سیمای زنانه جنگ در محاق/ 4
مادر شهیدی که اسلحه فرزندش را به برادرش داد/ رسالتی که تاریخ به دوش زنان نهاد
گروه جهاد و حماسه ــ معاون آموزش انجمن علمی عرفان اسلامی ایران می‌گوید: بیشتر حضور من در جبهه‌های غرب مثل ایلام از طریق جهاددانشگاهی بود و برای دانش‌آموزانی که به خاطر شرایط جنگی از تحصیل عقب افتاده بودند کلاس‌های فشرده جبرانی برگزار می‌کردم.
فروغ احراری در حال حاضر معاون آموزش انجمن علمی عرفان اسلامی ایران است. او سال‌ها استاد دانشگاه و فعال حوزه زنان بوده و در سمت‌های گوناگونی همچون شورای راهبردی زنان فرهیخته دانشگاه آزاد اسلامی و رئیس کمیته بررسی و پایش اطلاعات شورای راهبردی زنان فعالیت کرده است. او به عنوان بانویی که در دوره جنگ تحمیلی در جبهه‌ها حضور داشته در گفت‌وگو با ایکنا، درباره نقش و مسئولیتش در جبهه‌های جنگ می‌گوید: حضور من در جبهه‌های جنگ بیشتر جنبه فرهنگی داشت و با توجه به فرصت‌هایی که پیش می‌آمد برای سربازانی که در خط مقدم می‌جنگیدند درباره موضوعات فرهنگی سخنرانی می‌کردم. البته بیشتر حضور من در جبهه‌های غرب مثل ایلام بود که از طریق جهاددانشگاهی اعزام می‌شدیم و برای دانش‌آموزانی که به دلایل شرایط خاص جنگ از تحصیل عقب افتاده بودند، کلاس‌های فشرده جبرانی می‌گذاشتیم و به این شکل در جبهه حضور داشتیم.
وی اظهار کرد: در همین حضور مختصر در مناطق جنگی با خانم‌هایی مواجه می‌شدم که به جرئت می‌توانم بگویم که شجاعت، جسارت و ایمان آن‌ها این قدر بالا بود که انسان یاد حضور مبارزان زن صدر اسلام مثل حضرت زینب(س) و سمیه می‌افتاد.
احراری به عنوان شاهد عینی جنگ که در زمان فتح خرمشهر در جبهه حضور داشت و به بیان خاطره‌ای از یک مادر ایثارگر پرداخت و بیان کرد: در زمان جنگ تحمیلی بانوان و مادران بسیاری بودند که عزیزان خود را از دست داده بودند، اما همچنان با استقامت ایستادگی می‌کردند. یکی از مواردی که در خاطر من مانده است، خانمی بود که برای تحویل جنازه پسرش آمده بود و بعد از اینکه جنازه را تحویل گرفت با شجاعت تمام اسلحه را برداشت و به دست پسر دومش داد و گفت که اسلحه پسرم نباید زمین باشد و باید آن را برداری و جای برادرت را پر کنی. من نمونه‌هایی از این دست بسیار دیدم و شنیدم. بنابراین می‌خواهم بگویم که حضور بانوان، چه به عنوان مبارز که تعدادی اسیر شدند و چه به عنوان امدادگران پشت جبهه، این امداد پرستاری بود یا پزشکی و یا تهیه مواد غذایی و دوخت‌ودوز لباس و یا امداد فرهنگی بود که از آن دسته افرادی بودیم که امدادرسان فرهنگی بودیم.
وی اظهار کرد: در همین حضور مختصر در مناطق جنگی با خانم‌هایی مواجه می‌شدم که به جرئت می‌توانم بگویم که شجاعت، جسارت و ایمان آن‌ها این قدر بالا بود که انسان یاد حضور مبارزان زن صدر اسلام مثل حضرت زینب(س) و سمیه می‌افتاد.
احراری به عنوان شاهد عینی جنگ که در زمان فتح خرمشهر در جبهه حضور داشت و به بیان خاطره‌ای از یک مادر ایثارگر پرداخت و بیان کرد: در زمان جنگ تحمیلی بانوان و مادران بسیاری بودند که عزیزان خود را از دست داده بودند، اما همچنان با استقامت ایستادگی می‌کردند. یکی از مواردی که در خاطر من مانده است، خانمی بود که برای تحویل جنازه پسرش آمده بود و بعد از اینکه جنازه را تحویل گرفت با شجاعت تمام اسلحه را برداشت و به دست پسر دومش داد و گفت که اسلحه پسرم نباید زمین باشد و باید آن را برداری و جای برادرت را پر کنی. من نمونه‌هایی از این دست بسیار دیدم و شنیدم. بنابراین می‌خواهم بگویم که حضور بانوان، چه به عنوان مبارز که تعدادی اسیر شدند و چه به عنوان امدادگران پشت جبهه، این امداد پرستاری بود یا پزشکی و یا تهیه مواد غذایی و دوخت‌ودوز لباس و یا امداد فرهنگی بود که از آن دسته افرادی بودیم که امدادرسان فرهنگی بودیم.
