كتاب «رحمت واسعه» آیتالله بهجت در دزفول بررسی شد
گروه اندیشه: كتاب «رحمت واسعه» آیتالله بهجت در صد و سی و سومین نشست منبع‌شناسی و مرجع‌شناسی کتب عاشورایی مؤسسه فرهنگی ـ هنری فرهنگ عاشورای دزفول نقد و بررسی شد.
در این نشست كتاب «رحمت واسعه» اثر آیتالله بهجت توسط دكتر محمدرضا سنگری مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
وی اظهار كرد: اسم کتاب «رحمت واسعه» بیان خصایص رحمت واسعه خدا؛ حضرت سیدالشهدا(ع) است. عنوان کتاب برگرفته از صفحه ۲۰۱ این کتاب است؛ در پشت جلد کتاب دلیل انتخاب این نام برای کتاب روشن و مشخص شده است؛ عنوان این کتاب سخنی است از مرحوم فاضل دربندی صاحب اسرالشهاده: «می گویند: مرحوم دربندی با آن فضلش در بالای سر حرم سیدالشهدا فریاد می زد یا حسین به حق مادرت حضرت زهرا سلام الله علیها شمر را شفاعت نکن و سه دفعه بلند این جمله را می‌گفت؛ به او گفتند آیا شفاعت شمر ممکن است؟ گفت: چرا ممکن نیست؟ حضرت اباعبدالله مظهر رحمت واسعه خدا هستند، چه میدانیم؟ ما قسمش می دهیم که این کار را نکند».
وی ادامه داد: کتاب دارای سه قسمت است كه شامل روایتی کوتاه از زندگی آیت الله العظمی بهجت، گزیده‌ای از بیانات ایشان و پرسش و پاسخ است.
دکتر سنگری در باب شخصیت آیت الله بهجت فومنی اظهار كرد: آیت الله بهجت ۲۵ شوال ۱۳۳۴ برابر با دوم شهریور ۱۲۹۵ در فومن به دنیا آمدند. مادرش را در ۱۶ ماهگی از دست داد؛ پدرش شخصی به نام «کربلایی محمود» مردی معتقد، متعبد، زاهد و کارش کلوچه پزی بود. مغازه ایشان محل رفت و آمد مردم جهت رفع مشکلاتشان بود.
این محقق عاشورایی ادامه داد: مادر و پدر، روح عطشناک آیت الله بهجت، استعداد ویژه ایشان در دوره جوانی، مسجد پروردگی آیت الله بهجت و عنصر محیط(خانواده و اطرافیان) پنج عنصر مهم در تکوین شخصیت آیت الله بهجت هستند.
وی افزود: ایشان در سن ۱۴ سالگی به تشویق شیخ احمد سعیدی و پدر بزرگوارشان به سمت نجف و از آن به کربلا رفتند و در مدرسه بادکوبه در کربلا شروع به درس خواندن کردند و در همانجا هم معمم شدند. سرانجام در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ در ۹۳ سالگی روح بزرگ این عارف پرواز کرد و در ۲۹ اردیبهشت ایشان را در مسجد بالا سر قم در حرم حضرت معصومه(س) دفن کردند.
سنگری در باب کتاب «رحمت واسعه» گفت: نقد بسیار جدی به این کتاب وارد است. اشتباهات تاریخی بسیاری در این کتاب وجود دارد هر چند که این نقدها ارزشی از کتابو نویسنده آن کم نمی‌کند.
این محقق اظهار كرد: در ابتدا نقد در باب جمله پشت جلد کتاب در باب شفاعت شمر است. در این ارتباط باید به چند نكته اشاره كرد: چه نیازی به طرح مسئله شفاعت امام حسین(ع) از شمر وجود دارد آیا ما باید از کربلا به این نکته اشاره کنیم؛ بزرگنمایی این موضوع چه ارزشی دارد؟ شفاعت شروطی دارد که به تفصیل در مباحث مربوط به شرایط شفاعت اشاره شده است. شفاعت شمر با نص زیارتهایی که میخوانیم از جمله زیارت عاشورا همخوانی ندارد.
وی خاطرنشان كرد: معروف است که زیارت عاشورا قدسی است این زیارت را امام محمد باقر(ع) به علقه آموخت؛ در زیارت عاشورا شمر لعنت شده است و اصلا بحث بحث شفاعت چنین افرادی مطرح نیست.
