مهندسان قرآنی؛ از تربیت در جلسات خانگی تا اشتغال در صنعت

علوم مهندسی یکی از نمادهای مهد تمدن اسلامی هستند و از دیرباز تاکنون بین مسلمانان و بسیاری از علمای شیعی رواج داشته است. در دنیای امروز نیز جوانان در رشته‌های مختلف مهندسی تحصیل کرده یا در حال تحصیل هستند، اما آنچه مهندسان مسلمانان را از سایر مهندسان تمایز می‌کند این است که آنان در سایه قرآن به موفقیت رسیده و از خود کارنامه درخشان برجای می‌گذارند. به مناسبت روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و خدمات ارزشمند این عالم برجسته شیعه روز پنجم اسفند، به نام روز مهندس نامگذاری شده است که خبرگزاری ایکنا به مناسبت این روز با مجید رجبی، مدیرعامل پالایشگاه نفت امام خمینی(ره) شازند و حسین گودرزی، مهندس صنایع گفت‌و‌گویی انجام داده است که در ادامه می‌خوانید.

ایکنا - خودتان را معرفی کرده و بفرمایید چطور به فعالیت‌های قرآنی علاقه‌مند شدید؟

مجید رجبی، مدیرعامل پالایشگاه نفت امام خمینی(ره) شازند هستم. از همان دوران قبل از ورود به مدرسه دنبال آموختن مفتهیم دینی و قرآنی بودم و خانواده نیز مرا در این مسیر تشویق می‌کردند. پس از ورود به مدرسه فعالیتم در حوزه قرآن و آموزش روخوانی و روان‌خوانی قوت گرفت تا جایی که تا پایان دوره ابتدایی این مصحف شریف را با بدون اشکال تلاوت می‌کردم.

ایکنا - آیا آموزش قرآن تأثیری بر آموختن متون درسی داشت؟

نکته جالب این است که آموزش قرآن حتی بر آموختن دروس مدرسه نیز تأثیری بسیار مثبت داشت و روند یادگیری مرا چندین برابر کرده بود و این امر برایم بسیار خوشایند بود؛ از این‌رو فعالیت در این عرصه را هیچ‌گاه تا به امروز تعطیل نکرده و فعالیت کاری باعث نشده تا از مفاهیم قرآنی دور بمانم، چراکه کار بهانه خوبی برای فاصله گرفتن از کلام وحی نیست.

در دهه‌های 60 و 70 جلسات خانگی قرآن رونق بسیار داشت و حضور در این جلسات تقریباً مرسوم بود و از رونق بیشتری نسبت به امروز برخوردار بود. هیئت‌های قرآنی آن روز رنگ و بویی ویژه داشت و این همراهی تا زمان دانشگاه و اشتغال نیز ادامه داشت.

بنده ورودی سال 69 به دانشگاه هستم و سال‌های 71 تا 72 را همزمان با تحصیل در دانشگاه علم و صنعت تهران از جلسات تفسیر قرآن مقام معظم رهبری نیز فیض برده و بسیار آموختم. خاطرات دیدار با ایشان و آموختن حلاوت و شیرینی دارد که لحظه به لحظه آن را نمی‌توان فراموش کرد. از سال 74 نیز در پالایشگاه نفت شازند مشغول به کار شده و در کنار کار و تحصیل از شرکت در فعالیت‌های قرآنی از جمله مسابقات غافل نبودم.

ایکنا در بین صحبت‌ها اشاره به حضور 20 ساله در مسابقات داشتید، در این مورد توضیح بفرمایید.

از همان ابتدای ورود به کار در کانون‌ها و مؤسسات قرآن آموزش را ادامه دادم و علاقه بسیار به آموختن مفاهیم قرآن و نهج‌البلاغه داشتم و در مسابقات متعد از جمله شرکت ملی نفت شرکت و حائز رتبه‌های متعدد شدم. همچنین در همان سال‌ها پس از آغاز به کار کانون فرهنگی ـ قرآنی شهید سلیمانی وابسته به شرکت پالایشگاه نیز در این مجموعه فعال بودم. خوشبختانه در مسیر قرآن خانواده بسیار همراهی کرده و در مسابقات به‌صورت خانوادگی شرکت می‌کردیم.

