آیت‌الله مویدی معتقد بود فقه و اصول در حوزه متورم است/ پیشگامی در تفسیر قرآن
گروه حوزه‌های علمیه: فرزند آیت‌الله مویدی با بیان اینکه پدرش در تدریس تفسیر روزانه در حوزه پیشگام بود، تاکید کرد: ایشان معتقد بود که فقه و اصول در حوزه متورم شده است و قرآن و نهج‌البلاغه مظلوم است.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسین مویدی، فرزند آیت‌الله مویدی قمی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) گفت: ایشان قبل از انقلاب تدریس را کنار تحصیل در سطوح عالی حوزه آغاز کرد و در عین تحصیل، پایه‌های قبل را نیز تدریس میکرد و از محضر بزرگانی مانند آیت‌الله گلپایگانی، بروجردی، امام و فرزند شیخ عبدالکریم حائری و ... بهره‌مند شد.
وی ادامه داد: وقتی نهضت امام خمینی آغاز شد و شاگردان ایشان نیز براساس تکلیفی که داشتند دست به فعالیت زدند و آیت‌الله مویدی نیز به تهران رفت و مشغول کارهای فرهنگی و تدریس در دانشگاه و حوزه علمیه مروی و ... شد و در کنار آن نیز به کارهای سیاسی مبادرت داشت.
تدریس حتی در ایام تعطیلی حوزه
فرزند آیت‌الله مویدی تصریح کرد: بعد از انقلاب چندسالی نیز در زاهدان بودند و در آنجا به تعمیر و تجهیز حوزه علمیه آن دیار پرداختند و رونقی به آنجا دادند و بعد وارد قم شدند و تا پایان عمر نیز در این شهر مقدس زندگی کردند و از ویژگی‌های ایشان این بود که حتی در ایام تعطیلات حوزه نیز مقید بود درس برقرار کند و آن را ترک نمی کردند و در ماه رمضان نیز جلسات تفسیر قرآن داشتند.
وی اظهار کرد: دروس مقدماتی را شروع به تدریس کردند و مشی ایشان این بود که باید یک درس را چندین دوره تدریس کرد و بعد به مرحله بالاتر برویم به همین دلیل برخی دوره‌ها مانند لمعه را 20 بار و مکاسب و کفایه را چندین مرتبه تدریس کردند و وقتی شاگردان ایشان از وی تقاضا کردند که برای آنان فقه تدریس کنند وارد فقه شده و صوم و صلات و خمس و زکات و ... را درس دادند و 20 سال هم درس خارج می‌گفتند و دو دوره نیز خارج اصول را در مدرسه آیت الله گلپایگانی تدریس کردند.
پیشگام در تفسیر روزانه
مویدی تصریح کرد: بعد از مدتی ایشان تامل کرد و گفت من دیگر خارج فقه و اصول درس نمی دهم زیرا قرآن و نهج‌البلاغه در حوزه علمیه غریب هستند و درس تفسیر کم است زیرا در آن وقت تفسیر در حوزه رایج نبود و درس اصلی هم نبود بنابراین پدرم درس تفسیر روزانه را ایجاد کردند و از پیشگامان تفسیر روزانه در حوزه علمیه هستند.
اعتقاد به رسمی شدن درس تفسیر
وی اظهار کرد: آیت الله مویدی معتقد بودند که باید درس تفسیر آنقدر تدریس شود تا در حوزه جا باز کند و به درس اصلی تبدیل شود لذا با همکاری گروهی، مجمع عالی تفسیر را راه‌اندازی کردند و با تلاش‌های صورت گرفته هم اکنون 400 درس تفسیر در حوزه علمیه دایر شده است در حالی که در حوزه تعداد بسیار کمی جلسه و درس تفسیر قرآن داشتیم.
فرزند آیت‌الله مویدی بیان کرد: ایشان همزمان با فعالیت‌های این گونه، شروع به تالیف در عرصه تفسیر نیز نمودند و تفسیر موضوعی را شروع کردند و مباحثی مانند صفات سلبیه و ثبوتیه و براهین توحیدی و .... را در قالب تفسیر موضوعی تالیف و تدریس کردند و روش ایشان نیز در تفسیر، تفسیر قرآن به قرآن بود و البته از روایات و تاریخ نیز استفاده می‌کردند.
تفسیر حبل المتین
وی افزود: تفسیر سور مسبحات و حامدات، و برخی سور دیگر را نیز تالیف کرده‌اند که در قالب تفسیر حبل المتین در دست چاپ است و انشاء الله در آینده نزدیک منتشر خواهیم کرد.
