به گزارش ایکنا، سیدمجتبی حسینی، مفسر قرآن و پژوهشگر دین، در سلسله برنامههایی به مناسبت ماه مبارک رمضان به بیان نکاتی درباره زندگی مؤمنانه پرداخته است که فیلم و ومتن جلسه ششم با موضوع «دعا» در ادامه میآید:
در قرآن کریم آمده است: «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ؛ و چون بندگان من (از دوری و نزدیکی) من از تو پرسند، (بدانند که) من به آنها نزدیکم، هرگاه کسی مرا خواند دعای او را اجابت کنم. پس باید دعوت مرا و پیغمبران مرا بپذیرند و به من بگروند، باشد که (به سعادت) راه یابند» (بقره/ 186)
یکی از عبادات، تغذیهها و ارتباطات انسان با عالم، دعاست. هشت میلیارد نفر روی زمین زندگی میکنند و همین مسائل که برای ما وجود دارد را آنها هم دارند اما کسی که دعا میکند با جهان اطراف خود بیگانه نیست و در بلاتکلیفی به سر نمیبرد بلکه با عالم مرتبط است. این عالم مجموعهای است که همه آن زیر نظر خداست و دعا شما را احیا میکند.
برخی میگویند چرا باید دعا کنیم در حالیکه خدا خودش مشکلات ما را میداند. برخی حتی حالت عرفانی به خود میگیرند و میگویند دعا کردن بدین معنی است که به خدا امر میکنیم. اما واقعیت این است که شیطان سراغ چنین افرادی میرود و با کلمات بازی کرده و ما را از کاری که باید انجام دهیم محروم میکند در حالیکه خداوند به ما گفته دعا کنید.
توجهِ خاص خداوند زمانی است که ما دعا میکنیم در حالیکه توجه عام خدا همانند غذا، نور، اکسیژن و امثالهم همیشه وجود دارد. ما به گویش با خدا نیاز داریم و این احساس، ما را شاداب و زنده میکند لذا سعی داشته باشیم دعا کنیم اما باید در دعا برخی موارد را رعایت کنیم. گفته شده برخی مواقع بر اجابت دعا نزدیکتر است. البته بدین معنا نیست که بقیه مواقع دعا اجابت نمیشود بلکه مواقع حساسی برای ما بیان شده که از جمله آنها بعد از قرائت قرآن، بعد از زیارت اهل بیت(ع)، هنگام نزول باران، هنگام افطار و همچنین هنگامی است که مظلومی دعا میکند.
خداوند تأکید کرده باید متوجه این مقاطع زمانی باشیم و قدر آن را بدانیم. دعا یک ارتباط دو طرفه بین ما و خداست و قرآن میفرماید کسانیکه دعا نمیکنند خودشان را از یک عبادت محروم کرده و به نوعی تکبر کردهاند. انسان میتواند غرور خود را حفظ کند اما باید در مقابل خدا عین یک کودک که چیزی غیر از خدا نمیشناسد عمل کند.
خدا را رحمی ای منعم که درویش سر کویت / دری دیگر نمیداند رهی دیگر نمیگیرد
یکهشناس باشیم و از این شاخه به آن شاخه نپریم. در این صورت تا عمر داریم آرامشی خواهیم داشت که دیگران دائماً به دنبال آن هستند و ما آن را در درون خود حمل میکنیم.
انتهای پیام