ایکنا - بین رشته مهندسی با قرآن چه سنخیتی وجود داشت که شما را ماندگار کرد؟

قرآن جان است و همه ما با همین جان است که زنده هستیم. مهندسان بسیار حاذقی را می‌شناسم که با وجود اشتغال در رشته‌های فنی از فعالیت در حوزه قرآن نیز کوتاهی نمی‌کنند. فعالیت در دو زمینه صنعت و قرآن نه تنها هیچ‌گونه منافاتی با یکدیگر ندارند، بلکه به نظرم صنعتی‌ها برای تلطیف روح، دوری از خستگی‌های روزمره و فشارهای روانی کار نیاز به تمسک و توجه به آیات الهی دارند؛ چراکه آیات آرامش‌بخش است و می‌تواند انسان را برای خدمت به نظام و مردم آماده‌تر کند. بدون تردید با مراجعه به آیات می‌توان عملکرد بهتری داشت.

ایکنا - کلام آخر...

از والدین به‌عنوان عضو کوچک جامعه قرآنی می‌خواهم که از مبانی اعتقادی و قرآنی دور نباشند و فرزندان خود را به حرکت در این مسیر که مسیر سعادت و بهروزی است تشویق کنند. والدین در گام اول باید خود در این مسیر باشند تا بتوانند از فرزندان چنین انتظاری داشته باشند. البته برای حضور کودکان و نوجوانان باید بستر لازم را نیز فراهم کرد و در این جریان از فرهنگ‌سازی نیز غفلت نکرد.

ارتباط با افراد قرآنی و تشویق‌های مالی خوب می‌توان ایجاد انگیزه کرد و کودکان را در این مسیر حفظ و از تلاطم زندگی و بروز آسیب‌ها در امان نگه داشت. برای ایجاد اشتیاق از برگزاری مسابقات قرآن در مساجد و محلات نباید غافل بود. این طرح قدیمی سال‌ها قبل برگزار می‌شود و تقریباً فراموش شده است، امید است با راه‌اندازی این‌گونه مسابقات بار دیگر شاهد جریان‌های قوی قرآنی در خانواده‌ها و در سطح اجتماع باشیم.

در ادامه با حسین گودرزی، مهندس صنایع به گفت‌و‌گو نشستیم که مشروح آن را می‌خوانید:

ایکنا - خودتان را معرفی کرده و بفرمایید فعالیت قرآنی خود را چگونه آغاز کردید؟

حسین گودرزی، متولد اراک هستم و در رشته مهندسی رایانه گرایش سخت‌افزار در مقطع کارشناسی و مهندسی صنایع در مقطع کارشناسی‌ارشد تحصیل کردم. دهه 60 و 70، دهه رونق فعالیت‌های قرآنی و برپایی جلسات خانگی قرآن بود. در این زمان همراه برادرم بزرگترم آقا مجید در جلسات قرآن استاد صابری‌نسب شرکت می‌کردم و از همان جا علاقه‌ام برای آموختن مفاهیم قرآنی بیشتر شد. آن دوران تقریباً همه به نوعی با فعالیت‌های قرآنی مأنوس بوده و سعی داشتند توشه‌ای از این ره‌آورد داشته باشند.

ایکنا - خانواده چه نقشی در گرایش شما به سمت قرآن داشت؟

خوشبختانه تولد در خانواده‌ای قرآنی عنایت الهی بود و بدون شک والدین، خواهر و برادر در گرایش افراد به سمت مبانی قرآنی نقش بی‌بدیلی دارند. در کنار تأثیرگذار بودن خانواده، نباید از تشویق غافل شد. تشویق یکی از عوامل انگیزشی است و تقریباً با هر یک از بزرگان قرآن که سخت می‌گوییم به این امر مهم در برهه‌ای از زمان اشاره می‌کند؛ چراکه اگر فرد وارد این عرصه شده و در مسیر قرار گیرد دیگر نیازی به حمایت مادی و معنوی ندارد و به‌صورت خودجوش فعالیت خواهد کرد.

ایکنا - در چه زمینه‌هایی فعال بودید و آیا در مسابقات رتبه‌ای کسب کردید؟

به‌طور کلی در چند زمینه از جمله قرائت قرآن، تواشیح و آموزش قرآن فعالیت داشته و دارم و در حال حاضر نایب‌رئیس مجمع قرآنیان اراک نیز هستم. در مسابقات قرآنی متعدد شرکت کرده و از مهم‌ترین رتبه‌ها می‌توانم به کسب رتبه اول مسابقات قرآن سازمان دارالقرآن، کسب رتبه چهارم کشوری در رشته تواشیح، رتبه اول کشوری در رشته تواشیح دانشجویی اشاره کنم.

