زندگی به رنگ عشق / وقتی محبت مولا در لحظه‌ها جاری می‌شود
فرزانه فراهانی، مسئول کانون فرهنگی مسجد اهل‌بیت(ع) اراک فعالیت‌های خود را جهت خدمت‌رسانی از سال ۷۹ آغاز کرده و تاکنون با قدرت ادامه داده است. با شیوع کرونا فعالیت‌های او رنگ و بوی دیگر به خود گرفته است که در این گزارش می‌خوانید.
زندگی همچنان ادامه دارد و امروز تماشای تبسمش از جمعیتی که در خیریه‌هایش مشغول به کار هستند شیرین است، در همه این روزها شریک زندگی‌اش همراهش بوده و او رنگ عشق را نه تنها در خانه، بلکه در همه کارها به تصویر کشیده است.
فرزانه فراهانی، مسئولیت هیئت عاشقان صاحب‌الزمان(عج) اراک را از سال ۷۹ و مسئولیت کانون فرهنگی مسجد اهل‌بیت(ع) واحد خواهران را از سال ۸۹ در کارنامه خود دارد و هم اکنون نیز در کنار مدیریت هیئت، فرماندهی بسیج خواهران معصومیه حوزه کوثر اراک را نیز به عهده دارد. از فعالیت او در زمان شیوع کرونا و تولید ماسک و لباس بیمارستانی آشنا شدیم. در ابتدای امر شاید فکر نمی‌کردیم که کار و فعالیت او سابقه‌ای چندین ساله داشته باشد. انرژی مثبت و انگیزه‌اش در همان ابتدای هم‌صحبتی دریافت شد، او شیعه امام علی(ع) بودن را منبع نیکی‌ها و خدمت‌رسانی‌ها می‌داند. در ادامه گفت‌و‌گوی خبرنگار ایکنا مرکزی را با فرزانه فراهانی می‌خوانید:
ایکنا ـ فعالیت خود را از چه زمانی آغاز کردید؟
فعالیت خود را از سال ۷۳ به واسطه شغل همسرم که در یکی از مناطق شازند مستقر شده بودیم آغاز کردم و این احساس نیاز در واقع میل و تمنای کمک به هم نوع بود. در آن سال‌ها در منطقه‌ای که ساکن شده بودیم غریب بودم، اوقاتی را صرف فرزندان و کار منزل می‌شد اوقاتی هم به صورت تفریحی با ماشین بافتنی کار بافت را انجام می‌دادم. بعد از مدتی با بانوان محله آشنا شدم و به مرور کار با دستگاه بافتنی را به تعدادی از آنان آموزش دادم.
به کمک همسرم برای یازده نفر که سرپرست خانواده بودند هزینه خرید دستگاه به کمک وام را تأمین و مکانی را با هزینه شخصی برایشان اجاره کردم. پس از آموزش، بانوان کار با دستگاه را شروع کردند و این امر بعد از نقل مکان ما از شازند نیز ادامه پیدا کرد، امروز هنوز هم با تعدادی از این بانوان ارتباط دارم و خوشحالم که کماکان از این راه امرار معاش می‌کنند.
ایکنا ـ از چه زمانی هیئت عاشقان امام زمان(عج) را راه‌اندازی کردید؟
از سال ۷۹ هیئت را به همراه 4 نفر از دوستانم راه‌اندازی کردم و از همان ابتدا یکی از اهدافم تبدیل هیئت به تجمعی برای کمک به هم نوع بود. بعد از مدتی اعضا به ۳۵ نفر و امروز در مراسم مختلف از ۱۵۰ تا جمعیتی بیش از 1000 نفر را شامل می‌شود.
از ابتدا یکی از اقداماتمان شناسایی خانواده‌های نیازمند و تهیه بسته‌های کمک‌رسانی به خانواده‌ها بود. در هر مناسبتی این کار را انجام می‌دادیم تا اینکه در ماه مبارک رمضان امسال این تعداد به ۸۵ خانواده رسید. شناسایی خانواده‌های نیازمند از همه محله‌های اراک و حتی روستاها انجام می‌شد، کمک‌رسانی در مواقع خاص مانند سیل، زلزله، تهیه جهیزیه و سیسمونی نیز مورد توجه هیئت است که به صورت مستمر انجام شده است.
زمانی که هیئت راه‌اندازی شد در محله شهرک الهیه اراک ساکن بودیم و در آن زمان در شهرک مسجدی که پایگاه جمع شدن ما باشد وجود نداشت به همین دلیل با همراهی همسرم یک طبقه از منزل شخصیمان را به عنوان حسینیه در نظر گرفتیم که علاوه بر تبدیل شدن به پایگاه هیئت، نمازهای پنج‌گانه نیز در این مکان برگزار می‌شد و همین همراهی خانواده مرا برای ادامه مسیر دلگرم‌تر کرد و باعث شد تا با انگیزه بیشتری ادامه دهم.
باز بودن درب خانه شخصی به عنوان حسینیه به مدت پنج سال ادامه داشت، از همان ابتدا به همراه همسرم موضوع ساخت مسجد در این شهرک را پیگیری کردیم و زمانی که منزلمان به محله دیگری منتقل شد پیگیری‌ها به نتیجه رسید و مسجدی در این شهرک ساخته شد.
ایکنا ـ چگونه به فکر اشتغالزایی افتادید؟
اشتغالزایی از دغدغه‌های جدا نشدنی اهدافم است، سال گذشته پس از هدف‌گذاری جهت انجام اقدامات در حوزه‌های مختلف که با کمک همه اعضا هیئت انجام شد برنامه اشتغالزایی برای خانواده‌های نیازمند را مطرح و پیگیری کردم که البته باز هم همسرم در این راه مشوق اصلی‌ام بود. با برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری انجام شده به صورت شخصی ۱۰۰ میلیون تومان وام از دو بانک مختلف گرفته و این مبلغ را به همراه پس‌انداز شخصی برای راه‌اندازی کارگاه تولید لباس زنانه در نظر گرفتم.
