تواضع و فروتنی مهمترین صفت «عبادالرحمان» است

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت‌پور، صاحب تفسیر همگام با وحی، 19 اردیبهشت‌ماه در ادامه تفسیر سوره فرقان به آیات 61 تا 63 اشاره کرد و گفت: سوره فرقان به دو بخش تقسیم شد؛ بخش اول 62 آیه دارد که خود آن به شش قسمت تقسیم می‌شود؛ خدا بیان فرمود کسانی که به تو(پیامبر) اهانت می‌کنند، با خدا مشکل دارند، زیرا تو از الهه واحده سخن می‌گویی، بنابراین موضع تسمخرآمیز و تحقیرآمیز می‌گیرند و تعبیر «و ما الرحمان» بیانگر نوع سخن گفتن تحقیرآمیز آنها است.

وی با اشاره به آیه «تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُنِيرًا»، افزود: وقتی فرموده خدا مبارک است، یعنی نعمت‌ها و عنایاتش همیشگی، ثابت و ماندگار است؛ فرموده خداوند نه تنها در قرآن، بلکه در هستی نشانه‌های ماندگاری گذاشته است. برای اثبات مبارک بودن خدا باز مثال‌ و نشانه داده است؛ «جعل فی السماء بروجا»؛ برج به قسمت بلند خانه گفته می‌شود که بروز و ظهوری دارد؛ فرموده است در فضای بالای سر شما، برج‌هایی قرار داده است، کوه‌های ابر تشکیل داده و دائماً میان ابرها برخورد صورت گرفته و باران تولید می‌شود؛ این نعمت‌های مستمر خدا را کافی است با نگاه به آسمان ببینید.

بهجت‌پور اظهار کرد: برای میلیاردها سال آینده، سیاره و ستاره در حال آماده شدن است و خدا برای خلق موجوادات بعدی آماده‌سازی می‌کند؛ آیا چنین وجودی غیرمبارک است؟؛ این دوراندیشی علامت مبارک بودن خداست.

صاحب تفسیر همگام با وحی اظهار کرد: در همین آسمان سراج قرار داده است که هم نور و هم گرما دارد؛ خورشید یکی از ستاره‌های متوسط یا کوچک هستی است و ده‌ها و صدها برابر آن خورشید، حتی در همین کهکشان راه شیری وجود دارد، چه رسد به کهکشان‌های دیگر.

وی اضافه کرد: چقدر انسان باید خام و خاموش از دیدن حقیقت باشد که سراج و قمر منیر و بروج آسمان را نبیند؛ در آیه 32 «وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا» به نعمت دیگری اشاره کرده و آن اینکه روز و شب پشت سر هم می‌آید. با این تعبیر لطیف، حرکت زمین به دور خورشید را بیان کرده است. شب لباس و آرامش و  مایه ثبات است و روز هم که برای حرکت و تلاش است، دائماً شب را می‌خورد تا کاملاً همه جا شب شود.

بهجت‌پور اظهار کرد: اگر کسی واقعا دنبال رسیدن به حقیقت مبارک بودن و حقانیت الهی است، کافی است که به این پدیده‌ها بنگرد یا اگر انسانی است که متذکر این نعمات هست، ولی بخواهد شکر و سپاسگزاری را در خود توسعه دهد و زنده و شاداب کند، به همین ماه و خورشید نگاه کند.

استاد حوزه علمیه با اشاره به آیه 63 «وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا» ادامه داد: عبادالرحمان کسانی هستند که سرشان را بالا گرفته و شب و روز و ماه و خورشید را به عنوان نعمات خدای رحمان دیده‌اند و با تأمل و تفکر در آن به خصوصیاتی رسیده‌اند که مصداق عبادالرحمان هستند.

وی افزود: اگر همین نعمات به ظاهر ساده را در ذهن خودمان مرور کنیم، این توجه باعث با شوق رفتن به سمت عبادت خواهد شد، زیرا انسانی که به رحمانیت توجه کند، بنده می‌شود. ما اگر بتوانیم فرزندانمان را متوجه رحمانیت رحمان کنیم، بنده خواهند شد.

بهجت‌پور گفت: توجه به رحمانیت خدا، حس پرستش و عبادت و اطاعت در فرد ایجاد می‌کند و این حس عبادت به تدریج انسان را پالایش کرده و شخصیت جدیدی متولد می‌کند؛ لذا فرموده است که شما به رحمانیت رحمان توجه کن و وقتی به سمت عبادت و پرستش بروی، تغییراتی در شخصیت تو ایجاد خواهد شد که عباد رحمان می‌شوی. 

مدیر حوزه خواهران با بیان اینکه عبادالرحمان کسانی هستند که وقتی راه می‌روند با تواضع و افتادگی راه می‌روند و نه با تبختر و تکبر، افزود: شیطان داشته‌هایش را نمی‌بیند یا برعکس می‌بیند و می‌گوید چون او را بر من برتری دادی، بر او سجده نمی‌کنم، یعنی بر این همه نعمات خدا چشم‌پوشی کرده است، ولی بنده رحمان نعمات را می‌بیند و سپاسگزاری می‌کند.