سفارشات آیت‌الله بهجت نسبت به قرآن کریم

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) 27 اردیبهشت حادثه‌ای ناگوار قلب حوزه علمیه قم را داغدار کرد. آیت‌الله بهجت از مراجع تقلید که میزان معنویت و پارسایی‌اش زبان زد سالکان طریق معرفت بود از این دنیای فانی رخت بربست و به آرزوی دیرینش که وصال ذات حضرت احدیت بود دست یافت: يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ (سوره 84 آیه6): اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود به سختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد.  آن عارف والامقام  به سبب انس و الفت دیرینه با قرآن کریم به معارف و حقایقی از کلام وحی پی برده بود که آگاهی از آن آرام بخش روان تشنگان تعالیم قدسی است.

این ارتباط عمیق با معانی بلند قرآن کریم، ایشان را به جایگاهی رسانده بود که توصیفش برای دیگران دشوار است. جایگاهی که «یُدرک و لایوصف» است. آيت‌الله بهجت در این رابطه می‌فرمود: «اگر كسي به قرآن نگاه كند، خواهد ديد كه قرآن موجودي غير از موجودات است و اگر كسي با عينك درست به قرآن نگاه كند ، می‌بيند كه حضرت رسول(ص) و ائمه(ع) با او مكالمه می‌كنند. آیا هیچ می‌دانیم که قرآن، نظیر سایر مکتوبات نیست. گویی قرآن، موجودی ربوبی از عالم نور و روحانی است که در عالم اجسام و اعراض ظهور کرده است.» روشن است این جملات تنها اشارتی کوتاه درباره حقیقت قرآن کریم است و باطن این کتاب شریف جز از راه مشاهده قلبی میسر نیست و نمی‌توان آن به سهولت به زبان آورد.

قرآن و عترت: هدایتگران امت

قرآن کریم بسان سپری محکم است که جسم و جان پویندگان طریق خود را از آسیب‌های مادی و معنوی مصون نگه می‌دارد. این موضوعی است که حتی غیرمسلمانان نیز به آن پی برده‌اند. آيت‌الله بهجت می‌فرمود: شنيديم كه در مجلس «پاريس» يك نفر از نمايندگان در حالي كه نطق مي‌كرد، قرآن را به دست گرفت و گفت: تا اين كتاب در دست مسلمانان باشد، نمي‌توانيم بر آنها حكومت كنيم.

همین ویژگی قرآن سبب شد تا پیامبر اکرم(ص) در حدیث ثقلین، مومنین را به تمسک به قرآن توصیه نماید و آن را هدایت گری همیشگی برای امت خود بداند. این ما هستیم که نتوانسته‌ایم از ظرفیت هدایت گری قرآن بهره برداری کنیم . آیت‌‌الله بهجت ظرفیت هدایت‌گری قرآن را چنین تعریف می‌کرد که «قرآن کتابی است که پیغمبر ساز است زیرا پیغمبران دو گونه‌اند: قسم اول، پیامبرانی هستند که از جانب خداوند به پیامبری تعیین شده‌اند. قسم دوم، پیغمبرانِ کمالی، که در اثر ایمان و عمل به دستورات قرآن، به کمالات پیامبر نایل می‌گردند. بنابراین قرآن، پیغمبرانِ کمالی تربیت می‌کند و پیغمبر ساز است.

اما بهره‌مندی از این کتاب شریف بدون توجه به ثقل دیگر که همان عترت(ع) است امکان پذیر نیست. آیت‌الله بهجت بارها این نکته را تذکر می‌دادند که: «كساني كه قرآن را ندارند، عترت را هم ندارند و كساني كه عترت را ندارند ، قرآن را هم ندارند.» همچنین در تبیین پیوند وثیق میان قرآن و عترت می‌فرمود: «انسان مي‌تواند قرآن را آينه قرار دهد براي غايب‌(عج) و غايب(عج) را آينه قرار دهد براي قرآن. مي‌شود گفت كه اين دو شريك و عديل يكديگرند و واسطه  بين مخلوق و خالق هستند و در درجه دعوت الي الله، افتراقي نمي‌كنند .»

وظیفه ما در برابر قرآن کریم

يك روز شخصی به آیت‌الله بجهت عرض كرد: من در هر ماه يك جزء قرآن را به نام يكي از امامان مي‌خوانم و ثواب آن را به آن امام هديه مي‌كنم. ايشان فرمودند: «به جاي اين كار قرآن را حفظ كن. شنيدم كه آقاي خويي در اواخر عمر خود قرآن حفظ مي‌كردند.» ایشان درخصوص حفظ قرآن کریم حکایت می‌کرد: «جواني مي‌گفت حضرت اميرمومنان(ع) كلماتي در گوشم فرمود كه نمي‌دانستم چه مي‌فرمايد، ولي بعد ديدم كه حافظ كل قرآن هستم». مشهور است که آیت‌الله بهجت کرامات و مشاهدات خود را از زبان دیگران نقل می‌فرمودند. چه بسا این حکایت در خصوص وجود خود ایشان باشد.

وظیفه ما نسبت به قرآن کریم تنها در تلاوت و حفظ آن خلاصه نمی‌شود. آیت‌الله بجهت وظایف مهم تری را به ما گوشزد کرده است. ایشان تأکید داشت: «ما وظیفه داریم که در تعلیم، تلاوت و عمل به قرآن کوشش کنیم. ولی ما شبهای احیا قرآن بر سر می‌گذاریم  و در مقام عمل، آیه های حجاب، غیبت، کذب، و آیات: «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ (سوره 83 آیه 1): وای بر کم فروشان» و نیز: «فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ (سوره17 آیه23): پس به پدر و مادر، اُف نگو» همچنین: «لَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا (سوره31 آیه 18): و با ناز و تکبر در روی زمین راه مرو» را زیر پا می‌گذاریم.»

همین عمل به قرآن کریم است که می‌تواند افرادی که با مضامین این کتاب شریف بیگانه‌اند را به آن علاقمند سازد. آیت‌الله بهجت می‌فرمود: «اگر درست به قرآن عمل می‌کردیم، با عمل خود دیگران را جذب می‌کردیم. زیرا مردم غالباً، به جز عده معدود، خواهان و طالب نور هستند.»