اشرف جواهری، مشاور امور بانوان و خانواده نماینده ولیفقیه در استان مرکزی، در گفتوگو با ایکنا از استان مرکزی، ضرورت توجه به امر حجاب را مورد تأکید قرار داد و گفت: 82 سال قبل در 21 تیر ماه 1314 بغض ایرانیان از فتنههای استبداد در شهر مقدس مشهد ترکید و تجمعکنندگان در مسجد گوهرشاد به جرم دفاع از حرم، شرف و عفت بانوان مسلمان ایران به خاک و خون کشیده شدند.
وی تصریح کرد: در دنیای تاریک آن روز که باید گرفتار الحاد شرق (متریالیسم) برای سرکوبی خدا و یا گرفتار الحاد غرب برای سرپیچی از فرمان خدا شد، ناگهان نوری تابید و مردمی که زخمخورده الحاد شرق و غرب بودند با تابیدن این نور از خواب برخاسته و برابر نگاه ناباورانه تحلیلگران علوم سیاسی و اجتماعی، راه سومی که نه شرقی بود و نه غربی را معرفی کردند که حقیقتاً بنا به فرمایش حضرت امام(ره) انفجار نور بود. از همان سالهای نخستین پیروزی انقلاب نگرانی و دغدغه امام راحل و متولیان امر فرهنگ توسعه، تحکیم شعائر الهی و آرمانهای امام و انقلاب به عنوان مبنای بنیادی در دستور کار سیاستگذارها، برنامهریزها، مجریان و ناظران قرار گرفت و این مهم به شورای عالی انقلاب فرهنگی سپرده شد.
این فعال فرهنگی اضافه کرد: مسئله حجاب و عفاف یکی از مهمترین دغدغههایی است که در بعد فردی فریضه و در بعد اجتماعی شاخص جامعه اسلامی بوده و تفاوت این حکومت با سایر حکومتها را مشخص میکند، اما متأسفانه این امر مهم و سرنوشتساز زیر خروارها آوار از تهدید، غفلت، کجفهمی و بیسلیقگی قرار گرفت تا امروز که وضعیت پدیدآورندگان را در سطح شهرها شاهدیم. موضوع عفاف و حجاب در کشور ما در 4 دهه پس از پیروزی انقلاب حقیقتاً گرفتار آسیبها و زخمهای بسیاری شد و برای رفع این زخم عفونی باید فکری کرد.
وی افراط و تفریط، تشخیص اشتباه، عدم همگرایی نهادهای فرهنگی، نبود الگوهای میانه و همانندساز، عدم استقرار و استمرار برنامهها و رها شدن تصمیمها و مصوبات را از جمله آسیبهای حوزه عفاف و حجاب بیان کرد و افزود: پس از انقلاب شاهد این افراط و تفریطها بودهایم. سختگیریهای شدید برای استفاده از حجاب برتر بدون بیان ارزش این پوشش برای مخاطب از یک سو و رها کردن و وادادن اصل حجاب توسط متولیان امر از سوی دیگر موجب دوری و زدگی نوجوانان و جوانان از اصل حجاب شده است.
جواهری بیان کرد: عفاف و حجاب گرفتار دفاع کردن اشتباه به دلیل کجفهمی است و اثر بددفاع کردن هزار بار مخربتر از خوب کوبیدن است. امروز جوانان و نوجوانان تشنه چرایی این حکم الهی در فضای مسموم شده انواع القائات و شبهات همچون حجاب مربوط به صدر اسلام است و دل انسان باید پاک باشد، هستند. در این میان افراد بیصلاحیت که توان پاسخگویی به شبهات را ندارند به اشتباه به دفاع برخاستند. از جمله نمونههای بد صحبت کردن در مورد عفاف و حجاب این است که خداوند حجاب را برای دختران و بانوان وضع فرمود تا مردان در مسیر فعالیت اجتماعی دچار سختی و گناه نشوند و مخاطب جوان با این استدلال برافروخته شده و میل پرسشگری را با پرخاشگری در هم آمیخته و میگوید آیا عدالت است من در سختی و رنج باشم و آقایان در راحتی و آسایش؛ درحالیکه کلام حضرت حق که بَیّن و لَیّن است هرگز استدلالات اینچنینی را نمیپذیرد.
وی ادامه داد: خداوند متعال نفع اصلی فریضه حجاب را برای بانوان قرار داده است و هدف اصلی این حکم پروردگار بهرهمندی بانوان است نه مردان. با استناد به آیه 59 سوره مبارکه «احزاب» که میفرماید: «ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ ۗ» میتوان گفت حجاب برای شناساندن انسانها باید با ابعاد انسانی و روحانی نه ابعاد جسمانی و جنسی همراه باشد.
جواهری ضرورت ایجاد تبیین و توسعه ابعاد مهرانگیز و زیبای حجاب در جامعه را مورد توجه قرار داد و افزود: اگر پیامد بدحجابی بهدرستی تشریح شود بدون شک بانوان درمییابند که حجاب رویش سبزی را به بانوان هدیه میدهد تا با آشکار کردن حیثیت انسانی خود و پنهان کردن هیبت زنانگی با جامعه در تعامل قرار گیرد. اما عفاف و حجاب گرفتار عدم همگرایی مرجع قانونگذار، اجرا، رسانه و نظارت است. واقعیت این است که مردم در هر جامعهای از راهها و خطوط اجتماعی که مسئولان ترسیم میکنند عبور میکنند.
وی به تشریح وظایف متولیان امر فرهنگ در حوزه عفاف و حجاب اشاره و تصریح کرد: درحالیکه همگرایی بین متولیان امر فرهنگ وجود ندارد، اما متولیان امر باید مدیریت حجاب در جامعه با رویکرد فرهنگسازی، باورمندی، تشویق و رعایت حجاب در جامعه با رویکرد نظارتی را در دستور کار قرار دهند. در حوزه فرهنگسازی متأسفانه عناصر متولی فرهنگ زبان درک لازم را برای متقاعدسازی مخاطب نیافتند و از سوی دیگر به علت عدم رعایت حجاب این امر یکی از بهترین مواضع توجه به هوا و هوسهای نفسانی است. وقتی متقاعدسازی به خوبی انجام نشود رویکرد نظارتی صرفاً متکی به برنامههای دستوری خواهد بود و اجرای آن سختتر و مشکلتر خواهد شد.
جواهری در پایان بیان کرد: در 40 سال گذشته عدم همگرایی و عدم تعامل بین نهادها و گروههای مرجع شکاف بزرگی را پدیدآورده است که جایگاه مناسبی را برای برنامهریزی دشمنان، سازماندهی ساختارشکنیها و توزیع ابتذال و فساد در جامعه ایجاد کرده است. عفاف و حجاب گرفتار نبود الگوی رابط برای همانندسازی و بدون تردید نقش الگوها یعنی بایدها و نبایدها در امر تربیت بسیار مهم است. انسان برای کسب معرفت دینی نیاز به الگویی از جنس مردم و مقدم بر آنان همچون اهلبیت(ع) دارد.
انتهای پیام