توشه قیامت

نوع زندگی انسان‌ها بر اساس نگاه و بینش آن‌ها است به طوری که دیدگاه یک شخص مسلمان که بر اساس توحید است، تمام ابعاد زندگی وی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. آیات الهی و سخنان ائمه معصومین(ع) به عنوان راهنمای انسان می‌تواند او را به سر‌منزل مقصود برساند، از جمله می‌توان به نهج‌البلاغه کتاب عقل و دل که ژرفای خاص خود را داشته است اشاره کرد که زندگی سالم و رفتارهای آدمی را به اوج کمال خود می‌رساند.
حضرت علی‌(ع) در حکمتی از نهج‌البلاغه می‌فرماید: «بئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ؛ بدترین توشه برای آخرت، ظلم بر بندگان خداوند است». بنابراین منطق حضرت علی‌(ع) به عنوان یک الگوی کامل برای رسیدن به کمال مقصود دوری از ستم بر بندگان خداست به طوری‌که این منش زیبای مولای متقیان از آیه 197 سوره مبارکه بقره «وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى؛ براى خود توشه برگيريد كه در حقيقت بهترين توشه پرهيزگارى است» الهام گرفته شده است.
در روایتی آمده است که عبدالعظیم حسنی‌(ع) از امام جواد‌(ع) در خواست حدیث نمود به طوری که ‌حضرت 14 حدیث از جمله (‌بدترین توشه برای آخرت ستم بر بندگان خداست‌) را فرمودند. روايتي از امام پنجم حضرت امام محمد باقر(ع) نقل شده است و آن حضرت از پدر بزرگوارشان امام سجاد(ع) و ايشان هم از پدرشان حضرت سيّدالشهداء(ع) و آن امام بزرگوار از قول مبارک اميرمؤمنان و مولای متقيان اميرالمؤمنين(ع) روايت را نقل می‌فرمايند.
همچنين در روايت آمده است که امام حسين و امام سجاد(ع) در آخرين لحظات حيات و هنگام شهادت، روايت را وصيت کرده‌اند. يعنی علاوه بر اين‌که چهار امام معصوم اين مطلب را بيان فرموده‌اند، دو امام بزرگوار در حساس‌ترين مواقع به ذکر روايت پرداخته‌اند، معلوم مي‌شود روايت، بسيار اهميت دارد که اين سلسله نورانی و مطهر آن را نقل فرموده‌اند. به خصوص حضرت اباعبدالله الحسين(ع) در روز عاشورا و موقعی که همه اصحاب و ياران به شهادت رسيده بوده‌اند، يعنی در آن موقعيت حساس، که لازم است مهم‌ترين و حساس‌ترين مطالب بيان شود، آخرين وصيت خود به فرزند برومندشان که در حقيقت آخرين وصيت ايشان به شيعيان و بلکه بشريت است را چنين بيان می‌فرمايند: «یا بنی إِيَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لاَ يَجِدُ عَلَيْكَ نَاصِراً إِلاَّ اَللَّهَ؛ از ستم کردن بر کسی که هیچ یار و یاوری جز خداوند متعال ندارد بترس. در خطبه 176 آمده است که: ظلمی که رها نمی‌شود ستمی است که بندگان بر یکدیگر می‌کنند که قصاص در آنجا‌(قیامت) شدید است‌، این قصاص مجروح ساختن‌ با کارد و تازیانه زدن نیست بلکه چیزی است که این‌ها در برابرش ناچیز است.
رسول خدا‌(ص) فرمودند: «اتَّقُوا الظُّلْم، فَإِنَّ الظُّلْمَ ظُلُمَاتٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ؛ تقوا پیشه کنید از ستم پس براستی ظلم تاریکی در روز قیامت است» پس سبک زندگی این است که مراقب رفتار و کردار خود باشیم که بدترین توشه برای قیامت ستم بر مردم و بندگان خداست.
به قلم حبیب‌الله صابری‌نسب؛ فعال قرآنی
انتهای پیام