نیاز به حضور در عرصه و خدمت به مردم برای طلبه مقوله بیگانه و ناآشنایی نیست. لباس طلبگی بوی خدمت میدهد و این دو امری جداناپذیر هستند و در واقع طلاب از وقتی پا در حوزه علمیه میگذارند خود را وقت مردم و خدمترسانی به آنان میکند و بودن در کدام عرصه برایش فرقی ندارد.
با شیوع بیماری کرونا نوع نیاز مردم متفاوتتر از قبل شد. چراکه قبل از بیماری خدمترسانیها بیشتر در حوزه فرهنگی، قرآنی، عمرانی و ... خلاصه میشد، اما با شیوع بیماری در فروردین سال 99 با کمک دوستان هیئت کارگاه تولید ماسک راهاندازی و روزانه بین 20 تا 30 هزار ماسک تولید شد. پس از مدتی که کمبود ماسک نیز برطرف شد، احساس نیاز و انگیزه در خصوص ورود به حوزه اموات با فضاسازی دشمن مبتنی بر اینکه مسلمانان متوفیان ناشی از کرونا را بدون غسل و نماز به خاک میسپارند، قوت گرفت. با شیوع بیماری ترس مردم برای مواجه با متوفیان ناشی از کرونا بیشتر بود و عملاً این کار با سختی انجام میشد در این برهه زمانی حس کردم کارهای دیگر را به دیگران سپرده و شخصاً در حوزه اموات ورود داشته باشم.
از ابتدای شیوع بیماری کووید 19 تاکنون بیشتر از 230 متوفی ناشی از کرونا به صورت رسمی و غیررسمی در شهرستان شازند ثبت شده است، آمار اعلامی در رسانه، آماری رسمی است که از بیمارستانها به دست میآید و آمار متوفیان در منازل و بیمارستانهایی که تحت نظر دانشگاه علوم پزشکی نیستند جزو آمار غیررسمی است.
وسعت شهرستان شازند با وجود 260 روستا بسیار زیاد است و گاه 120 کیلومتر با مرکز شهرستان فاصله دارند که وظیفه تغسیل، دفن و اقامه نماز آن مناطق برعهده اهالی آن روستا گذارده میشد، اما روستاهای نزدیک را شخصاً با دوستان شبکه بهداشت و یکی از دوستان که در بخش تغسیل به بنده کمک میکرد، حضور داشتم و تاکنون 160 متوفی ناشی از کرونا را تجهیز و نماز خواندم.
با مطرح شدن این موضوع همسر، فرزندان و والدینم مخالفت کردند، اما بنا به وظیفه انسانی که برعهده داشتم آنان را قانع کرده و از حرکت در این مسیر کوتاه نیامدم. همانطور که کادر درمان برای حفاظت از جان مردم قسم خوردهاند ما نیز قسم خوردهایم احکام شرعی مردم را بیکم و کاست انجام دهیم و غفلت در این حوزه جایز نیست. مخالف آنان با گذشت زمان کمی عادی شده است، اما هنوز هم آنطور که باید راضی نیستند، اما بنده به تعهدی که با خدا بستم متعهد میمانم و تا آخر ایستادهام.
برخورد و واکنشها نسبت به تجهیز و دفن متفاوت است، خیلی از افراد که از نحوه فعالیت ما راضی هستند، اما به دلیل ایجاد برخی محدودیتها همچون حضور تعداد نفرات کمتر برای دفن و ...بازخورد و برخوردعدهای از مردم مناسب نیست و جامعه روحانیت را مسبب و مقصر اصلی محدودیتها میدانند. اوایل که تعصب مردم به عزیزانشان بیشتر بود، ما بیشتر مورد هجمه و برخورد نامناسب قرار داشتیم. برای دفن متوفیان طول قبور بیشتر از 2 متر و نیم است و برای پرکردن از لودر استفاده میکردیم که انجام این امر بسیار برای مردم دردآور بود و البته ما به آنان حق میدادیم، اما چارهای جز اینکار نبود. یادم هست دومین کرونایی فوتی شازند را به خاک سپردیم و قبلش به نزدیکان متوفی گفته بودیم نزدیک نشوند تا او را دفن کرده و سپس صدا میزنیم، پس از خواندن تلقین نگاه کردم و دیدم جز خودم و دوستم کسی نیست، سؤال کردم دوستم گفت همه را مرخص کردم و ما مجبور شدیم برای پرکردن آن قبر نزدیک به 4 ساعت زمان بگذاریم.
