جانِ کلام/
فتوتیتر | تسبیح، بینش و آگاهی
تسبیح؛ یعنی در تو بینش و آگاهی و حالتی به وجود آید که وقتی «درد و رنج» را در انسان، «ظلم و ستم» را در جامعه، «تفاوت و تبعیض» را در هستی و آفرینش و رابطه این همه را با «الله» دیدی، با این همه او را پاک و منزه ببینی. [استاد علی صفایی حائری، کتاب حرکت، صفحه 186]
