کفاش باشم یا نباشم دست از قرآن برنمی‌دارم

یکی از بزرگترین ویژگی‌های قرآن دور بودن از نژادپرستی، قوم‌گرایی و بی‌حد و مرز بودن است. برخلاف تفکر عده‌ای که فعالیت قرآنی را محدود به قشر یا گروه خاص می‌‌دانند، اما در معنای واقعی بدین گونه نیست، فعالیت در این حوزه نیاز به تحصیلات تخصصی و دانشگاهی ندارد و فقط عشق می‌خواهد. چراکه در کنار دانه‌دانه سوزن زدن به کفش مشتری یا واکسن زدن می‌توان آیات الهی را آرام آرام زمزمه کرد.

در گوشه و کنار شهرها و روستاها گمنام‌های قرآنی به چشم می‌خورند که به دور از هیاهوی رسانه در خلوتی دنج به واسطه کلام وحی با خداوند سبحان گفت‌و‌گو می‌کنند. رسانه‌ها همواره به دنبال چهره‌های محبوب و شناخته شده‌اند، اما در دل همین افراد شناخته شده افردی هستند که برای دل خودشان بدون چشم‌داشتی عامل به احکام الهی هستند. نعیم جعفری، کفاش و قاری قرآن تبعه کشور افغانستان و ساکن ساوه از جمله افرادی است که شغل کفاشی را عاملی برای دور ماندن از قرآن نمی‌داند و در کنار شغل شریف خود روزانه آیاتی را تلاوت می‌کند.

این قاری قرآن اظهارکرد: بی‌شک فعالیت در حوزه قرآن ریشه در کودکی هر انسان و متعهد بودن خانواده او به این مصحف شریف دارد. شاید کمتر افرادی را بتوان یافت که با وجود بی‌رغبتی خانواده به قرآن به فعالیت در این حوزه علاقه‌مند باشد.

وی با اشاره به اینکه از کودکی همراه مادر و پدر در مجالس قرآنی و روضه امام حسین(ع) شرکت می‌کرده است، ادامه داد: در سنین کودکی آموختن و صوت زیبای قرآن را بسیار دوست داشتم و فعالیت خود را از سال 73 با جدیت بیشتر از جلسات و حضور در محافل آغاز کردم.

جعفری قرآن و اهل‌بیت(ع) را تنها عامل اتحاد بین تمام مسلمانان جهان دانست و اضافه کرد: درست است که شاید هریک از مسلمانان تبعه کشوری در هر قاره باشند، اما قرآن را در هرجای دنیا بخوانی همان است که در ایران تلاوت می‌شود و خداوند متعال این کتاب الهی را به عنوان عاملی برای انسجام، یکدلی و نوع‌دوستی بین مردم و جهان بشری قرار داده است.

وی همچنین به گرایش مسیحیان به اسلام در کشورهای اروپایی، امریکایی و حتی افریقایی اشاره و تصریح کرد: در این کتاب الهی نکات و آموزه‌های نغز وجود دارد که دل هر عارف پاک سرشتی را به خود جلب می‌کند. شاید تعداد مسلمانان نسبت به مسیحیان جهان کمتر باشد، اما قطعاً روزی خواهد رسید که دنیا به واسطه عمل به فرامین خداوند پر از عدل می‌شود.

جعفری در خصوص فعالیت دیگر افاغنه ساکن این شهرستان نیز گفت: ما چند نفریم که به تلاوت قرآن بسیار علاقه‌مند هستیم. ابتدا فقط در محافل شرکت کرده، قرآن و صوت دلنشین قاریان ایرانی را بسیار دوست داشتیم، پیش خود فکر کردیم دوست داشتن به تنهایی کافی نیست و برای سیراب کردن این احساس درونی باید پا به میدان آموزش بگذاریم. در واقع از صفر شروع کردم و امروز این کتاب آسمانی را با صوتی دلنشین تلاوت می‌کنم و از این بابت از خدا سپاسگزارم که این توفیق را به بنده بخشید.

