محمدجواد محمدیمجد، حافظ کل قرآن کریم در گفتوگو با ایکنا از خوزستان، درباره چرایی عدم کسب رتبه نمایندگان گروه آقایان خوزستان در دو دوره مسابقات سراسری قرآن کریم طی سالهای 1401 و 1402 اظهار کرد: اگر این اتفاق در استانهایی رخ میداد که در عرصه قرآنی جریانساز نیستند، مهم نبود؛ اما برای خوزستان یک زنگ خطر و هشدار جدی است و نشان میدهد به لحاظ ساختاری، روند آموزشی ما محل سؤال و اشکال جدی است و باید در فرآیندهای آموزشی جلسات و مؤسسات تجدید نظر صورت بگیرد.
وی با اشاره به مصاحبه مهدی دغاغله با ایکنا گفت: ایشان در مصاحبه تأکید داشتند که قاریان باید طبق آییننامه قرائت کنند. من در حوزه تواشیح تخصص ندارم و درست نیست نظر دهم، اما در حوزه ترتیل، قرائت و حفظ اجرای نمایندگان استان را کامل و دقیق گوش کردم، مشکل مربوط به آییننامه نبود. در رشته ترتیل ماجد نصری دچار گرفتگی صدا شد و انتظار رتبه نداشت. قرائت رحیم شریفی به لحاظ صوت و لحن خوب بود و از بحث تجوید رنج میبرد و این مشکلی است که از قدیم با وی بوده و هست. نیازی نبود که قرعه خود را که از آیات الاحکام(سوره مجادله) بود با دستگاه نهاوند که دارای ریتم و آهنگی با ظرافت و لطافت است بخواند. شریفی دستگاه متناسب با آیات سوره مجادله یعنی آیات الاحکام را انتخاب نکرد. بنابراین، رحیم شریفی از دو وجه تجوید و لحن دچار ضربه شد.
دارنده رتبه دوم پنجمین دوره مسابقات بینالمللی قرآن دانشجویان در سال 93 ادامه داد: استراتژی سیدجاسم موسوی این بود که میخواست همچون سالهای گذشته نتیجهگرا بخواند، اما این شیوه این بار نتیجه نداد و تلاوت سیدمحمد حسینی و اسحاق عبدالهی انتظارات هیئت داوران را بالا برد. شاید سالهای قبل میشد با این استراتژی در میان نفرات اول قرار گرفت. نیمه اول تلاوت خلیل سواری عالی بود، اما متأسفانه در نیمه دوم تلاوت، هیجانزده و شتابزده تلاوت کرد. از آقای ابوالقاسمی شخصاً شنیدم که جسارت و شجاعت او در تلاوت خوب است؛ یعنی ایشان هم اینگونه تلاوت او را میپسندد، اما عدم مدیریت هیجان، سواری را دچار مشکل کرد.
محمدیمجد درباره عملکرد حفاظ گفت: از پشت صحنه و موضوع حفظ استقامتی اطلاعی ندارم اما در سالن، تلاوت حفاظ ما بد نبود، اما در رشته حفظ آنچه که تعیینکننده است حسن حفظ نیست، بلکه صوت و لحن و تجوید است.
این حافظ کل قرآن درباره تفاوت لهجه و تجوید قاریان خوزستان گفت: لهجه و قرائت قاریان خوزستانی به لحاظ فصاحت به فصاحت اصلی نزدیکتر است، اما در بخشهایی، تجوید تهرانی به تجوید معیار و کلاسیک نزدیکتر است؛ بهطور نمونه در لهجه خوزستانی، همیشه میل به بالا و استعلاست. تجوید تهرانی با یک لهجه مواجه است، اما خوزستانیها با لهجه خوزستانی میخوانند و میخواهند لهجه معیار مصری را هم رعایت کنند و این تداخل لهجه برای ما گران تمام میشود.
وی بیان کرد: در جلسات قرآن درباره تجوید بحث نمیشود، همه کلیات تجوید را میدانند، اما در مسابقات قرآن نکات ریز و جزئی تجوید موردنظر است که درباره آن در جلسات صحبت نمیشود. بنابراین، میطلبد که در حوزه تجوید و فصاحت کار اساسیتری انجام شود.
محمدیمجد گفت: روندها و فرآیندهای آموزشی ما محل سؤال و تأمل جدی است و به نظرم نتایج مسابقات قرآن خروجی همین جلسات است. بارها گفتهام که ما باید جلسه نخبگانی داشته باشیم یعنی جلسات قرآن باید تفکیک سطح داشته باشد تا با توجه به سطح مسابقات کشوری که بالاترین سطح قرائت کشور است مورد ارزیابی قرار بگیرند. اگر در جلسه قرآن یک قاری نخبه حضور داشته باشد و یک فرد مبتدی هم باشد و هر دو قرائت کنند هیچکدام از جلسه بهره نبردهاند و زمانشان هدر رفته است.
دارنده رتبه دوم مسابقات قرآن دانشجویان مسلمان جهان بیان کرد: ما برای این کار مشکل استاد نداریم؛ آقای دغاغله، آقای بستانی و آقای معلمی، حسین محمدی همه در این زمینه استاد هستند. قاریان و حافظان ما میتوانند پیشرفت کنند به شرط آنکه وحدت کلمه و اراده برای این کار داشته باشیم.
انتهای پیام