پرهیز از به حاشیه رفتن کلاس‌های قرآنی در مدارس

اعظم تشیعی‌فرد، داور ملی مسابقات قرآن در گفت‌و‌گو با ایکنا از استان مرکزی، در خصوص روش تدریس قرآن ضمن اشاره به اینکه در کنار روش‌های نوین آموزش از جلسات سنتی نباید غافل شد، گفت: در دوره‌هایی که آموزش به صورت سنتی انجام می‌شد بازدهی نسبت به آموزش‌های نوین چشم‌گیرتر بود، اکثر افراد برگزیده در بخش قرائت، ترتیل و حفظ قرآن‌آموزانی هستند که به روش سنتی آموزش دیدند و تنها ازراه گوش دادن و تقلید توانستند موفق باشند.

وی تصریح کرد: کودکان و نوجوانان در سبک سنتی قبل از اینکه درگیر الحان شوند تقلیدی کار کردند و بعدها اسامی الحان را می‌آموختند؛ ازاین رو تلاوت‌های آنان تلاوت‌های زیباتر و ماندگارتری است؛ ولی افرادی که آموزش‌های نوین را می‌آموزند به دلیل اینکه گاه درگیر مسائل دیگر شده و از آنچه باید بیاموزند غافل می‌شوند، مقداری از آنان عقب‌تر هستند.

تشیعی‌فرد در اظهار نظر شخصی مبتنی براینکه بازدهی تلاوت‌های سنتی بیشتر از تلاوت‌های نوین است، اضافه کرد: تدریس‌های سنتی اساتید به شکل تقلیدی بوده و دانش‌آموزان از تمام اعضا و جوارح خود برای گوش دادن استفاده می‌کردند، داشتن گوش‌های قوی و تکرار تلاوت‌ها باعث می‌شد این افراد قوی‌تر عمل کنند. گاه افرادی که از کلاس‌های سنتی بهره‌مند می‌شدند دوره‌های آموزشی تجوید را استفاده نکردند اما نکات را به دلیل گوش دادن بسیار به درستی رعایت می‌کند و همین عامل بهترین امتیاز مثبت برای پیشرفت محسوب می‌شود.

وی در پاسخ به سؤال رعایت اخلاق‌مداری در کلاس‌های سنتی بیشتر بوده است یا در کلاس‌ها با روش نوین اینچنین گفت: به نظر من رعایت اخلاق‌مداری و منطبق بودن اخلاق با موازین قرآنی ارتباط زیادی به نوع کلاس‌ها ندارد و به تفاوت نسل‌ها بازمی‌گردد، متأسفانه رعایت ادب د محضر استاد را کمتر از نسل جدید در کلاس‌های آموزشی شاهد هستیم و این عدم رعایت ادب تنها به کلاس‌های قرآنی مرتبط نیست وتقریبا همه مربیان بااین مشکل مواجه هستند.   

تشیعی‌فرد بابیان این نکته که انتظارات از نوجوانان و جوانان قرآنی بیش از دیگر افراد است، اظهار کرد: قبول داریم که نسل امروز با نسل دهه‌های 60 و 70 متفاوت است، اما این امر دلیل بر عدم رعایت حرمت بین شاگرد و استاد نمی‌شود، بروز این رفتارها از نسل‌های فعلی دلیل بر تدریس‌های سنتی و نوین نیست.

این داور ملی در پاسخ به این سؤال که آیا مربیان در بیان نکات اخلاقی کوتاهی نمی‌کنند، گفت: بله! این امر می‌تواند تاحدودی سندیت داشته باشد، چراکه ممکن است تعدادی از مربیان فقط به تدریس پرداخته و از بیان نکات اخلاقی که امری بسیارمهم است غافل باشند؛ ازاین رو ممکن است درصدی از عدم رعایت اخلاق به این امرمهم بازگردد.

تشیعی‌فرد بااشاره تفاوت رسم‌الخط کتب آموزش قرآن در مدارس و کلاس‌های قرآن در مؤسسات، تصریح کرد: کتب آموزش قرآن درپایه‌های مختلف تحصیلی کم علامت بوده و با عثمان طه که کتاب آموزش تخصصی است تفاوت دارد و همین امر ممکن است به تسلط دانش‌آموزان آسیب زده و آنان را با مشکل مواجه کند، به نظرم اگر قرآن‌های آموزشی یکی باشد بهترست، هرچند ممکن است برخی از مربیان براین اعتقاد باشند که قرآن کم علامت بهتر هستند، ولی برای افرادی که تخصصی کار می‌کنند بهترست ازهمان ابتدا با کتب تخصصی آموزش ببینند.

وی در ادامه از نگاه تبعیض‌آمیز برخی از مربیان و مدارس بین درس قرآن و دیگر دروس همچون ریاضی و ... ابراز تأسف کرد و گفت: یکی از مشکلات مدارس این است که در مقاطع تحصیلی معمولا اکثر معلم‌های قرآن تخصصی در این رشته ندارند و از معلم‌های معمولی استفاده می‌شود و به همین دلیل معمولا بیشتر کلاس‌های قرآن به حاشیه رفته است و گاه دروس دیگر به صوت جبرانی در ساعات قرآن تدریس می‌شود.

تشیعی‌فرد اضافه کرد: فارسی خوانی قرآن در مدارس دانش‌آموزانی که تخصصی کار می‌کنند را دچار مشکل می‌کند و مربیان باید به این نکته توجه ویژه داشته باشند، به طور مثال بنده دانش‌آموز را تخصصی و عربی‌خوان تربیت می‌کنم، اما وقتی وارد پایه تحصیلی می‌شود چون برای برخی از معلم‌ها اهمیتی ندارد، قرآن را فارسی آموزش می‌دهند و این امر نشان از این دارد که تعدادی از معلم‌ها به درس قرآن اهمیت نمی‌دهند.

وی لزوم استفاده از داور به نام در داوری مقطع آموزشگاهی مدارس را مورد تأکید قرار داد و افزود: متأسفانه داوری در این مقطع با دقت صورت نمی‌گیرد، گاه معلم‌ها اذعان دارند دو دانش‌آموز هم سطح بوده و آنان را به مرحله شهرستانی معرفی می‌کنند، اما با توجه به اینکه این مرحله از مسابقات توسط داوران حرفه ای داوری می‌شود کاملا مشخص است که این دو با یکدیگر چقدر متفاوت هستند. مدارس در اطلاع رسانی زمان برگزاری مسابقات و هم داوری دقت لازم را داشته و معلمان پرورشی به نحوه برگزاری و حضور دانش‌آموزان مستعد نظارت داشته باشند.