به گزارش ایکنا از گلستان، آیتالله سیدکاظم نورمفیدی بهمناسبت ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ سالروز بازگشت آزادگان عزیز از اسارتگاههای رژیم بعثی عراق بیانیهای را صادر کرد که در ادامه متن کامل آن آمده است:
دوران اسارت، دوران بسیار سختی بود، مخصوصاً برای آنهایی که دوران اسارتشان خیلی طولانی هم بود. آن هم اسارت در دست رژیمی که هیچ رحمی در وجودش نبود و هر جنایتی را با شکنجههای روحی و جسمی مرتکب میشد.
آن چیزی که با همه سختیها در دوران اسارت بیش از همه نمود داشت، ایستادگی و مقاومت این عزیزان بود. این دوران به پایان رسید و بیش از ۴۰ هزار آزاده سرافراز به وطن بازگشتند.
طبیعی بود که بعد از سالها اسارت وقتی وارد کشور شدند باعث شادمانی خود آزادگان و خصوصاً شادی ملت ایران شود، همه دیدید بوسه این عزیزان بر خاک وطن و اشک شوق مردم را در آن روز، که در یادها جاودان ماند. اما در عین این خوشحالی، آن چیزی که خیلی این عزیزان را رنج میداد این بود که پس از سالها انتظار برگشتند اما از زیارت چهره نورانی حضرت امام محروم شدند. چون وقتی برگشته بودند امام عزیز از دنیا رفته بودند، این خیلی باعث ناراحتی این عزیزان بود و اکثر آزادگان از آن بهعنوان تلخترین لحظه زندگیشان یاد میکنند. اما در عین حال احساس کردند که این مسند خالی نشده و بیجانشین نیست و شخصیتی مثل رهبر معظم انقلاب این خط را ادامه خواهد داد و دیدار چهره نورانی مقام معظم رهبری باعث آرامش و تسکین دلهای این عزیزان و التیامی بر آلام فراق امام راحل شد.
مردم هیچگاه شهدا و جانبازان و آزادگان را فراموش نکنند و همیشه به خاطر داشته باشند که این عزت، استقلال و شجره طیبهای که کشور ایران پیدا کرده مرهون فداکاری این عزیزان است.
هیچ وقت فریب توطئهها و تحریفهایی را که به قول رهبر معظم انقلاب علیه انقلاب و مردم انجام میشود، نخورند و قدر این جاننثاریها، رنجها و جانفشانیها را بدانند. باید شاکر این نعمت و قدردان شهدا و ایثارگران و حماسه آنها باشیم.
بنده همهساله توفیق داشتم در سالروز بازگشت آزادگان و دیگر مناسبتها خدمت این عزیزان میرسیدم و از خاطرات و گفتار آنها بهره میبردم، شنیدن خاطرات آزادگان گرانقدر در دورات اسارت که با عزت و پایداری عجین شده است، دل انسان را جلا میدهد. امسال این توفیق به خاطر ویروس کرونا سلب شد؛ لذا لازم میدانم در این فرصت پیش آمده به همه آزادگان عزیز، این روز بزرگ را تبریک عرض کنم و از خداوند متعال میخواهم این صلابتی را که به آنها در مقابل سختیها داده و در دوران اسارت با هوای نفس خودشان مبارزه کردند، آن روحیه بهدست آمده در آن روزها همیشه همراهشان باشد تا در روزی که نه مال و نه فرزند و نه چیز دیگر به درد انسان نمیخورد، به کارشان بیاید و از اجر خدواند بهرهمند شوند».
انتهای پیام