به گزارش ایکنا، سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور با همکاری مدرسه دانشجویی قرآن و عترت(ع) دانشگاه تهران، سلسله نشستهای «چهرهای بر بوم آیات» را در ده جلسه و با حضور کاظم رجبعلی، استاد تدبر در قرآن کریم برگزار کرده است.
بخش هفتم این نشستها با موضوع «حضرت علی اصغر(ع)» را در ادامه میخوانید:
حادثه کربلا صحنهای عجیب از تاریخ است. از یک طرف، نور و حماسه و توحید خالص و از طرف دیگر ظلم و پلیدی و و سیاهی در مقابل هم قرار میگیرند. ما تا الان مرهون زاویههای نگاهی هستم که در مورد این واقعه وجود داشته و اطلاعات ما هم با بهرهگیری از این زوایای نگاه بوده است. اگر کسی در قرآن وقوف داشته باشد حتماً زاویه نگاه متفاوتی خواهد داشت. اگر سوره مبارکه مرسلات کام دهان ما را شیرین کرده و عینک چشم ما شده باشد و از دریچه این سوره مخصوصاً قسمهای اولیه آن به واقعه عاشورا نگاه کنیم به این نتیجه میرسیم این سوره در آیات اولیه درباره سیر و فرآیند القای ذکر صحبت کرده و از ملائکهای صحبت میکند که دائماً در حال رفت و آمد هستند.
وقتی از ملائکه سخن گفته میشود آدم احساس میکند که اینجا هر از گاهی رفت و آمدی از نسیمها وجود دارد. گاهی این نسیم توفنده میشود و این نسیم، اگر در گلستانی وزیده باشد گردهها را پخش و منتشر میکند و هر گرده روی گل خاصی مینشیند و در جاهای مختلفی آرام میگیرند. در نهایت القای ذکر اتفاق میافتد یعنی القایی که باعث میشود اتصال رقم بخورد و این اتصال به میوه و گل میانجامد. حال سؤال پیش میآید که چه میشود ذکر به یکباره ما را به خدا مرتبط کرده و منقلب میکند؟ این مسئله به خوبی در سوره مرسلات توضیح داده میشود.
وقتی به روضه حضرت علی اصغر(ع) نگاه میکنیم و میبینیم وی شخصی شش ماهه است که هنوز به سخن نیفتاده است و در واقعه کربلا تشنه است، وقتی امام حسین(ع) حضرت علی اصغر(ع) را روی دست گرفت و بعد آن نانجیب گلوی وی را هدف گرفت و خون به آسمان پاشیده شد نشان دهنده این است که حکایتی وجود دارد. چراکه علی اصغر همانند یک خطیب عمل میکند بنابراین دشمن سعی میکند خطیب را از منبر پایین بکشد. در اینجا هم القای ذکر اتفاق افتاده است اما تا تاریخ، تاریخ است و انسان زنده است خطابه حضرت علی اصغر باعث انذار و احیای همه ما میشود ان شاء الله به برکت قرآن بتوانیم از حادثه عاشورا استفاده کرده و به سپاه حضرت علی اصغر ملحق شویم.
انتهای پیام