آیین نوروز در دیار خراسان
گروه اجتماعی: پخت سمنو با جوانه گندم به نذر حضرت فاطمه(س) و گذاشتن سیاهدانه، سماق، سنجد، ماهی خوراکی و سپند از جمله برنامه‌های مردم خراسان در ایام نوروز بوده است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، تاریخ کشورمان پر از آداب و رسوم اجتماعی زیبایی است، که نشان می دهد مردم کشورمان افرادی با روحیه شاداب و اعتقادات دینی محکم بودند، از همین رو با توجه به نزدیک شدن به ایام نوروز، نگاهی خواهیم داشت به آیین‌‍‌‌‌های نورزی که مردم خراسان رضوی داشتند.
بهزاد چوپانکاره، پژوهشگر و کارشناس فرهنگ عامه، در گفت‌وگو با ایکنا گفت: کشورمان به لحاظ آداب و رسوم با سایر کشورها قابل مقایسه نیست و در هر گوشه از کشورمان نیز آداب و رسوم زیبایی برای زندگی داشتند.
وی با بیان اینکه در خراسان مردم بعد از 10 بهمن ماه چله کوچک می‌گرفتند، ابراز کرد: این کار به شکرانه سپری شدن نیمه زمستان و انتظار فصل جدید انجام و در قالب یک جشن مراسمی با شکوه برپا می‌شد.
چوپانکاره با تأکید بر اینکه در روزهای پایانی سال نیز مراسم خانه تکانی و خرید انجام می‌شد، گفت: مغازه‌داران نیز برای نشان دادن حال و هوای نوروز پارچه‌های رنگین خود را از سر درب مغازه‌ها آویزان می‌کردند که اکثرا رنگ‌های قرمز، آبی و سبز بوده تا مردم را به شعف بیاروند و به خرید عید دعوت کنند.
چوپانکاره با اشاره به اینکه مردم در مراسم خانه تکانی کوزه‌های نو را جایگزین می‌کردند، عنوان کرد: مردم خراسان کوزه‌هایی که کمی نوتر بود را به مستمندان هدیه می‌دادند تا آن‌ها نیز استفاده کنند.
وی ادامه داد: سبزه گذاشتن از حبوباتی که در پایان سال باقی مانده است، از دیگر برنامه‌های این ایام بود، زیرا سبزه نشان شادابی و برکت است، همچنین پخت سمنو با جوانه گندم، نذر حضرت فاطمه(س) و گذاشتن سیاهدانه، سماق، سنجد، ماهی خوراکی و سپند از دیگر برنامه‌های ایام نوروز در فرهنگ ایرانیان بود.
کارشناس فرهنگ با تأکید بر اینکه ماهی قرمز یکی از نمادهای جشن‌های چینی‌هاست که وارد فرهنگ ایرانیان شده است، در حالی که ماهی خوراکی در سفره ایرانیان باستان جایگاه ویژه‌ای دارد، اظهار کرد: اعیان در روز نوروز پولی را بین صفحات قرآن می‌گذاشتند تا به کودکان هدیه دهند، اما خانواده‌هایی که وضعیت مالی معمولی داشتند به جای پول، نخود و کشمش و قیسی به کودکان می‌دادند.
وی ابراز کرد: مردم خراسان اعتقاد داشتند که هر کس در ابتدای سال مشغول هرکاری باشد تا انتهای سال این کار را ادامه می‌دهد، از همین رو در لحظه تحویل سال سماورها را روشن به حالت غلغل می‌افتادند تا نشان برکت و جنب و جوش در زندگی باشند و آش رشته می‌پختند تا رشته امور طی سال به دست مرد خانواده بماند.
چوپانکاره با اشاره به اینکه همچنین مردم خراسان لحظه تحویل سال در کیسه برنج را باز می‌گذاشتند تا برکت در زندگیشان جاری شود، تصریح کرد: علاوه بر این در کوزه نو آب می‌کردند، نارنج نیمه‌ای را روی کوزه قرار می‌دادند و کوکو درست می‌کردند.
بهزاد چوپانکاره، پژوهشگر و کارشناس فرهنگ عامه، در گفت‌وگو با ایکنا گفت: کشورمان به لحاظ آداب و رسوم با سایر کشورها قابل مقایسه نیست و در هر گوشه از کشورمان نیز آداب و رسوم زیبایی برای زندگی داشتند.
وی با بیان اینکه در خراسان مردم بعد از 10 بهمن ماه چله کوچک می‌گرفتند، ابراز کرد: این کار به شکرانه سپری شدن نیمه زمستان و انتظار فصل جدید انجام و در قالب یک جشن مراسمی با شکوه برپا می‌شد.
چوپانکاره با تأکید بر اینکه در روزهای پایانی سال نیز مراسم خانه تکانی و خرید انجام می‌شد، گفت: مغازه‌داران نیز برای نشان دادن حال و هوای نوروز پارچه‌های رنگین خود را از سر درب مغازه‌ها آویزان می‌کردند که اکثرا رنگ‌های قرمز، آبی و سبز بوده تا مردم را به شعف بیاروند و به خرید عید دعوت کنند.
چوپانکاره با اشاره به اینکه مردم در مراسم خانه تکانی کوزه‌های نو را جایگزین می‌کردند، عنوان کرد: مردم خراسان کوزه‌هایی که کمی نوتر بود را به مستمندان هدیه می‌دادند تا آن‌ها نیز استفاده کنند.
وی ادامه داد: سبزه گذاشتن از حبوباتی که در پایان سال باقی مانده است، از دیگر برنامه‌های این ایام بود، زیرا سبزه نشان شادابی و برکت است، همچنین پخت سمنو با جوانه گندم، نذر حضرت فاطمه(س) و گذاشتن سیاهدانه، سماق، سنجد، ماهی خوراکی و سپند از دیگر برنامه‌های ایام نوروز در فرهنگ ایرانیان بود.
کارشناس فرهنگ با تأکید بر اینکه ماهی قرمز یکی از نمادهای جشن‌های چینی‌هاست که وارد فرهنگ ایرانیان شده است، در حالی که ماهی خوراکی در سفره ایرانیان باستان جایگاه ویژه‌ای دارد، اظهار کرد: اعیان در روز نوروز پولی را بین صفحات قرآن می‌گذاشتند تا به کودکان هدیه دهند، اما خانواده‌هایی که وضعیت مالی معمولی داشتند به جای پول، نخود و کشمش و قیسی به کودکان می‌دادند.
وی ابراز کرد: مردم خراسان اعتقاد داشتند که هر کس در ابتدای سال مشغول هرکاری باشد تا انتهای سال این کار را ادامه می‌دهد، از همین رو در لحظه تحویل سال سماورها را روشن به حالت غلغل می‌افتادند تا نشان برکت و جنب و جوش در زندگی باشند و آش رشته می‌پختند تا رشته امور طی سال به دست مرد خانواده بماند.
چوپانکاره با اشاره به اینکه همچنین مردم خراسان لحظه تحویل سال در کیسه برنج را باز می‌گذاشتند تا برکت در زندگیشان جاری شود، تصریح کرد: علاوه بر این در کوزه نو آب می‌کردند، نارنج نیمه‌ای را روی کوزه قرار می‌دادند و کوکو درست می‌کردند.
