ناصر ایمانی، کارشناس مسائل سیاسی و فعال رسانهای اصولگرا، در گفتوگو با ایکنا، براساس اظهارات رئیسجمهور و رئیس قوه قضاییه پیرامون گفتوگو با معترضان و شنیدن نقطه نظرات و انتقادات مختلف درباره الزامات چنین گفتوگویی گفت: اولین لازمه این گفتوگو زدودن غبار بیاعتمادیهاست. واقعیت این است الان بخشهایی از جامعه، ولو بخش کوچکی باشد، اساسا سخنان مسئولان را استماع نمیکنند و حتی هر آنچه بگویند خلاف آن را میپذیرند و از طرف دیگر مسئولان نیز این بخش از جامعه را به رسمیت نمیشناسند.
وی افزود: شاید به جرئت بتوان گفت این مشکل طی سالهای گذشته از همین ناحیه به وجود آمده که بخشی از جامعه توسط حکومت به رسمیت شناخته نشده و به نوعی اعتقادات، سلوک و منش آنها نه تنها مورد تأیید حکومت نیست بلکه باعث شده با نپذیرفتن آنها به عنوان بخشی از مردم، مطالبات آنها شنیده نشود. این حرف بدان معنا نیست که همه مطالبات آنها عملی شود اما حتما باید امکان طرح و شنیده شدن آن از سوی حکومت وجود داشته باشد. شاید این وضعیت در طی سالهای گذشته منجر به بروز حوادث فعلی شده و برخی از مردم احساس میکنند حکومت برای آنها نیست و لذا نه تنها فضای گفتوگو دیده نمیشود بلکه یک دیوار بلند بیاعتمادی وجود دارد و این بیاعتمادیها باید آرام ارام زدوده شود.
ایمانی درباره اولین گام برای زدودن این بیاعتمادی گفت: مسئولان و مجموعه حاکمیت باید این بخش از جامعه را بپذیرند؛ پذیرفتن الزاما به معنای انجام خواستهها و مطالبات آنها نیست زیرا در جامعه اقشار مختلف با نظرات گوناگونی وجود دارد و حکومت باید با در نظر گرفتن مجموعه نظرات، براساس مصلحت و منافع اکثریت عمل کند اما حکومت باید نظرات و مطالبات این بخش، چه اکثریت باشد چه اقلیت، را بشنود و به آنها ارزش و بها دهد، اگرچه نتواند برخی از خواستههای آنها را اجرا کند اما مشکل این است که این افراد احساس میکنند اصلا از سوی حکومت به بازی گرفته نمیشوند و حذفشده هستند و لذا حضور در خیابان را برای اعتراض انتخاب میکنند زیرا تصور میکنند وجود خارجی در این جامعه ندارند.
ایمانی درباره سازوکار این گفتوگو گفت: گفتوگو به معنای نشستن مسئول و این افراد پشت یک میز نیست بلکه این است که حکومت و این بخشها بتوانند در جامعه با هم حرف بزنند تا این فاصله و دره عمیق ایجاد نشود. این افراد اگر اعتراض و انتقادی دارند باید بتوانند بدون واهمه و هراس آن را بیان کرده و استدلالات خود را ارائه دهند و اگر انتظارات آنها قابل اجراست واقعا اجرا شود و اگر هم بخشی از آن قابل اجرا نیست، حکومت دلایل عدم اجرای آن را توضیح دهد. این احساس بها و ارزش داشتن آرام آرام میتواند این فضای ملتهب را تلطیف کند.
این کارشناس مسائل سیاسی درباره وجود ابزارها و لوازم قانونی شکلدهنده این گفتوگو و نبود مانعی برای تحقق آن گفت: صحبت ما بر سر ابزارهای قانونی نیست. واقعا ابزارهای قانونی بیشتر از قوانین موجود وجود دارد که قابل استفاده است. در واقع بحث اصلی این است که مسئولان در دولتهای مختلف و نه فقط این دولت، هراس دارند و تصور میکنند صحبت منتقدان و مخالفان باعث تضعیف آنها میشود و لذا در عمل اجازه طرح نظرات این بخش از جامعه را ندادهاند.
وی بیان کرد: مسئله دیگر این است که ظاهرا حکومت نپذیرفته است که نسل جدیدی به وجود آمده که تفاوت و فاصله زیادی به لحاظ نوع تفکر با نسلهای قبلی دارد که البته این مسئله فقط اختصاص به ایران ندارد و یک مسئله جهانی در تمامی کشورهاست که بخش زیادی از آن به مسئله فضای مجازی برمیگردد و نسل جدید در عمل به جای زندگی در خانواده، جامعه و شهر در فضای مجازی و موبایل زندگی میکند و این فضا، منش و فرهنگ آنها را تعیین میکند که حکومت یا نخواسته این را ببیند یا واقعا ندیده است. البته در کنار این از دخالتهای خارجی در این نوع حوادث نباید به راحتی گذشت.
ایمانی در پاسخ به این سؤال که با توجه به خاص بودن نظام سیاسی جمهوری اسلامی به لحاظ ارزشی و ایدئولوژیک و وجود دشمنانی ثابت، چه وزنی در تحلیل این نوع حوادث باید به عامل خارجی داد، گفت: این حوادث که هر چند سال یکبار در کشور ما رخ میدهد، اساس آن مربوط به عوامل داخلی است و اگر کسی فکر کند که بدون سوءمدیریت در داخل، دشمن خارجی چنین حوادثی را رقم میزند، اشتباه میکند. در واقع ریشه و عامل اصلی این نوع حوادث، فقدان کارآمدی در عرصههای مختلف در کنار نحوه حکمرانی ماست.
این فعال رسانه ای اصولگرا با تأکید بر وجود دشمنان کاملا مجهز، بسیار زیاد، مسلط، کارآزموده و کاملا آماده برای سوءاستفاده از چنین اتفاقاتی در کشور گفت: با این نگاه این حوادث دو عامل داخلی و خارجی دارد که عامل داخلی ایجادکننده آن است و نباید این را فراموش کرد. به تعبیر دیگر اگر دشمنان ما به همین مقدار که آماده هستند و هزینه میکنند، چندین برابر دیگر هم هزینه کنند اما در داخل فضای لازم وجود نداشته باشد، هیچ اتفاقی نمیافتد و بالعکس اگر در داخل مدیریت فرهنگی، سیاسی و اقتصادی نامناسب باشد اما دشمنی هم نباشد یا عامل خارجی دخالت نکند باز هم در کشور شورش و بلوا برپا خواهد شد.
ایمانی در پایان تأکید کرد: نباید فراموش کنیم همچنان که ادعا میکنیم دشمنان زیادی داریم متناسب با این دشمنان زیاد باید آمادگی زیاد اقتصادی، فرهنگی و سیاسی هم داشته باشیم تا جلوی سوء استفاده دشمن را بگیریم. به عبارتی وجود دشمنان زیاد مترادف با آمادگیهای زیاد در داخل است.
گفتوگو از مهدی مخبری
انتهای پیام