کم‌لطفی رسانه‌ها به زنان
وی با اشاره به روایت‌هایی که نهاد‌ها و رسانه‌های رسمی جمهوری اسلامی ایران از نقش و حضور زنان در جنگ ایران و عراق ارائه می‌کنند، گفت: متأسفانه رسانه‌ها حضور جدی زنان را در عرصه‌های دفاع مقدس در ابعاد مختلف چه حضور فیزیکی و چه حضور معنوی و چه حمایت‌هایی که از فرزندانشان کردند بسیار کمرنگ نشان می‌دهند. بجز چند فیلم سینمایی که گاهی هم کارگردانان آن‌ها بانوان بودند خیلی نگاه جدی به نقش مادران، همسران، پرستاران و بانوان دیگر که نقش فعالی در جبهه‌ها داشتند نداریم و کتاب در این باره خیلی کم نوشته شده و فیلم در این زمینه خیلی کم تهیه شده است. صداوسیما خیلی کم و در سایه به این موضوع پرداخته که از نظر من در حق این بانوان جفا شده و باید عزم جدی به وجود آید که بتواند نقش زنان را هم به لحاظ علمی و هم کارکردی بهتر آنچه از هست نشان دهد.
وی با اشاره به روایت‌هایی که نهاد‌ها و رسانه‌های رسمی جمهوری اسلامی ایران از نقش و حضور زنان در جنگ ایران و عراق ارائه می‌کنند، گفت: متأسفانه رسانه‌ها حضور جدی زنان را در عرصه‌های دفاع مقدس در ابعاد مختلف چه حضور فیزیکی و چه حضور معنوی و چه حمایت‌هایی که از فرزندانشان کردند بسیار کمرنگ نشان می‌دهند. بجز چند فیلم سینمایی که گاهی هم کارگردانان آن‌ها بانوان بودند خیلی نگاه جدی به نقش مادران، همسران، پرستاران و بانوان دیگر که نقش فعالی در جبهه‌ها داشتند نداریم و کتاب در این باره خیلی کم نوشته شده و فیلم در این زمینه خیلی کم تهیه شده است. صداوسیما خیلی کم و در سایه به این موضوع پرداخته که از نظر من در حق این بانوان جفا شده و باید عزم جدی به وجود آید که بتواند نقش زنان را هم به لحاظ علمی و هم کارکردی بهتر آنچه از هست نشان دهد.
جامعه توانمندی زنان را به رسمیت می‌شناسد
عضو هیئت مدیره انجمن علمی عرفان اسلامی ایران در پاسخ به این سؤال که نگاه موجود در ساختار حکومت کشور چقدر به زنان ایرانی اجازه می‌دهد که در این تجربه جدیدشان جلو بروند، بیان کرد: به نظر نمی‌آید که فضای موجود باعث کمرنگ شدن حضور بانوان در عرصه‌های مختلف شود، زیرا بانوان متعهد و مسلمان ایرانی با اتکاء به ایمان و صبر به آن درجه از فهم، بینش و دانش و اعتماد به نفس رسیده‌اند که بتوانند جایگاه و منزلت خود را بعد از انقلاب اسلامی به مرور پیدا کنند و این باور و القا را در قشر‌های مختلف جامعه ایجاد کنند که می‌توانند و باید آن‌ها را جدی بگیرند و بنظرم زمان درخواست ملتمسانه زنان از مردان برای باور توانمندی آن‌ها به اتمام رسیده و این خود زنان هستند که صف‌شکنی کردند و جلو رفتند و توانستند این باور را در جامعه ایجاد کنند.
وی با تأکید بر اینکه باید برای جانبازان زن نیز همچون مردان جانباز، درصدی از جانبازی تعیین کرد، افزود: زنان جانباز نه تنها باید برابر مردان جانباز حقوقشان رعایت شود، بلکه به دلیل ساختار فیزیکی و شکنندگی که زن دارد باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد و حتی درصد جانبازی آن‌ها با آقایان مساوی نباشد، مثلاً اگر خانمی یک دستش در جنگ قطع شده و آقایی هم در همین شرایط قرار دارد، به نظر من درجه جانبازی این خانم بالاتر است، زیرا به دلیل کارکرد این زن به خصوص در محیط خانواده یقیناً از یک آقا بیشتر به دست نیاز دارد و شکنندگی‌اش هم بیشتر است. لذا باید مورد توجه بیشتر قرار گیرد و به نظر می‌رسد در این زمینه ضعف‌هایی وجود دارد.
