به گزارش ایکنا، آیتالله مهدی هادوی تهرانی، استاد سطح خارج حوزه علمیه، 10 اردیبهشت ماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه مریم(س)، گفت: در آیه 61 «جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا» فرموده است که خداوند به بندگانش که مطیع او بودهاند وعده داده است تا آنها را وارد جنات عدن کند، همان جناتی که وعده داده بود و راهی برای دیدن آن در دنیا برای عباد خدا وجود نداشت و صرفا وعده بود ولی اینها به وعده خدا اعتماد کرده و توبه کردند و عمل صالح انجام دادند و وعده خدا حتما خواهد آمد.(مَأْتِيًّا).
وی افزود: در این باغهای بهشت از لغو و سخنان بیهوده خبری نیست، مگر چیزهایی که سلام و با طبع آنها سازگار است، از شنیدن آن لذت میبرند و هر صبح و شام رزق و روزی دارند و متنعم هستند.(لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا ). در عالم دنیا، لذت بدون الم و رنج وجود ندارد؛ مثلا وقتی انسان غذای خوب خورد، لذت میبرد ولی مشکلاتی چون اضافه وزن و افزایش چربی بدن و ... را به همراه دارد. اما در بهشت هر چه هست، سالم و مناسب بدن و روح انسان است.
استاد سطح خارج حوزه علمیه تصریح کرد: بارها عرض شده که قیامت در عالم ماده تحقق مییابد ولی توصیفی که از بهشت داریم با دنیای مادی ما سازگار نیست. علم جدید ثابت میکند آنچه بشر از جهان میداند، تقریبا چیز قابل توجهی نیست. نظریه ماده تاریک که از مسلمات فیزیک است، ثابت کرده است که بیش از 90 درصد عالم ماده را تاریکی تشکیل میدهد که ما نمیبینیم.
آیتالله هادوی تهرانی بیان کرد: اینکه این ماده تاریک چه هست و ماهیت آن چیست، هیچ اطلاعی از آن نداریم و به اعتقاد فیزیکدانان همه عالم حتی همین فضایی که ما در آن هستیم، مملو از ماده تاریک است. تازه اگر فرض را بر این بگذاریم که بهشت و جهنم در همان قسمت ناشناخته یا ماده تاریک باشد که باز براساس دادههای قرآنی، زمین قیامت، زمینی غیر از این است و بساط آفرینش جمع خواهد شد و زیر و رو میشود و روزنه ما به این حقایق فقط نصوص دینی است.
وی اضافه کرد: در آیه 63 «تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ كَانَ تَقِيًّا» هم فرمود که این بهشت برای انسانهای اهل تقوا به عنوان ارث گذاشته شده است. البته تقوا مراتبی دارد و کسی از کرامت بیشتری در نزد خدا برخوردار است که تقوای بیشتری دارد و ادنی مراتب تقوا، ترک محرمات و انجام واجبات است. ما مأمور به وظیفه در این راه هستیم؛ البته نه اینکه هر کاری را تصور کنیم، وظیفه است لذا باید شناخت دقیقی از وظیفه داشته باشیم و بعد آن را اجرا کنیم.
هادوی تهرانی ادامه داد: دین برای تشخیص وظیفه رجوع به متخصص یعنی فقیه را تعیین کرده است. البته فقها دارای اختلاف نظر در مسائل مختلف هستند و رجوع مکلف به یکی از آنها که از سطح علمی مورد تایید برخوردار هستند، برای او حجتآور است و معذوریت دارد.
وی اضافه کرد: برخی به خصوص در فضای مجازی دنبال این هستند که ببینند آیا آرای فقها در یک مسئله شبیه هم هست یا خیر بعد عمل کنند؛ در صورتی که اختلاف در بین فقها امری طبیعی و بر اساس اختلاف در مبانی است. مثلا کشیدن سیگار به عنوان مبطل روزه از مباحث اختلافی بین فقها است؛ برخی از جمله بنده معتقدم که کشیدن سیگار مطلقا حتی در غیر ماه روزه حرام است ولی عدهای معتقدند که سیگار مبطل روزه نیست. حال اگر فردی سیگار کشید و روزه را ادامه داد او معذور است و در قیامت فقیهی که چنین نظری داده است باید پاسخگو باشد.
استاد حوزه علمیه اظهار کرد: البته اینطور نیست که فقها از روی میل رأی و نظری بدهند و اختلافاتشان بر اساس مبانی است. مکلف اگر به یکی از فتاوا عمل کند، کفایت میکند و همانطور که گفته شده در هر دورهای تعدادی فقیه وجود دارند که جایزالتقلید هستند و کمتر مقطعی بوده است که یک فقیهی از دیگران با فاصله زیاد وجود داشته باشد که فتوای او تعین تقلید داشته باشد که به او اعلم میگوییم.
وی افزود: حتی متاسفانه طلاب فاضل ما هم متوجه نیستند که تقلید به معنای عمل کردن است، یعنی وقتی فقیه گفت سیگار مبطل روزه است آن را نکشد وگرنه خریدن رساله یک فرد و قصد داشتن بر تقلید دال بر تقلید نیست.
آیتالله هادوی تهرانی با اشاره به آیه «وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَلِكَ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا»، گفت: در آیات قبل به سرنوشت افراد متقی و جهنمی اشاره شده است. در این آیه از قول فرشتگان تصریح شده است که ما تنزل پیدا نمیکنیم، مگر به امر پروردگار. این آیه و آیه بعد، جمله معترضه در بین ماجرای مریم(س) است.
وی افزود: اینکه این جمله از طرف جبرئیل است مورد اختلاف بین مفسران نیست ولی اینکه آیا عطف به حضرت مریم(س) است، مورد اختلاف است زیرا ضمیر در رَبِّكَ خطاب به مذکر است و نه مؤنث؛ بنابراین خطاب به پیامبر(ص) اعظم است.
آیتالله هادوی تهرانی تصریح کرد: علامه طباطبایی در اینجا به ماجرایی اشاره کرده و آن اینکه مدتی جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل نشد و بعد از مدتی که نازل شد، پیامبر(ص) گلایه فرمود که چرا کم به دیدار ما میآیی و آن وقت جبرئیل فرمود ما جز با دستور خداوند تنزل پیدا نمیکنیم.
وی افزود: آیتالله بهاءالدینی نقل میکردند فردی مدتی دعا کرد که امام زمان(عج) را ملاقات کند و این ملاقات فراهم شد و امام خطاب به آن فرد فرمود که شما ما را خیلی اذیت میکنید و آن فرد گفت که من شما را خیلی دوست دارم؛ حضرت فرمودند اصرار شما بر تشرف و ملاقات ما را اذیت میکند زیرا همه کارهای ما به امر خداوند است و اگر چشم ما هم حرکت میکند، بدون امر خدا حرکت ندارد.
این استاد حوزه علمیه بیان کرد: در آیه مورد بحث هم به این مسئله اشاره شده است؛ شیخ طوسی مراد از مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَ مَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَلِكَ را اینگونه فرموده است یعنی مَا بَيْنَ أَيْدِينَا یعنی دنیا، مَا خَلْفَنَا آخرت و بَيْنَ ذَلِكَ چیزی بین دنیا و آخرت. علامه 11 قول ذکر کرده و در نهایت فرموده که از این اقوال، هفت قول «ما» را زمان در نظر گرفتهاند. سه قول، آن را مکانی گرفتهاند و ایشان گفته است ما بین أَيْدِينَا و مَا خَلْفَنَا اشاره به شمول قدرت الهی دارد.
انتهای پیام