آموزش یکی از مهم‌ترین برنامه‌هایی است که با وجود مشغله کاری در دستور کار دارم و به تربیت نونهالان و نوجوانان بسیار علاقه دارم. حتی سال‌ها در روستایی اطراف اراک مشغول آموزش بودم. هرجا که احساس کنم نیاز به آموزش هست کوتاهی نخواهم کرد. مربیان و معلمان قرآن فعالیت خود را نباید فقط به مرکز استان محدود کنند؛ چراکه در دل روستاها افراد مستعدی هستند که ما مکلف به تربیت و پرورش استعدادهایشان هستیم. در حال حاضر نیز جلسه قرآنی در امامزاده آمنه خاتون(س) و امامزاده عبدالله(ع) برگزار می‌شود که آن را اداره می‌کنم.

ایکنا - در مورد شغل و نحوه انتخاب رشته تحصیلی‌تان در دانشگاه بفرمایید؟

بنده به رشته‌های مهندسی از دوران کودکی بسیار علاقه داشته و همواره خود را در این مسیر تصور می‌کردم. فعالیت تحصیلی با فعالیت قرآنی هیچ‌گونه منافاتی با یکدیگر ندارند. عرصه کاری بنده با قرآن کاملاً مجزا هستند، اما این امر دلیلی برای دور بودن از قرآن و حرکت در این مسیر نیست. همه ما در هر شغل و جایگاهی که باشیم همیشه در محضر قرآن هستیم و نباید خود را به بهنه‌های مختلف از آموختن و فعالیت در این حوزه دور کنیم. باور دارم با تکیه بر قرآن می‌توان بهتر موفق شد، چراکه ورود اقشار مختلف در دایره فعالیتی قرآنی ضریب نفوذ مفاهیم و آموزه‌های الهی در جامعه را چندین برابر می‌کند.

شاید مردم بر این باور باشند که تمام فعالان قرآنی در رشته‌های علوم قرآنی تحصیل می‌کنند که در واقع چنین نیست. اگر افراد در رشته‌های مختلف با پیشینه قرآنی بتوانند کارکردهای اجتماعی و خاستگاه‌های بیشتری در جامعه را تأمین کنند قطعاً گرایش تعداد بیشتری از مردم به‌ویژه نوجوانان به معارف الهی را شاهد خواهیم بود. همه ما به نوعی تکلیف داریم که در تبلیغ، ترویج و نشر آموزه‌های دینی سهیم باشیم.

ایکنا - از نگاه شما مهم‌ترین کمبودهای قرآنی چیست و شما چه راهکارهایی پیشنهاد می‌دهید؟

مهم‌ترین کمبود قرآنی در جامعه توجه کمتر عموم مردم به معارف با اصالت قرآن و ارتباط ضعیف آنان با معارف و دستورالعمل‌های ناب الهی است. برای نشر مفاهیم الهی در نحوه عملکردها از سوی مسئولان و مردم باید بازنگری صورت گیرد. مسئولان در اجرای سیاست‌ها با اخلاص بیشتر و نگاه عالمانه و دقیق‌تر وارد شده و معارف دینی را نشر و به جامعه هدف انتقال دهند.

ایکنا - انتظار شما از مسئولان چیست و متولیان امر قرآن تا چه اندازه به تکالیف خود عمل می‌کنند؟

مسئولان در گام اول باید خود مفاهیم قرآنی را مبنای زندگی قرار داده و عمل به دستورات الهی را سرلوحه کارهای خود قرار دهند. استفاده از معارف در رفتار فردی، اجتماعی و مدیریتی بسیار حائز اهمیت است. مسئولان در کنار رفتار و اخلاق قرآنی باید به وظایف خود نیز به بهترین روش عمل کنند که این شیوه می‌تواند بزرگترین خدمت به مردم باشد.

جامعه قرآنی از مسئولان انتظار دارند که از نشر مفاهیم و موضوعات قرآنی در جامعه به راحتی عبور نکنند. مبنا قرار دادن قرآن در همه امور مطالبه تمام فعالان قرآنی است و در کنار این مهم حمایت مادی و معنوی از قاریان و حافظان به‌ویژه نوجوانان و جوانان فعال در این عرصه را نباید فراموش کنند. با طراحی و برنامه‌ریزی می‌توان به تمامی اهداف رسید.