توقعی جز رعایت دستورالعملهای بهداشتی، همکاری و درک متقابل از مردم نداریم. با شیوع پیک چهارم بیماری کووید 19 تعداد فوتیها افزایش یافته و این امر برای ما بغرنج و دردآور است. اولین فوتی ناشی از کرونا در سال 1400، 18 فروردین بود و متأسفانه افرادی که با فرد متوفی که پدر خانواده بود، همراه شده بودند بسیار زیاد بودند و از آن بدتر اینکه خانواده خود و همسر متوفی همه مبتلا بودند و در مراسم خاکسپاری نیز شرکت داشتند.
توقع ما و تمام کادر درمان عاجزانه این است که مردم برای انجام امورات غیرضروری بیرون از منزل نباشند و وقتی میدانند بیمار هستند و از خروج از منازل جداً پرهیز کنند، بیرون آمدن با وجود کرونای مثبت ظلم در حق دیگران است و حقالناسی برگردن آنان خواهد ماند. چرا که ممکن است بدن آنان قوی بوده و به راحتی بیماری را پشت سر بگذارد، اما این انتقال ویروس با جان دیگری بازی کند. از سوی دیگر خانواده متوفی نباید از سایرین توقع حضور داشته باشند، بیماری بسیار خطرناک و جدی است و باید بیشتر از گذشته مراقب بود. رعایت بهداشت فردی و اجتماعی در روزهای کرونایی بیشتر احساس میشود.
درست است که میگویند فوتی کرونا، بیماری را انتقال نمیدهد، اما افرادی که در کنار خانواده قرار میگیرند در معرض خطر هستند و خیلی راحت ویروس را منتقل میکنند. همه جهادگران برای رضای خدا قدم برداشته و هیچگونه چشمداشتی نداشته و ندارند. بسیاری از طلاب در بیمارستانهای سطح استان گاه با همسر حضور دارند. عواقب بعد از کرونا گریبان خانواده متوفی را گرفته و درد از دست دادن عزیزشان را چندین برابر میکند. گاهی مردم به خانواده متوفی ناشی از کرونا دیدگاهی دارند که گویا بیماری عجیبی گرفته است و این نگاهها بازماندگان را اذیت میکند.
گروه جهادی خادمالرضا(ع)، حاج قاسم سلیمانی در شهرستان شازند فعالیت دارند که در کنار این گروه هیئات مذهبی محبان اهلبیت(ع) نیز فعالیتهای مختلف فرهنگی، اجتماعی، قرآنی و ... را انجام میدهد. ورود این گروه و هیئت مذهبی در حوزه تولید و توزیع ماسک، تهیه مواد ضدعفونیکننده و توزیع در سطح شهرستان، توزیع 1500 بسته مواد معیشتی در شهرستان، حضور طلاب خانم و آقا در بیمارستانها، دلجویی از خانوادههای آسیبدیده ناشی از کرونا و دارای بیمار کرونایی از جمله برنامههای صورت گرفته در یکسال گذشته است.
اولین کاری که انجام میدهم نماز شکر به جا خواهم آورد. چراکه خیلی از مردم از بابت کرونا آسیب دیدند و مشکلات بسیار همچون شرایط سخت اقتصادی، بیماری و از دست دادن عزیزان را تجربه کردند.
در صورتیکه سفرها به شمال، ترکیه، قشم، کیش و ... آزاد بود، جلسات فاطمیه، محافل انس با قرآن، محرم، صفر، رمضان، اعتکاف تعطیل بود و آن زمان که مردم نیاز به دعا و تضرع داشتند مساجد را تعطیل اعلام کردند، اما در مواقعی که برای کنترل بیماری باید راهها را میبستند اینکار را نکردند. متأسفانه شرایط کرونایی ما را از جلسات مذهبی دور کرد. شیعه در تجمعهای مذهبی نمود عینی دارد و از همه مردم به ویژه اقشار مذهبی تقاضا دارم شیوهنامهها را بسیار جدی بگیرند تا هرچه زودتر شاهد از بین رفتن کرونا باشیم و همچون قبل تجمعهای دینی را تجربه کنیم.
انتهای پیام