دغدغه مالی؛ مانع خلاقیت و نوآوری مدیران مؤسسات قرآنی

حسین محمدی‌هزاوه، مدیرعامل مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت «سفینةالنجات» اراک، در گفت‌و‌گو با ایکنا از استان مرکزی، به خسارت‌های وارده به فعالیت‌های قرآنی در 2 سال اخیر به دلیل شیوع بیماری کرونا اشاره و تصریح کرد: در این سال‌ها که مردم با بیماری درگیر بودند به بخش‌های مختلف ازجمله فعالیت در این حوزه صدماتی وارد شد و به دلیل سخت‌تر شدن شرایط اقتصادی بسیاری از مؤسسات تعطیل شد.

وی با اشاره به اینکه امروز ابزار و تجهیزات مؤسسات تعطیل شده در انبارها خاک می‌خورد و مدیرانشان منتظر هستند تا اقدامی برای بازگشایی مجدد مؤسسه از سوی مسئولان صورت گیرد، گفت: در کنار مؤسساتی که توان اجاره‌بها برای مکان را نداشتند برخی مؤسسات همچون مؤسسه «سفینة‌النجات» با هر سختی بود ماهیانه 6 میلیون و پانصدهزار تومان پرداخت کردند و هیچ‌گونه حمایتی نیز از سوی مسئولان نشدند.

محمدی ادامه داد: در زمان کرونا عملاً خانواده‌ها از ثبت‌نام فرزندان خود در مؤسسات قرآنی صرف‌نظر می‌کردند و اگر فعالیتی نیز صورت می‌گرفت به تعطیل شدن و پلمپ مؤسسه منتج می‌شد؛ از این رو مؤسسات فعال در 2 سال با سختی بسیار، بدون قرآن‌آموز و حمایت از سوی مسئولان به فعالیت خود ادامه دادند و در واقع صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشتند تا این فعالیت‌ها متوقف نشود. البته برخی از مدیران مبلغی ناچیزی وام دریافت کردند که این مبالغ دردی از  این بحران دوا نمی‌کرد.

فعالیت‌های قرآنی به حالت عادی بازنگشته است

وی به برنامه‌ریزی کارشناسی شده برای انجام فعالیت‌های قرآنی پساکرونا نیز اشاره کرد و افزود: پس از دو سال وقفه و فاصله گرفتن از فعالیت، بازگشتن به دوران قبل از کرونا سخت است و برای جذب قرآن‌آموز بار دیگر باید از صفر شروع کرده و تبلیغات لازم صورت گیرد. ماه‌ها است بیماری کاهش پیدا کرده و خوشبختانه آمار فوتی‌ها به صفر نیز رسیده است، اما هنوز فعالیت‌های قرآنی به حالت عادی بازنگشته است.

محمدی اهم مشکل مؤسسات قرآنی را فقدان مکان مناسب برای فعالیت دانست و اظهار کرد: مکان یکی از اصلی‌ترین تجهیزات سخت‌افزاری برای روی پا نگه داشتن مؤسسه قرآنی است؛ چراکه هر مکانی از جمله زیرزمین متروکه‌ای را نمی‌توان به مؤسسه به ویژه مرکز قرآنی تبدیل کرد و اگر مکان در شأن قرآن باشد هزینه اجاره‌بها بسیار بالا است، به‌طور مثال صاحب‌خانه خودم درخواست تخلیه مکان را کرد و قصد داشت این مکان را به سالن زیبایی بانوان اجاره دهد، اما بنده صحبت کردم و با وجود اینکه مشکل اقتصادی نیز داشتم قرار شد از ابتدای تیر ماه امسال مبلغ 10 میلیون و پانصد هزار تومان اجاره پرداخت کنم.

گلایه از دستگاه‌های قرآنی

این پیشکسوت قرآنی با گلایه از دستگاه‌های قرآنی استان، ادامه داد: برای تهیه مکان به همه دستگاه‌های قرآنی مراجعه کردم، اما از سوی هیچ‌یک از آنان اقدامی برای جابه‌جایی مؤسسه صورت نگرفت، حتی مسجد امام جواد(ع) را برای ادامه فعالیت مناسب دیدم، اما باز هم با سنگ‌اندازی‌هایی که از سوی عوامل مسجد صورت گرفت این امکان فراهم نشد. همه ابراز همدردی می‌کنند، اما در واقع در عمل شاهد اقدام خاصی نیستیم و شاید حمایت مالی از مؤسسات جزو برنامه‌های تعریف شده دستگاه‌ها نیست؛ چراکه بودجه‌ای از سوی سازمان‌ها در نظر گرفته نشده است.

وی ادامه داد: دغدغه مالی و رفع این مشکل اجازه هرگونه نوآوری و خلاقیتی را از مدیران و مربیان مراکز قرآنی می‌گیرد، وقتی مدیر تمام تمرکز خود را روی درآمد و پرداخت اجاره‌بهاهای سنگین می‌گذارد، وقت و فکری برای ایده‌پردازی نوین قرآنی نمی‌ماند و تمام تمرکز مدیران صرف روزمرگی می‌شود. گاه مدیران برای تأمین منابع مالی به سمت کارهایی از جمله خیاطی، رشته‌های هنری و ... روی می‌آورند که در شأن قرآن نیست، اما فقط برای اینکه از عهده مخارج برآیند مجبورند تن به کارهایی دهند که خود به انجام آن راضی نیستند.

محمدی به پرسش آیا می‌توان امیدوار بود به روزهای قبل از کرونا و اوج فعالیت‌های قرآنی بازگردیم؟ اینگونه پاسخ داد: برگزاری جلسات مشترک، هم‌افزایی و انسجام بیشتر بین استانداری، دستگاه‌های قرآنی همچون فرهنگ و ارشاد اسلامی، تبلیغات اسلامی، اوقاف، شهرداری، شورای شهر و ... خبرهای خوبی است که این روزها می‌شنویم؛ چراکه ساماندهی فعالیت‌های قرآنی، انجام کمک‌های فکری جهت انجام طرح و امکان تهیه مکان ازجمله اهداف این شورا است و قطعاً می‌تواند در رونق و توسعه فعالیت مؤسسات تأثیرات مثبت داشته باشد.