عضو هیئت مدیره انجمن علمی عرفان اسلامی ایران در پاسخ به این سؤال که نگاه موجود در ساختار حکومت کشور چقدر به زنان ایرانی اجازه می‌دهد که در این تجربه جدیدشان جلو بروند، بیان کرد: به نظر نمی‌آید که فضای موجود باعث کمرنگ شدن حضور بانوان در عرصه‌های مختلف شود، زیرا بانوان متعهد و مسلمان ایرانی با اتکاء به ایمان و صبر به آن درجه از فهم، بینش و دانش و اعتماد به نفس رسیده‌اند که بتوانند جایگاه و منزلت خود را بعد از انقلاب اسلامی به مرور پیدا کنند و این باور و القا را در قشر‌های مختلف جامعه ایجاد کنند که می‌توانند و باید آن‌ها را جدی بگیرند و بنظرم زمان درخواست ملتمسانه زنان از مردان برای باور توانمندی آن‌ها به اتمام رسیده و این خود زنان هستند که صف‌شکنی کردند و جلو رفتند و توانستند این باور را در جامعه ایجاد کنند.
وی با تأکید بر اینکه باید برای جانبازان زن نیز همچون مردان جانباز، درصدی از جانبازی تعیین کرد، افزود: زنان جانباز نه تنها باید برابر مردان جانباز حقوقشان رعایت شود، بلکه به دلیل ساختار فیزیکی و شکنندگی که زن دارد باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد و حتی درصد جانبازی آن‌ها با آقایان مساوی نباشد، مثلاً اگر خانمی یک دستش در جنگ قطع شده و آقایی هم در همین شرایط قرار دارد، به نظر من درجه جانبازی این خانم بالاتر است، زیرا به دلیل کارکرد این زن به خصوص در محیط خانواده یقیناً از یک آقا بیشتر به دست نیاز دارد و شکنندگی‌اش هم بیشتر است. لذا باید مورد توجه بیشتر قرار گیرد و به نظر می‌رسد در این زمینه ضعف‌هایی وجود دارد.
اجباری که جنگ به انسان‌های آزاده تحمیل کرد
احراری در ادامه به فطرت انسان‌ها که خواستار صلح، آزادی و رهایی هستند اشاره کرد و گفت: به نظر من در فطرت انسان‌ها صلح‌طلبی و آرامش‌جویی وجود دارد، همه انسان‌ها به دنبال یک زندگی همراه با صلح و صفا و محبت و صمیمیت هستند. موضوع ستیز و جنگ یک موضوع ثانویه است، وقتی انسان در مقابل ظلمی قرار می‌گیرد که به ناچار برای حفظ آرامش خود مجبور است که ظلم را دفع کند به جنگ رو می‌آورد. بنابراین جنگ امری ثانویه است و هیچ کس علاقه‌ای برای ورود به خشونت و جنگ طلبی ندارد. البته اینکه می‌گویم هیچ کس، منظورم عقل سلیم و انسان عاقل بالغ فرهیخته است وگرنه خیلی‌ها در دنیا هستند که منافع خود را در جنگ می‌بینند.
وی افزود: تصور می‌کنم به خصوص قشر بانوان در تمام جوامع شاید به خاطر ساختار خلقتی که دارند علاقه و رویکردشان بیشتر به صلح است تا جنگ.
وی افزود: تصور می‌کنم به خصوص قشر بانوان در تمام جوامع شاید به خاطر ساختار خلقتی که دارند علاقه و رویکردشان بیشتر به صلح است تا جنگ.
رسالت تاریخی زنان
معاون آموزش انجمن علمی عرفان اسلامی ایران در پایان نقش زنان را در حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس پس از پایان جنگ بسیار مهم و اثرگذار دانست و بیان کرد: همان‌طور که وقتی امام حسین(ع) در صحنه عاشورا رسالتشان را انجام دادند و به شهادت رسیدند و از ظهر عاشورا رسالت حضرت زینب (س) برای رساندن پیام عاشورا شروع شد و اگر پیام حضرت زینب(س) نبود، شاید عاشورا در عاشورا می‌ماند و این پیام به گوش تاریخ نمی‌رسید. اتفاقاً احساسم این است که زنان ما نیز در نگه داشتنن، زنده کردن و احیای آن و تربیت فرزندانشان با این باور رسالت مهمی دارند و باید به این مهم بهتر و جدی‌تر پرداخته شود.
معاون آموزش انجمن علمی عرفان اسلامی ایران در پایان نقش زنان را در حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس پس از پایان جنگ بسیار مهم و اثرگذار دانست و بیان کرد: همان‌طور که وقتی امام حسین(ع) در صحنه عاشورا رسالتشان را انجام دادند و به شهادت رسیدند و از ظهر عاشورا رسالت حضرت زینب (س) برای رساندن پیام عاشورا شروع شد و اگر پیام حضرت زینب(س) نبود، شاید عاشورا در عاشورا می‌ماند و این پیام به گوش تاریخ نمی‌رسید. اتفاقاً احساسم این است که زنان ما نیز در نگه داشتنن، زنده کردن و احیای آن و تربیت فرزندانشان با این باور رسالت مهمی دارند و باید به این مهم بهتر و جدی‌تر پرداخته شود.
انتهای پیام
مطالب مرتبط
