امام علی(ع) در مقابل سیاست‌های معاویه از اصول الهی عدول نکردند
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت ضمن اشاره به فرازهایی از شرح نهج‌البلاغه ابن ابی‌الحدید و پاسخ‌های ایشان به شبهات مطرح در رابطه با امیرالمؤمنین علی(ع)، گفت: امام علی(ع) هیچ‌گاه در مقابل سیاست‌های شیطانی معاویه از اصول الهی خود عدول نکردند.
به گزارش ایکنا از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی‌قمی، استاد حوزه علمیه در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت که شب گذشته، 14 آذرماه در شبستان امام خمینی(ره) حرم مطهر برگزار شد، ضمن اشاره به فرازهایی از خطبه ۲۰۰ نهج‌البلاغه اظهار کرد: اگر امیرالمؤمنین علی(ع) اعبد و اعلم مردم و بافضیلت‌ترین، عالم‌ترین، عادل‌ترین و شجاع‌ترین آن‌هاست، اما سیاستمدارتر نیست و دیگران مخصوصا معاویه در سیاست مقدم بر امیرالمؤمنین(ع) هستند.
وی ادامه داد: حضرت در این خطبه جواب می‌دهند و می‌فرمایند که به خدا قسم معاویه از من سیاستمدارتر نیست و سیاست معاویه همراه با فسق و فجور است؛ اگر مکر و نیرنگ بد نبود، من با این تعریف سیاست‌مدارترین مردم بودم.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت در ادامه به فرازهایی از شرح نهج‌البلاغه ابن ابی‌الحدید و پاسخ‌های ایشان به شبهات مطرح در رابطه با امیرالمؤمنین علی(ع) اشاره کرد و گفت: ابن ابی‌الحدید می‌نویسد امام علی(ع) مخصوصا در جنگ‌هایش مطابق با کتاب و سنت رسول‌الله(ص) عمل می‌کرد؛ در حالی که معاویه از هیچ مکر و نیرنگی فروگذار نبود و همه را به کار می‌بست.
حسینی‌قمی با بیان اینکه ابن ابی‌الحدید در بیان یکی از سیاست‌های شیطانی معاویه به داستان طلحه و زبیر و پیراهن غرق به خون عثمان در کنار منبر معاویه اشاره کرد و ادامه داد: همان‌هایی که در کشته شدن عثمان سهمی داشتند و یا عثمان را یاری نکردند، بعدها امیرالمؤمنین علی(ع) را متهم کردند که خلیفه مسلمین را کشته است و به همین بهانه بر علیه مولی‌الموحدین علی(ع) شورش کردند.
وی اظهار کرد: ابن ابی‌الحدید می‌نویسد با اینکه طلحه و زبیر از قاتلین عثمان بودند؛ وقتی امیرالمؤمنین علی(ع) به خلافت رسیدند و مردم با ایشان بیعت کردند؛ معاویه به طلحه و زبیر نامه نوشت و از ایشان درخواست کرد تا ادعای خلافت کنند و معاویه با آنها اعلان بیعت کرد، چراکه معاویه خوب می‌دانست برای مقابله و جنگ با امیرالمؤمنین علی(ع)، در ابتدا باید در داخل سپاه اسلام فتنه‌افروزی کند و جنگ داخلی راه بیندازد.
حسینی‌قمی با تأکید بر اینکه امیرالمؤمنین علی(ع) هیچ‌گاه در مقابل سیاست‌های شیطانی معاویه از اصول الهی خود عدول نکردند، تصریح کرد: یکی از شیطنت‌های و بیماری‌های معاویه یافتن شیعیان خالص امیرالمؤمنین علی(ع) و ایجاد تزلزل در دل و گمراهی ایشان بود.
وی در ادامه به فرازهایی از کتاب «بلاغات النساء» و داستان دیدار حجونیه یکی از زنان محب امیرالمؤمنین(ع) با معاویه و سؤال معاویه از او در رابطه با اینکه چرا علی را دوستداری و با من دشمنی؟ اشاره کرد و گفت: حجونیه بعد از اصرار معاویه پاسخ می‌دهد؛ به چند دلیل امیرالمؤمنین علی(ع) را محبوب خود می‌دارم؛ چراکه حضرت علی(ع) بیت‌المال را به عدالت تقسیم می‌کرد، باج به کسی نمی‌داد، رسول‌الله(ص) او را در غدیر معرفی کرد، به‌خاطر اینکه مساکین و فقرا را دوست می‌داشت و متدینین را بزرگ می‌شمارد و اگر کسی دین‌دار بود در نگاه امیرمؤمنان بزرگ جلوه می‌کرد و اینکه قدرت هیچ تغییری در زندگی ابی‌طالب ایجاد نکرد و زندگی قبل از خلافت را بعد از خلافت نیز در پیش گرفت.
حسینی‌قمی یادآور شد: حجونیه در اشاره به دلایل دشمنی با معاویه می‌گوید؛ یکی اینکه با علی بن ابی‌طالب جنگیدی، خلافتی را مطالبه می‌کردی که حق تو نبود، این‌همه خون به‌ناحق ریختی، بین جامعه مسلمانان اختلاف ایجاد کردی و در قضاوت‌ها ظلم و با هواپرستی حکمرانی کردی.
انتهای پیام
