به گزارش ایکنا؛ حجتالاسلام والمسلمین محمدحسین عبدی، استاد حوزه علمیه امروز چهارم آذرماه در نشست واکاوی اجرتالمثل کار زن در خانه که در مدرسه علمیه امام کاظم(ع) برگزار شد، با بیان اینکه به مسئله «اجرت المثل کار زن در خانه» باید از دو منظر قانون و حجت فقهی پرداخت، گفت: ماده (265) قانون مدنی اشعار میدارد که «هر کس مالی به دیگری بدهد، ظاهر در عدم تبرع است، بنابراین اگر کسی چیزی به دیگری بدهد، بدون اینکه مقروض آن چیز باشد، میتواند استرداد کند» و این ماده پشتوانه فقهی ندارد و این قانون در یک بدترجمگی از قانون مدنی فرانسه گرفته شده است.
وی با بیان اینکه این ماده پشتوانه محکم فقهی ندارد، افزود: الان در صدور رای، دادگاه تجدید نظر مفسر ماده 266 («در مورد تعهداتی که برای متعهدله قانوناً حق مطالبه نمیباشد، اگر متعهد به میل خود آن را ایفاء نماید، دعوی استرداد او مسموع نخواهد بود.») شده است، براین اساس، اگر خانم مدعی شود که مجانی در خانه کار نکرده، ظهور در این دارد که تبرعی کار نکرده و مستحق حق خواهد شد.
عبدی در تأیید دریافت اجرتالمثل با اشاره به فرازی از نهجالبلاغه افزود: امام علی(ع) فرمودند که زن ریحانه است و نه قهرمان؛ یعنی زن، گل خوشبو است نه موجود خشن و مسلط بر امور؛ سید صاحب عروه در کتاب الاجاره در مسئله 19 عروه آورده است که اگر کسی به قصد تبرع کاری را بکند، اجرتی نخواهد داشت، ولو اینکه آمر(در این حکم، شوهر) قصد اعطاء اجرت هم داشته است، ولی اگر مردی به همسرش بگوید کاری را بکن و زن هم قصد اجرت کند، مستحق میشود. به همین دلیل بزرگان علما در خانه امر به همسرشان نمیکردند، بلکه از او خواهش میکردند تا کاری برایشان انجام دهد.
استاد حوزه با بیان اینکه در مباحث فقهی ما با مفروضات کار داریم، بیان کرد: در حکم فقهی این گزاره که «اگر شوهر کاری از زن بخواهد، بدون اینکه قصد پرداخت اجرت داشته باشد، ولی زن قصد دریافت داشته است» اختلاف نظر هست؛ برخی احترام مال مسلم را مطرح میکنند و زن را مستحق میدانند، ولی اشکال مال مسلمان این است که ادله لفظی آن قاصر است.
انتهای پیام