نگاه فوق‌برنامه به فعالیت‌های قرآنی شایسته نیست

سیدحسن حسینی، مدیر مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت «مبین» کمیجان، در گفت‌و‌گو با ایکنا از استان مرکزی، با اشاره به آغاز فعالیت این مرکز قرآنی از سال 87، گفت: مجوز فعالیت را در سال 90 از سوی معاونت قرآن و عترت اداره‌ کل فرهنگ و ارشاد اسلامی با رویکرد تبلیغی و ترویجی دریافت کردم.

وی با بیان اینکه این مؤسسه قرآنی آموزش‌های عمومی و تخصصی در رشته‌های حفظ، تجوید، مفاهیم، روخوانی و روان‌خوانی و تربیت مربی و معلم قرآن را در کارنامه خود دارد، افزود: فعالیت‌های این مرکز قرآنی به دلیل شیوع کرونا در 2 سال اخیر تاحدی محدود شده و نیمه فعال بود.

مدیر مؤسسه قرآن و عترت «مبین» کمیجان در تکمیل سخنان خود و دلیل نیمه فعال بودن مؤسسه، گفت: متأسفانه قرآن‌آموزانی که از کلاس‌های قرآنی استفاده می‌کردند فاقد گوشی‌های هوشمند بودند و بدون این امکانات عملاً فعالیت در فضای مجازی امکان‌پذیر نبود. خوشبختانه زیرساخت در این شهرستان جهت برگزاری کلاس‌های مجازی فراهم است، اما مخاطبان ما با توجه به سن پایین مخاطبینی نبودند که بتوانند از این زیرساخت‌ها بهره‌مند شوند یا اینکه قرآن‌آموزان ما بانوان روستایی بودند که استفاده از نرم‌افزارها و شبکه‌های مجازی را آموزش ندیده بودند؛ از این رو نتوانستیم فعالیت‌های خود را در فضای مجازی دنبال کنیم.

چرایی عدم استفاده از تلفن همراه برای آموزش

حسینی در پاسخ به چرایی عدم استفاده از تلفن همراه والدین برای آموزش نونهالان جهت جلوگیری از توقف در آموزش اینگونه گفت: تنظیم برنامه‌ها برای استفاده از این ظرفیت مقدور نشد؛ چراکه والدین بیشترین وقت خود را صرف آموزش فرزندان در شبکه شاد و رسیدگی به دروس مدرسه می‌کردند و گاهی این گذر زمان در 2 نوبت صبح و عصری انجام می‌شد و در این صورت فرصتی برای آموزش تخصصی در این زمینه وجود نداشت یا فراهم آوردن زمینه بسیار دشوار بود که خانواده‌ها استقبال نکردند.

وی از شروع دوباره فعالیت‌های قرآنی این مؤسسه به مناسبت فرا رسیدن ماه‌های محرم و صفر در قالب برگزاری دو کارگاه حضوری تحت عنوان «فلسفه قیام عاشورا» با نگاه به بعد قرآنی این واقعه خبر داد و افزود: با وجود اینکه این کارگاه برای مخاطبان می‌توانست اثرات خوبی داشته باشد، اما حدود 40 نفر از آن استقبال کردند.

مدیر مؤسسه قرآن و عترت «مبین» کمیجان با اشاره به اینکه فعالیت‌های قرآنی این مرکز پس از مدت زمان بیش از 2 سال از اول مهرماه سال جاری با قدرت بیشتر از قبل آغاز شده است، ادامه داد: این مؤسسه از ابتدای تأسیس فعالیت خود را حول محور حفظ، ترجمه و مفاهیم، تفسیر، تدبر انجام داد و در طی این سال‌ها دوره‌های تربیت مربی مهد، تربیت معلم ترجمه و مفاهیم، مهدویت و معارف نهج‌البلاغه را نیز برگزار کرده است، اما با شیوع بیماری کرونا این فرصت از ما گرفته شد.

حسینی به خبرنگار ایکنا در رابطه با عدم استفاده بانوان روستایی به دلیل نداشتن تلفن همراه هوشمند از فضای مجازی یا نبود سواد لازم برای استفاده از این ظرفیت گفت: شاید هر دوی این موارد باعث شده بود که بانوان توان بهره‌مندی از این ظرفیت را نداشته باشند. البته فعالیت‌های قرآنی ما در روستای چهرقان که یکی از روستاهای مهم قرآنی استان است انجام می‌شد، اما غالب فعالان قرآنی روستا سوادی کمتر از دیپلم دارند یا ازنظر مالی امکان تهیه تلفن همراه هوشمند را نداشتند.

ضرورت فرهنگ‌سازی در راستای توسعه فعالیت‌های قرآنی

وی از عدم فرهنگ‌سازی در راستای توسعه فعالیت‌های قرآنی گلایه کرد و افزود: متأسفانه خانواده‌ها برای آموزش و ضرورت استفاده از مضامین قرآنی در زندگی احساس نیاز نمی‌کنند، برخی از قرآن‌آموزان با هدف تنوع و پر کردن اوقات فراغت در کلاس‌های قرآنی شرکت می‌کنند، داشتن این نگاه باعث می‌شود که دوره‌ها را تخصصی دنبال نکرده و پس از مدتی رها کنند.

حسینی گفت: آنان درک نکردند که زندگی باید برپایه و اساس مبانی الهی شکل گیرد تا سعادت دنیوی و اخروی حاصل شود. البته حضور آنان در کلاس‌های قرآنی به عنوان فوق برنامه خوب است به شرط آنکه برای آنان برنامه جذاب داشته باشیم، داشتن صرف نگاه فوق برنامه‌ای به دوره‌های قرآنی شایسته نیست.

وی در پایان به برگزاری دوره‌های سبک زندگی قرآنی در این مرکز قرآنی در سال‌های گذشته اشاره و ادامه داد: برگزاری این کلاس‌ها در سبک زندگی بسیار تأثیرگذار است، اما متأسفانه خانواده‌ها از کلاس‌های سبک زندگی قرآنی استقبال نمی‌کنند و این امر مؤید آن است که فعالیت‌ها و آموزش قرآن باید از غنی‌سازی اوقات فراغت خارج و به بطن زندگی وارد شود.