ایکنا ـ در خصوص فعالیت جهادی خود پس از شیوع کرونا بگویید؟
زمانی که قصد راه‌اندازی کارگاه را داشتم بیماری کرونا شیوع پیدا کرد و تصمیم گرفتم برای تولید ماسک و لباس بیمارستانی اقدام کنم. بعد از اعلام آمادگی، مدرسه‌ای با ۶ کلاس با همکاری بسیج در اختیار هیئت قرار گرفت و این مدرسه را با چرخ خیاطی و پارچه و لوازم مورد نیاز تجهیز کردم.
۱۸ نفر شامل افراد داوطلب و 8 نفر بانوان سرپرست خانواده در این کارگاه در دو شیفت شروع به کار کردند. از ۲۰ اسفند ماه با شروع کار کارگاه به همراه همسرم صبح از منزل خارج می‌شدم و همسرم بعد از ساعت کار اداری در کارگاه به من ملحق می‌شد و ساعت ۱۱ شب به خانه بازمی‌گشتیم و حتی ایام عید هم در کارگاه کنار دیگر داوطلبان مشغول به فعالیت بودیم. این روزها برای من بسیار خاطره شیرینی است خوشحالم که در روزهای دشوار به سهم خودم کنار هم‌نوعانم بودم. با تأکید همسرم از روز ابتدای فعالیت دستمزد 8 سرپرست خانوار به صورت روزانه پرداخت می‌شد، مابقی نیز ۲۰ روز نخست به صورت داوطلب و بعد از آن به صورت روز مزد همکاری داشتند.
ایکنا ـ نحوه توزیع محصولات کارگاه به چه صورتی بود؟
۷۵ درصد تولید این کارگاه به صورت رایگان توزیع شد، حدود ۵۰ هزار ماسک، 1500 لباس ایزوله بیمارستانی، بیش از 1000 ملحفه و ساق دست تولید شد که درآمد حاصل از فروش ۲۵ درصد این اجناس برای تهیه بسته‌های معیشتی خانواده‌های نیازمند هزینه شد و مابقی تولید هم به صورت رایگان در اختیار بخش درمان قرار گرفت.
با کنترل شیوع بیماری، تهیه اقلام بهداشتی کارگاهی که برای آن برنامه‌ریزی کرده بودم را پیگیری و به همین منظور مکانی را اجاره و تجهیزات را منتقل کردم و به زودی کار تولید لباس در این کارگاه شروع و درآمد کارگاه نیز صرف امور مربوط به خانواده‌های نیازمند می‌شود.
ایکنا ـ تکلیف سایر برنامه‌های هیئت در این دوران و فعالیت کارگاه چه بود؟
هیچ فعالیتی تعطیل نشد. زمان شیوع بیماری به همراه اعضای هیئت که همیشه همدل و آماده برای خدمت‌رسانی هستند برنامه‌ریزی و تقسیم وظایف انجام شد، طبق برنامه همه فعالیت‌ها از جمله برگزاری تلاوت قرآن و ختم صلوات به صورت مجازی، ارتباط با اعضا، همیاری برای تهیه بسته‌های معیشتی انجام شد و هیچ کاری به خاطر کار دیگر تعطیل نشد. تمام داشته‌های خود را از قرآن و اهل‌بیت(ع) داریم و در همه حال وظیفه ما عمل به آموزه‌های دینی است.
ایکنا ـ چگونه می‌توان علاقه به خدمت‌رسانی را در جوانان و نوجوانان ایجاد کرد؟
همواره ارتباط خوبی با جوانان و نوجوانان داشتم و این ارتباط‌ها در زمان شیوع کرونا بیش از قبل بود. با آنان به زبان خودشان صحبت می‌کنم و با هم دوست می‌شویم. جوانان و نوجوانان ما دل‌های آماده، مهربان و پاکی دارند و اگر همراهشان شوید آنان هم همراه شما می‌شوند، به همین دلیل تعداد قابل توجهی از جوانان با هر نوع سلیقه‌ای عضو هیئت هستند و در برنامه‌ها کمک می‌کنند.
ایکنا ـ سخن پایانی
بین افراد مرفه و نیازمند نباید شکاف ایجاد شود، باید یک سفره را همه با هم پهن کنیم از مرفه گرفته تا نیازمند و همه بر سر یک سفره کنار یکدیگر بنشینیم و هر چه که هست را با یکدیگر تقسیم کنیم، رفاه تنها یک امانت به دست عده‌ای است که باید از یک امتحان عبور کنند و امانت را برای تقسیم کردن محبت با هم‌نوع صرف کنند.
تحصیل، تدریس، همسرداری، فرزندداری، خانه‌داری و مدیریت هیئت و بسیج خواهران معصومیه کوثر 3 را همزمان با یکدیگر انجام می‌دهم و در بین هر یک از این برنامه‌ها چندین برنامه دیگر را پیگیری می‌کنم همه را در یک کلمه شیعه علی(ع) هستیم و باید مطابق با موازین دینی و قرآنی عمل کنیم.
انتهای پیام
عالی بود.خداوند به امثال این بانوی دلسوز و پرتلاش و همسرمحترمشون،طول عمر و سلامتی عنایت فرماید تا بیش از پیش پیگیر مسائل و معضلات فرهنگی و اجتماعی جامعه باشند. 
