ایجاد وحدت بین مسلمانان از برکات قرآن است

به گزارش ایکنا از قزوین، آیت‌الله عبدالکریم عابدینی، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام‌جمعه قزوین، شب گذشته چهارم اسفندماه در نشست تربیتی و اخلاقی اساتید و کادر اجرایی حوزه علمیه خواهران کوثر، اظهار کرد: نخستین کسی که در شناساندن قرآن به ما کمک می‌کند خداوند متعال است، خدای متعال بهتر از هر کسی قرآن را به ما معرفی می‌کند؛ خداوند اسامی متنوعی راجع به قرآن بیان کرده است که چهار تا پنج مورد از آن‌ها از بقیه مشهورتر است. یکی از این اسامی، قرآن است که البته کلمه قرآن با معانی دیگری نیز کاربرد است.

نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین افزود: یکی دیگر از این اسامی فرقان است، خداوند در قرآن می‌فرماید آن کسی که فرقان را نازل کرده منشأ برکات است، یعنی هر میزان برکت که می‌خواهید در قرآن است، چون خداوند قرآن را نازل کرده است و غیر از خدا منشأیی برای برکت نداریم، بنابراین در تک‌تک آیات قرآن برکت وجود دارد.

وی اظهار کرد: هر آیه‌ای در زندگی شما و در جامعه بیاید برکت می‌آورد، برای مثال یکی از برکات آن و یکی از میوه‌های این شجره طیبه، ولایت خداوند در مقابل ولایت طاغوت است، یکی از برکات آن بنا گذاشتن حکومت اسلامی، ایجاد وحدت بین مسلمانان، زیر سؤال رفتن حکومت‌های طاغوتی در کشورهای اسلامی، بسیج شدن مردم علیه حکومت‌های طاغوتی و شکل‌گیری مقاومت اسلامی است که اقتدار اسلام را در دنیا نشان داده است.

آیت‌الله عابدینی تصریح کرد: یک میوه دیگر از این شجره طیبه این است که به همت و برکت دانشمندان ما، اسلام قدرتی پیدا کرد که کسی از قدرت‌های بزرگ دنیا نمی‌تواند به ما نگاه چپ کند، خود آن‌ها اذعان می‌کنند کنترل ایران از دست ما خارج شده است، ما به ناو هواپیمابر آمریکایی دستور می‌دهیم و مشخص می‌کنیم کجا می‌تواند بیاید و کجا نمی‌تواند بیاید، قطر پیش از این جواب سلام ما را نمی‌داد، اما اکنون چنان قدرتی پیدا کرده‌ایم که افتخار می‌کند با جمهوری اسلامی ارتباط می‌گیرد، بنابراین این قدرت ماست که موجب تعظیم آنان می‌شود.

وی بیان کرد: سوریه در حال تبدیل شدن به رژیم صهیونیستی دوم بود، اما قدرت ما سوریه را به پایگاه جنگ با صهیونیست‌ها تبدیل کرد، یا برای مثال لبنان داشت از صفحه جغرافیای جهان حذف می‌شد، اما قدرت ما که از آیات قرآن ریشه گرفته است، موجب شد حزب‌الله لبنان تبدیل به قدرت منطقه شود، بنابراین هر آیه یک دنیا برکت با خود به همراه دارد و باید برکات آن را پیدا کنیم.

امام‌جمعه قزوین اظهار کرد: یکی دیگر از اسم‌های قرآن، کتاب است که در آیات متعدد وقتی خداوند نامی از کتاب می‌آورد منظور او هر کتابی نیست، بلکه منظور قرآن کریم است.

وی تأکید کرد: ذکر اسم دیگری از قرآن است؛ هر کدام از این اسامی توجیه منطقی و معنوی دارد، وقتی خداوند می‌فرماید قرآن ذکر است، یعنی قرآن به یاد می‌آورد چیزهایی را که شما باید می‌نوشتید، یعنی هر چه را که قرآن می‌گوید قبلاً در فطرت ما نوشته شده بوده و با مراجعه به فطرت آن را پیدا می‌کنیم.

آیت‌الله عابدینی بیان کرد: در هر بار قرآن خواندن در پایان آن می‌گوییم صدق‌الله‌العلی‌العظیم، صدقه یعنی انفاق، یعنی یک عملیات روحی روانی انجام شده که پس از آن باید صدقه داد، ما این آیه را معمولاً طوطی‌وار می‌گوییم، اما اگر صادقانه بگوییم و با درک و بینش متوجه باشیم چه می‌گوییم، صدقه از صداقت است، خداوند می‌گوید تو چه گفتی که من گفتم راست می‌گوید، خدا می‌گوید من به شما گفتم «الست بربکم قالوا بلی»، شما به فطرت خود نگاه می‌کنید و پروردگار بودن من، خالق بودن من و رحمت من را می‌بینید، شما به من اعتماد دارید، این اعتماد از کجا آمده است؟ از جایی آمده که شما به فطرت خود مراجعه کرده‌اید و دیده‌اید قرآن هر چه می‌گوید و در فطرت شما نوشته شده است.

نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین ادامه داد: گاهی برخی جوانان برخی شبهات را در ذهن خود انبار کرده‌اند و زمانی که به ما می‌رسند انتظار دارند در مدت کوتاهی ما همه این شبهات را برای آنان برطرف کنیم، بنده در این‌گونه مواقع مثالی برای آن‌ها می‌زنم و می‌گویم شما الان در رحم دنیا زندگی می‌کنید، مانند طفلی که در رحم مادر زندگی می‌کند، اکنون راجع به عواقب پس از این دنیا و عالم ملکوت شبهه دارید، شما مانند آن طفلی هستید که در رحم مادر است، می‌خواهید این طفل درون رحم مادر برای مثال اقیانوس اطلس را توضیح دهد یا عظمت قله دماوند و کهکشان شیری را بیان کند، طبیعی است که نمی‌تواند، بنابراین ما که در این عالم زندگی می‌کنیم نمی‌توانیم متوجه آن عالم شویم و متحیر می‌مانیم، زیرا مانند این است که ما اکنون در رحم دنیا قرار داریم و نمی‌توانیم از بهشت یا نعمت‌های آن و جهنم و عذاب‌های آن آگاه شویم و آن‌ها را درک کنیم.

آیت‌الله عابدینی اظهار کرد: زمانی که این طفل که در رحم مادر بود متولد می شود، این‌گونه نیست که مادر بیاید خواص شیر را به او آموزش دهد، بلکه او خود با حرص و ولع به دنبال شیر می‌رود، یعنی حرص و ولع او آن‌قدر جدی است که اگر شیر را به او ندهیم گریه می‌کند، حال اگر یک شیشه شیر که شیر مادر نیست را هم به او بدهیم او باز با ولع آن را می‌خورد، حتی اگر در آن سم هم باشد با ولع می‌نوشد، یعنی این نیاز است که باعث می‌شود آن طفل چنین حالاتی را از خود نشان بدهد.

وی افزود: این موضوع یک موضوع بین‌المللی است و همه انسان‌ها در دنیا این‌گونه هستند، بنابراین در رابطه با شناخت‌ها و مبانی و اعتقادات دینی نیز این‌گونه است، یعنی هر انسانی به دنبال عقیده می‌گردد. خداوند در سوره لقمان، آیه ۲۴ می‌فرماید ما به کافران اندکی از متاع دنیا را می‌دهیم، حال ممکن است این میزان اندک، کل دنیا باشد، اگر خداوند همه دنیا را هم به کافران بدهد باز هم متاع قلیل است و سپس عذاب سختی در انتظار آن‌ها خواهد بود.