به گزارش خبرگزاری بينالمللی قرآن(ايكنا) شعبه مركزی، آقا نورالدين از مشاهير و پيشوايان دينی شيعه در اراك بوده است كه در دوره قاجاريه زندگی می كرده است بعد از تحصيلات در مدرسه سپهداری و پس از 7 سال تحصيل در حوزه علميه نجف و نيل به درجه اجتهاد، در اواخر سال 1306 هـ . ق به زادگاه خويش بازگشت آقا نورالدين پس از ورود به اراك، امام جماعت مسجد كوچكی را ـ كه در آخر كوچه انوری جنب بازار مركزی شهر قرار گرفته بود ـ عهدهدار شد.
آقا نورالدين پس از مدتی، به مقام مرجعيت رسيد دانشمندان و مشتاقان دانش از دورترين نقاط، برای استفاده علمی از محضرش، به اراك میآمدند و از بركات علمی و اخلاقی او بهره كافی میگرفتند. آقا نورالدين به تدريس علوم معقول و منقول پرداخت.
آيت الله العظمی اراكی فرمود: شخصيت آقا نورالدين چنان بود كه علمای زمان خويش و حتی مرحوم حاج شيخ عبدالكريم حائری را تحت الشعاع قرار داد. از قم، عدهای شيفته معرفت و ديانت به خدمتش آمدند و اظهار نمودند: اين شهر مركزيت دارد، ولی آن طور كه شايسته آن است، از يك مركز علوم دينی منسجم، گسترده و جامع برخوردار نيست. شما برای رفع اين كاستی، به قم تشريففرما شويد و اين كمبود را ترميم نماييد. آقا نورالدين پاسخ میدهد: من معذورم، امّا كسی را برای شما میفرستم كه از عهده اين كار برآيد و سپس مرحوم آيت الله شيخ عبدالكريم حائری را فرستاد. حتی بودجه اوليه تأسيس حوزه علميه قم را به آقا نورالدين نسبت میدهند، به اين شرح كه هر چه گندم در اختيار آقا بوده، دستور میدهد در شهر كاشان به فروش برسانند و پولش را در اختيار حاج شيخ عبدالكريم قرار دهند تا در راه اندازی اين كار خطير و مقدس، توقف و خللی پيش نيايد.
آقا نورالدين به دليل كمالات معنوی و پيمودن مسير حق و انس با مردم، پايگاه اجتماعی مهمی در اراك و توابع استان مركزی به دست آورد و اقشار گوناگون مردم، تكريم وی را وظيفه خود میدانستند.
مردم از شدت علاقهای كه نسبت به وی داشتند، تا مدتها بعد از ارتحالش، تصويرش را در خانههای خود نگاه میداشتند و پس از نماز صبح بر آن بوسه میزدند.
در طول 63 سال عمر با بركت آقا نورالدين بالغ بر 120 اثر و دست نوشته از جمله رساله نورالايمان، اصول عقايد، دعای صباح اميرالمومنين و سفرنامه بعض الحالات به يادگار مانده است.
آقا نورالدين مرجع دينی مردم اراك در سال ۱۲۷۸ هجری قمری متولد شد مردم به او عشق میورزيدند. او ساليان دراز به ارشاد مردم و حلّ مشكلات آنان مشغول بود و سرانجام در روز جمعه هفتم رجب سال 1341 هـ . ق به سوی سرای جاويد شتافت و در جوار قدسيان و عرشيان آرام گرفت. پيكر پاكش با شكوه تشييع و به سوی قبرستان اراك انتقال داده شد تا بر حسب وصيت خودش، در منتهی اليه آن، در زمينهای بياض دفن گردد. احساساتی كه مردم اراك در سوگ او از خود بروز دادند، در ارتحال هيچ شخصی ديده نشده بود. عزاداری مردم تا دو ماه بعد از رحلت او ادامه يافت، كه نشانگر محبوبيت فراوان او نزد مردم است.
مرحوم آيت الله العظمی آقا نورالدين حسينی عراقی معروف به امين و ملقب به " اويس زمان" بود كه و استاد سياسی امام راحل بوده كه هم اينك كتاب ” القرآن و العقل” ايشان در حوزه علميه نجف تدريس می شود.