همسرم هدیه قرآن است

وی تمام داشته‌های خود را از برکات و فضایل بیکران قرآن دانست و اضافه کرد: در واقع انسانی را نمی‌توان یافت که پا در میدان قرآن بگذارد و از آثار و برکاتش سخن نگوید. من نیز مانند سایر فعالان این حوزه نمی‌توانم نقش قرآن در زندگی از جمله آشنایی با همسری همراه و نمونه را انکار کنم. قرآن به ما آموخت در تمام مشکلات کنار هم باشیم و از هیچ طوفانی نهراسیم.

جعفری ضرورت گسترش جلسات و محافل قرآنی در سطح شهر را متذکر شد و افزود: ماه مبارک رمضان نزدیک و فرصت خوبی برای رسیدن به اهداف قرآنی است و نباید اجازه دهیم این فرصت‌ها به راحتی از دست بروند. دست ما خالی و فقط با کلام وحی می‌توان با دستانی پر از این ماه مبارک خارج شد.

این کفاش قاری اظهار کرد: همیشه در این ماه در منازل خود جلسات خانگی جزءخوانی داریم و در مناسبت‌های مذهبی همچون ولادت ائمه اطهار(ع) جشن برگزار می‌کنیم و در شهادت حضرات معصومین(ع) مراسم سوگواری برپا و نمی‌گذاریم چراغ قرآن و اهل‌بیت(ع) در زندگیمان خاموش شود.

وی به شیوع بیماری منحوس کرونا و کمرنگ شدن جلسات و محافل قرآنی نیز اشاره و ادامه داد: متأسفانه شیوع بیماری کرونا و موج‌های آن باعث شده است که افراد کمتری به قرآن خواندن توجه کرده و به مؤسسات روی آورند. حتی جلسات ما نیز با کاهش رو به رو شده است و در واقع این جلسات قربانی کرونا شدند و این امر اجتناب‌ناپذیر بود. چراکه حفظ جان در برابر بیماری واجب است، اما با فروکش کردن موج و بیماری باید برنامه‌ریزی‌ها جهت برپایی جلسات دقیق‌تر انجام شود. برای نمونه جلسه ما 73 نفر مستمع و شرکت‌کننده داشت که به حدود 16 نفر کاهش یافته است. بسیار امیدوارم با کاهش و ریشه‌کن شدن بیماری به روزهای قرآنی سابق بازگردیم.

این فعال قرآنی اضافه کرد: برای برخی مردم عجیب است که من کفاشم و قاری قرآن، اما عجیب نیست. هریک از ما شغلی شریف داریم و برای رزق حلال تلاش می‌کنیم، جوانان گمان نکنند برای قاری و حافظ شدن حتما باید دانشگاه رفت. می‌توان فروشنده مغازه‌ای بود و حافظ. این دو هیچ منافاتی با یکدیگر ندارند. همه ما سر سفره قرآن متنعم هستیم باید قدردان این لحظات باشیم. جوانان قدر این روزهای زیبای جوانی را بدانند و با حرکت در مسیر قرآن برای امام زمان(عج) سربازی مطیع باشند. اگر هزار بار متولد شوم و بمیرم، کفاش باشم یا نباشم دست از قرآن برنمی‌دارم. ما مدیون این کلام وحی هستیم و در هرجای دنیا هستیم به سهم خود نباید اجازه دهیم مهجور بماند.

جعفری در بخش پایانی سخنان خود افزود: تنها راه عاقبت به خیری و سعادت در این دنیا و آخرت قرآن کریم و حرکت در مسیر خاندان نبوی است. هر انسانی که به دستورات قرآن و فرمایشات خداوند منان عمل کند به راه راست هدایت خواهد شد و نه تنها در دنیا بلکه در جهان آخرت عاقبت به خیر می‌شود که همه فقط با قدم گذاردن در راه قرآن عملی خواهد شد.