به گزارش ایکنا؛ شب گذشته، هزاران نفر از کاربران بحرینی، با ترند کردن عبارت «الحق_السیاسي» بر مطالبه اصلی خودشان تأکید کردند. عبارتی که بیش از پنج هزار بار در توییتر تکرار و ترند شد. این مفهوم، برگرفته از فرازی از سخنان آیتالله شیخ عیسی قاسم است: «بر اساس مبانی دینیمان، باید حقوق خود را مطالبه کنیم؛ و برای به دست آوردن هر حقی، ابتدا باید از حقوق سیاسی برخوردار باشیم».
فعالان بحرینی با خطاب قرار دادن وجدان عمومی، سؤالات زیر را مطرح کردند:
-چرا صدها هزار از مردم بحرین، سال ۲۰۱۱ به خیابانها آمدند؟!
-آنها چه مطالبهای از حاکمیت داشتند؟
-چرا پاسخ این مطالبات مسالمتآمیز، با تانک و سلاح داده شد؟
-چرا از شروع انقلاب بحرین تا به امروز، حدود ۱۹۰۰۰ بحرینی زندانی شدهاند؟
چرا «حقوق سیاسی» ملت در بحرین، پایمال میشود؟ و چرا مردم از حق انتخاب رئیس دولت محروماند و مجلس بحرین مجلسی صوری است؟
از سوی دیگر، برخی از شخصیتهای مطرح بحرین ضمن شرکت در این کمپین، بر حقوق طبیعی مردم بحرین تأکید کردند. خانم ابتسام الصائغ، مدافع حقوق بشر بحرینی، استبداد حاکم و بیتوجهی به مردم را ریشه اصلی بحران حال حاضر بحرین دانست و افزود: راهحل مشکلات، تمسک به قانون اساسی است؛ اما قانونی که نمایانگر اراده و مطالبات مردمی باشد. عبدالغنی خنجر، سخنگوی جنبش حق ضمن تأکید بر مفهوم حق سیاسی، در توییتی نوشت: مطالبه اساسی ملت بحرین، برخورداری از حقوق سیاسی و در رأس امور بودن مردم است. حجةالاسلام شیخ حسین الدیهی، جانشین دبیر کل جمعیت الوفاق در صفحه توییتر خود فقدان حقوق سیاسی را ریشه مشکلات بحرین دانست و اضافه کرد: بدون وجود «حق سیاسی» استقرار و تحقق حقوق مختلف ملت و تحقق شرایط اقتصادی و اجتماعی مطلوب، امکانپذیر نیست.
علی الفایز، تحلیلگر سیاسی بحرینی هم در پیامی تصویری با طرح سؤال «چرا حق سیاسی؟» به اهمیت این مفهوم پرداخت و نوشت: زیرا پذیرفتن حق سیاسی، یعنی این حکومت، قوه قضاییه و دستگاه امنیتی هستند که خادم مردم هستند؛ نه بالعکس. جواد فیروز، نماینده سابق مجلس بحرین با اشاره به اعلامیه جهانی حقوق بشر، وظیفه دولت را حمایت از حق سیاسی ملت دانست و افزود: غصب حق سیاسی مردم ریشه تمام مشکلات بحرین است.
همچنین جمعیت الوفاق نیز در حسابهای رسمی خود در شبکههای اجتماعی بر ضرورت حقوق سیاسی مردم تأکید کرد و نوشت: حاکمان بحرین، فقط مخالف حقوق سیاسی شهروندان نیستند، بلکه پاسخ آنها را با بازداشت، زندان، سرکوب و سلب و باطل کردن تابعیت آنها میدهند.
کمپین دیشب مردم بحرین فقط در شبکههای اجتماعی خلاصه نشد، بلکه مردم برخی مناطق این کشور مانند السماهیج، کرانه و دراز به خیابانها آمده و علاوه بر تأکید بر «حق سیاسی» ملت، خواستار آزادی زندانیان شدند و تأکید کردند که در بند بودن معترضان این کشور نشانهی دیگری از فقدان حقوق سیاسی این ملت است.
یادآور میشود، مردم بحرین با آغاز بهار عربی به خیابانها آمدند و به طور مسالمتآمیز خواستار حقوق سیاسی و اجتماعی خود شدند؛ اما حکومت بحرین پاسخ این مطالبه مسالمتآمیز را با مشت آهنین داد و از آن لحظه تا به امروز هزاران بحرینی را از پیر و جوان گرفته تا سنی و شیعه، به زندانهای بحرین انداخته و تحت شدیدترین شکنجهها قرار داده است.
با اینکه دولتهای مدعی دموکراسی و مجامع حقوق بشری، معمولاً در برابر ظلم و ستم دستگاه حاکمه بحرین سکوت میکنند، اما دیکتاتوری و خفقان آل خلیفه به حدی است که صدای برخی از این دولتها و مجامع را نیز بلند کرده است. به طوری که چند روز پیش برخی از نمایندگان مجلس عوام انگلستان، نسبت به شکنجه و شرایط بد زندانیان بحرین اعتراض کردند و خواستار توقف سرمایهگذاریهای دولت انگلستان در این کشور شدند. از سوی دیگر، نشریه اکونومیست نیز در بررسی دموکراسی در جهان، دولت بحرین را دولتی استبدادی و دیکتاتور دانست که نشانه دیگری است از این که مردم بحرین از «حق سیاسی» محروم هستند.
انتهای پیام