وضعیت فعلی شایسته استان مرکزی نیست/ مسئولان قرآنی به پا خیزید

به گزارش ایکنا از استان مرکزی، امسال استان اصفهان میزبان مرحله کشوری چهل‌و‌دومین دوره مسابقات قرآن اوقاف بود، این مسابقات از ششم مهر‌ماه در بخش آقایان آغاز شد، ناگفته نماند مرحله مقدماتی آقایان در رشته‌های مختلف به مزبانی استان قم برگزار شد و تنها فینالیست‌ها به اصفهان رفتند.

استان مرکزی در تمامی رشته‌های قرآنی نفرات خود را به استان قم جهت شرکت در دوره مقدماتی اعزام کرد و تنها با دو فینالیست در بخش اقایان یعنی ابوذر کرمی در رشته حفظ کل و مهیار قاسمی در رشته قرائت ترتیل به استان بازگشت.

با آغاز فینال مسابقات کشوری در اصفهان تنها ابوذر کرمی (حافظ کل قرآن کریم) توانست با شایستگی «رتبه عالی» مسابقات را به خود اختصاص دهد، در بخش بانوان هم تمامی شرکت‌کنندگان از گردونه رقابت حذف شدند و نتوانستند رتبه‌ای کسب کنند و با دست خالی به استان مرکزی بازگشتند.

کسب تنها یک رتبه برای استانی که ادعای قرآنی‌بودن و قابلیت تبدیل به قطب قرآنی شدن را دارد شایسته نیست؛ لذا به نظر می‌رسد مسئولان و متولیان امر قرآن عدم کسب نتیجه مطلوب توسط متسابقان را باید مورد بررسی و آسیب‌شناسی قرار دهند و بررسی کنند که برای رسیدن به نتیجه مطلوب باید چه کرد؟ در سال‌های اخیر تنها گروه آقایان در رشته حفظ و بانوان در رشته قرائت تحقیق خوش درخشیدند و مابقی شرکت‌کنندگان در رشته‌های دیگر از گوی رقابت‌ها بازماندند.

شرکت‌کنندگان استان مرکزی در حالی از گردونه مسابقات کنار رفتند که تقریباً هر یک از متسابقان (به جز تعداد معدودی از آنان) خود را وزنه‌ای بی‌مانند در استان می‌دانند و با غرور در مسابقات شرکت کرده و رتبه اول مرحله استانی مسابقات قرآن را کسب می‌کنند، آیا تنها کسب رتبه استانی کافی است و نباید برای کسب رتبه کشوری و پرآوازه بودن نام قرآنیان استان بین دیگر استان‌ها تلاش کرد؟

به نظر می‌رسد وقت آموزش اصولی برای نوجوانان فرا‌رسیده است چراکه پیاده کردن تنها شیوه‌های سنتی جوابگو نیست، آموزش باید جذاب و مورد استفاده باشد نه اینکه تنها فرد را قاری یا حافظ کند و در همین مرحله بماند، طبیعی است برخی از متسابقان ممکن است از لحاظ استعداد یا استاد دیدن سرآمدتر از سایر رقبا باشند. اگر فردی می‌داند کسب رتبه برتر در توانش نیست، بهتر است میدان را به جوان‌تر‌ها سپرده و تجربیات خود را در اختیار آنان قرار دهد.

گلایه‌های برخی از قاریان و حافظان از عدم انگیزه گام دیگری است که باید به آن توجه شود، نمی‌توان تأثیر انگیزه مالی را نادیده گرفت اما آیا انگیزه‌ قاریان نام‌آشنایی چون استاد عباس سلیمی و استاد مهدی قره‌شیخ‌لو که با وجود کسب رتبه بین‌المللی، نخبه قرآنی بودن را؛ (با حفظ حرمت قاریان مقام‌آور) عمل به موازین قرآن می‌دانند همین انگیزه‌های مادی بود؟ برای ایجاد موج قرآنی نباید منتظر دولت و اعتبارات دولتی نشست، باید همه یک‌دل و متحد شده و گام‌به‌گام نوجوانان را به حرکت در مسیر قرآن تشویق کرد.

البته قصد همه از شرکت در مسابقات رسیدن به کمال انسانی است و قرآن راه میان‌بری برای رسیدن به این هدف است، حال مسابقه‌ای هم برای معرفی و ایجاد انگیزه جوانان برگزار شده و جوایزی نیز اهدا می‌شود. بسیار پسندیده است ابعاد و زوایای عدم موفقیت جوانان قرآنی استان مورد واکاوی قرار گیرد و اگر قرار است برای آنان دوره‌های آموزشی با حضور اساتید متبحر برگزار شود لازم است در کنار فراگیری فنون و قواعد اخلاق، رفتار و عمل قرآنی که اصل و محور زندگی است را نیز بیاموزند.

کشف استعدادهای درخشان قرآنی می‌تواند به توسعه فرهنگ قرآنی و کسب رتبه‌های عالی در مسابقات قرآن کمک کند، اما کشف استعدادها و تربیت نیروهای قرآنی نباید تنها به مرکز استان و شهرستان‌های مهم محدود شود، چه بسا نیروهای مستعد قرآنی در دل روستاها زندگی می‌کنند که به دلیل بی‌توجهی سوخت می‌شوند.

استان مرکزی دارای اساتید بنام و مشهوری است که هر کدام خود را وزنه‌ای در استان می‌دانند، با توجه به حضور گسترده آنان در جامعه و شناخت از بافت جامعه چرا حضور آنان را در تربیت نوجوانان و جوانان قرآنی ملموس نمی‌بینیم و این سؤال پیش می‌آید که حاصل تربیت این اساتید در کجای جامعه قابل مشاهده است؟