وی تاکید کرد: آیت‌الله مویدی آن قدر نسبت به قرآن و نهج‌البلاغه دغدغه داشت که درس خارج اصول و فقه را رها کرد و قریب به 15 سال هر روز غیر از روزهای دوشنبه نهج‌البلاغه را شرح می‌دادند و شرح بخشی از آن هم در قالب «قبساتی از امیر کلام» از آثار ایشان منتشر شده است.
ولایتمداری
مویدی عنوان کرد: چند خطبه آخر نهج‌البلاغه مانده بود که یک دوره کامل نهج البلاغه را شرح و تدریس کنند که عمرشان کفاف نداد. همچنین کتبی مانند منشور حکومت اسلامی که شرح نامه امام به مالک اشتر است از دیگر آثار ایشان و نشان‌دهنده ولایی بودن آن مرحوم است و ایشان پشتیبانی از ولایت فقیه را به همه ما توصیه و وصیت کردند.
فقه و اصول در حوزه متورم است
وی ادامه داد: ایشان در اواخر عمر، روزهای دوشنبه درس نهج‌البلاغه را تعطیل و صحیفه سجادیه را تدریس و شرح می‌کردند، زیرا معتقد بودند که فقه و اصول در حوزه علمیه به اندازه کافی تدریس شده و می‌شود و این درس در حوزه متورم شده است.
وی تاکید کرد: آیت‌الله مویدی معتقد بودند که صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه در حوزه مظلوم است و تلاششان هم این بود که اول خودشان به مفاهیم و مطالبی که به شاگردان منتقل می‌کردند عمل کنند سپس آنان را دعوت به عمل کرده باشند.
صبر و حلم آیت‌الله مویدی
حجت‌الاسلام مویدی صبر و حلم را از جمله ویژگی‌های این عالم حوزه برشمرد و تصریح کرد: ایشان فردی حلیم، صبور و دقیق بود، من هر روز در درس‌ها در خدمت ایشان بودم و ایشان مقید بودند که راس ساعت 7 تدریس را آغاز کنند و اگر من کمی با تاخیر دنبال وی می‌رفتم می‌دیدم جلوی در منتظرند همچنین وی مقید بود قبل از درس هر روز ایستاده زیارت حضرت معصومه(س) را بخواند و گاهی 40 تا 50 دقیقه می‌ایستاد و زیارت را می‌خواندند.
فرزند آیت‌الله مویدی بیان کرد: پدرم مقید بود هر روز دعای «عظم البلاء» را بخواند که نشان دهنده حب اهل بیت(ع) است؛ بیتشان را وقف حسینیه کرده بود و بالغ بر 40 سال است که در آن روضه برپاست و در مجلس عزا نیز در جلوی همه تمام قد می‌ایستاد ازبچه گرفته تا بزرگانی که به مجلس می‌آمدند.
وجوب نماز جمعه
وی اظهار کرد: مردمی بودن از دیگر ویژگی‌های آن مرحوم بود به گونه ای که اگر در مجلس ترجیح می داد بین مردم باشد تا اینکه بخواهد در محلی که به اصطلاح بالای مجلس است بنشیند همچنین مقید بود که نماز جمعه را در هر شرایطی ترک نکند و جزء فتاوای ایشان وجوب نماز جمعه بود زیرا ایشان معتقد بود وقتی مجتهد جامع الشرایطی بر راس کار است و حکومت اسلامی در جامعه داریم حکم نماز جمعه، واجب است.
فرزند آیت الله مویدی گفت: ما امروز فقدان ایشان را در خانواده حس می‌کنیم و با خاطراتی که داریم، یاد او را گرامی می‌داریم؛ ایشان در منش خانوادگی طوری بودند که اگر از دست کسی ناراحت می‌شد برای رفع کدورت خودش پیشقدم می‌شد.
وی افزود: سفر حج امسال پنجاه و دومین حجی بود که می‌رفتند، قبل از آن خانواده اصرار زیادی کردیم که امسال به حج نروند و در نهایت با اصرار ما گفتند من استخاره می‌کنم که استخاره کردند و خوب آمد و بعد هم گفت این راه، راه بهشت است چرا مانع می‌شوید.
تغییر دعای قنوت
وی افزود: در اواخر عمر، دعای قنوت ایشان نیز تغییر کرده بود و من چندین بار قصد داشتم از ایشان سؤال کنم که چرا دعا را عوض کرده‌اید که هر بار فراموش می‌کردم؛ ایشان در اواخر عمر در قنوتش می‌گفت:« اللهم حبب لقائی» و سرانجام نیز این دعا مستجاب شد.
گفت‌وگو از علی فرج‌زاده
