شیما محرابی، حافظ کل قرآن، در گفتوگو با ایکنا از استان مرکزی، حفظ قرآن را اقدامی سخت و زمانبر توصیف کرد و افزود: افرادی که علاقهمند به حفظ قرآن هستند باید با جان و دل قدم در این راه بگذارند، چراکه اگر علاقه شخصی، استعداد و توان در این امر سنجیده نشود قطعاً ادامه کار سخت خواهد بود.
وی جای خالی کرسی تلاوت برای ارائه محفوظات ویژه بانوان را در سطح استان متذکر شد و افزود: متأسفانه برنامه و طرح خاص و ثابت برای ارتقای سطح حافظان و قاریان وجود ندارد و اجرای برنامههای پراکنده دردی از جامعه بانوان قرآنی کم نمیکند، از این رو تعریف کرسی تلاوت ثابت و مستمر در سطح اراک و سایر شهرستانهای استان ضروری است.
محرابی ادامه داد: استان مرکزی همواره مهد مفاخر دینی، علمی و قرآنی بوده و هست، اما نباید اجازه داد استعدادها هرز روند. هدایت آنان در مسیر درست آنان را به گزند بسیاری از آسیبهای اجتماعی، روحی، فکری، روانی و ... در امان نگه میدارد. حتی شاهدیم در سطح شهرستانها حافظان معلول و بااستعداد وجود دارند که باید مورد توجه مسئولان و حتی رسانهها قرار گیرند، اما متأسفانه صداوسیما کمتر به آن توجه می کند.
وی با اشاره به دوره چهارساله حفظ قرآن، اظهار کرد: افراد بسیاری به حفظ قرآن علاقهمند هستند که اگر به مؤسسات و مهدهای قرآن مراجعه کنند میتوانند در مسیر قرار گیرند، اما گاه این استعداد و علاقه از سوی خانوادهها به دلیل بیمهری به جامعه قرآنی نادیده گرفته میشود. اگر توجه لازم به فعالان این حوزه شود و امتیازهایی در نظر گیرند قطعاً شاهد افزایش آمار حافظان، قاریان و فعالان رشته ترجمه و مفاهیم خواهیم بود.
محرابی در ادامه سخنان خود به برگزاری «جام حافظان» در سال گذشته اشاره و تصریح کرد: برگزاری این مسابقات قرآن به افزایش اعتماد به نفس حفاظ به ویژه بانوان بسیار کمک کرد. اجرای گروهی مسابقات جذابیت خاصی برای شرکتکنندگان داشت و افراد برای ارتقای گروه مجبور بودند هر ماه خود را به روز و آماده نگه دارند.
وی اضافه کرد: برگزاری طرحهایی همچون «جام حافظان» خوب است، اما بهتر است در کنار این طرح، طرحهای آموزشی جهت رفع اشکالات حافظان در بخش تجوید، صوت و لحن در نظر گرفته شود. نگاه تکبُعدی به مسابقات صرف فقط برگزاری نباید داشته باشیم. اجرای طرحها برای ارتقای سطح حفاظ لازم است، اما کافی نیست، چراکه بدون توجه به ابعاد مختلف حفظ نمیتوان حفاظ متخصص تربیت کرد.
این حافظ کل در پایان ضرورت استفاده از مربیان متخصص در اراک را مورد تأکید قرار داد و بیان کرد: مربی دلسوز در اراک کم دیدم و بیشترین موفقیت سهم قرآنآموزان و میزان وقتگذاری آنان برای آموزش است. انتظار ما از مسئولان این است که به فعالان رشته حفظ که وقت بسیاری برای حفظ و مرور میگذارند بیشتر توجه کنند. از افراد متخصص کمتر در حوزه آموزش استفاده شده و بیمه فعالان قرآنی نیز به تاریخ پیوسته است و هرچه تلاش میشود اقدام جدی صورت نمیگیرد.
انتهای پیام