حجتالاسلام عابدین درویشپور، دبیر ستاد اقامه نماز استان لرستان در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از لرستان، در رابطه با نماز ظهر عاشورا گفت: نماز ظهر روز عاشورا به تاسی از آخرین نماز امام حسین(ع) در روز عاشورا در همه شهرهای استان اقامه میشود.
وی افزود: در شهرستان خرمآباد نماز ظهر عاشورا در مصلی الغدیر به امامت نماینده ولیفقیه در استان و در 17 شهرستان استان توسط امامان جمعه اقامه میگردد.
دبیر ستاد اقامه نماز لرستان اضافه کرد: سید الشهداء، در سختترین شرایط و در حین جنگ، نماز را در اول وقت اقامه نمود و هیچ چیز نتوانست مانع نماز اول وقت ایشان شود، امام حسین(ع) نمىگوید اول جنگ و بعد نماز، میفرماید: مگر ما براى چه چیزى مىجنگیم؟ بهدرستى که ما براى نماز جنگ مىکنیم.
درویشپور ضمن دعوت از همگان جهت شرکت نماز ظهر عاشورا، از جوانان و همه آحاد مردم لرستانی خواست تا در این نماز انسانساز شرکت کنند.
نگاهی به نماز ظهر عاشورای امام حسین(ع) و یارانش
بهراستی نماز چیست که در عصر تاسوعا هنگامیکه به سیدالشهدا(ع) پیشنهاد حمله میشود، آن حضرت پس از چند نوبت گفتوگو، جنگ را یک روز به تأخیر میاندازند و میفرمایند «إِنّی أَحِبُّ الصَّلاةَ».
بارها شنیدهایم که اباعبدالله الحسین(ع) برای اقامه نماز و احیای دین جد بزرگوارشان حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) قیام کردهاند و حاضر شدند در این راه هزینههای زیادی بپردازند تا اسلام زنده بماند، شاید یکی از سؤالاتی که ذهن برخی از ما را به خود مشغول کرده باشد، این است که مگر نماز چه اهمیتی دارد که امام حسین علیهالسلام برای احیا و اقامه آن به شهادت رسید.
جلوههایی از جایگاه نماز در قیام عاشورا
بعد از سلامهای مکرر در زیارت وارث و بیان وراثت انبیاء اولین شهادتی که در مورد امام حسین (ع) میدهیم، عبارت است از این جمله است «أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ» بهراستی این اقامه نماز چیست که در زیارتهای مختلف همچون زیارت جامعه کبیره و غیره نسبت به اهلبیت اقرار میکنیم؟
در جواب باید گفت یک وقت انسان نماز را میخواند، ولی یک وقت نماز حقیقی را به مردم معرفی میکند، در قرآن کریم از کسانیکه نماز را اقامه میکنند، مذمت نشده بر خلاف عدهای از نمازگزاران که در قرآن تعابیری همچون ساهون و کسالی آمده است، پس «عمرسعد» نماز گزار است، لکن نمازگزار صوری، ولی آنکه نمازی که در جامعه اسلامی با تبلیغات یزیدی بر زمین خورده است، را دوباره روی پای خود میایستاند، امام حسین(ع) است.
همه انسانها فطرتاً دوستدار حق و حقیقتاند و قدرت تشخیص دارند، مردم کوفه که برای مدت چند سال نماز امیرالمؤمنین(ع) و امام حسین(ع) را در کوفه دیده بودند، با نماز بیروح و درباری حاکم کوفه مقایسه کرده، در اولین نامه به امام حسین(ع) نوشتند که ما حاکم کوفه را قبول نداریم، پشت سر او نماز نمیخوانیم، او نماز جماعت و جمعه را برای دربار خود اقامه میکند نه مردم!.
بعد از آنکه امام حسین (ع) حاضر به بیعت با ولید در مدینه نگردید، در شب ۲۸ رجب سال شصت هجری، نیمه شب به مسجد النّبی آمد، نماز خواند و با قبر رسول خدا(ص) خداحافظی کرد که بعد از نماز در حال سجده امام به خواب رفت و پیامبر در عالم خواب او را به سینه چسبانید و خبر شهادت را به او داد.
امام بعد از آنکه به مکه آمد، شروع به آگاهسازی مردم از حرکات ضد اسلامی یزید کرد و آنچه مهم است این که بیشتر تبلیغات و ملاقاتهای امام حسین(ع) در مکه در مسجد الحرام بود.از آنجا که تمام سخنان امام حسین(ع) از مکه تا کربلا در هر منزلی بعد از نماز بوده است،خود نشانگر محوریت نماز در همه امور است.
امام حسین هنگامیکه در مقابل سپاه حر قرار گرفت، به «حجاج بن مسروق» فرمودند «اذان بگو»، سپس حضرت به موعظه سپاه حر پرداختند، آنگاه به حر فرمودند: «تو با یارانت نماز میخوانی؟»، حر گفت: «خیر به شما اقتدا میکنیم».
بعد از آنکه سید سالار شهیدان نماز صبح عاشورا را خواند، آنگاه برای اصحاب سخنرانی کرد و آنان را به صبر تشویق کردند.
امام بعد از نماز ظهر یاران خود را به بهشت بشارت داد و فرمود: «پیامبر اکرم و شهدای اسلام منتظر ورود شما به بهشت هستند، پس از دین خدا حمایت کنید».
در روز نهم محرم، «عمرسعد» و دیگر سران نظامی تصمیم گرفتند که با یک حمله عمومی کار را یکسره کنند، حرکت لشگرها و بالارفتن گرد و غبارها همه را متوجه خود ساخت، امام حسین(ع) برادرش حضرت عباس را فرستاد تا علت حرکت سپاه دشمن را بداند.
امام حسین(ع) فرمود: «برادرم تو به جای من سوار شو و به نزد اینان برو و به ایشان بگو چیست شما را و چه میخواهید؟ و از سبب آمدن ایشان پرسش کن»، حضرت عباس(ع) رفت، بازگشت و فرمود: «میگویند یا با یزید بیعت کن و یا آماده نبرد باش».
حضرت اباعبدالله (ع) به برادر فرمود: «بهسوی آنان بازگرد و تلاش کن جنگ را به فردا واگذاری تا ما امشب را نماز بخوانیم و به دعا و استغفار بگذرانیم، خدا میداند من از کسانی هستم که نماز و قرآن خواندن و زیاد دعا کردن و استغفار را دوست دارم».
امام سجاد (ع) میفرماید: «پدرم در شب عاشورا تا صبح مشغول نماز، قرآن و استغفار بود و همچنین اصحاب او تا صبح یا درحال رکوع بودند یا در حال سجده و دعا بهحدی که ۳۲ نفر از لشکر «عمرسعد» به جمع یاران امام پیوستند».