شهید چمران تجسم واقعی خلوص بود

به گزارش ایکنا به نقل از پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، همزمان با چهل و دومین سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران، مراسم یادبود این شهید والامقام با عنوان «عارف مجاهد» در خانه‌موزه شهید چمران برگزار شد. 

 

این مراسم به همت سازمان فرهنگی ـ هنری شهرداری تهران برگزار شد و در آن چهره‌هایی نظیر مهدی چمران، مهدی پیرهادی، غلامعلی حدادعادل، علیرضا قزوه، هادی آرزم، محسن نفر و ... حضور داشتند. اجرای این مراسم را نیز حسن سلطانی برعهده داشت. 

 

 

در ابتدای این مراسم، علیرضا قزوه برای شعرخوانی دعوت شد. وی قبل از شعرخوانی در سخنانی گفت: در بین شهدای کشورمان، شهید مصطفی چمران و حاج قاسم سلیمانی شاخص‌ترین چهره هستند. مدتی قبل پیشنهاد داده بودم که بر روی اسکناس‌های رایج جمهوری اسلامی ایران چهره این دو شهید شاخص چاپ شود که البته برآمده از دل من بود. 

 

وی با اشاره به سروده خود درباره شهید چمران گفت: شعر بسیار بلندی درباره شهید چمران سروده‌ام که ۱۰۰ بیت آن مربوط به زندگینامه این شهید بزرگوار است. همچنین ترانه‌ای در وصف ایشان گفته‌ام که تبدیل به سرود شده و پخش شده است.

 

غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی این مراسم گفت: خوشحالم که امروز در زادگاه چمران و خانه پدری ایشان گرد هم آمده‌ایم. من یکی دو سال بعد از شهادت چمران، در همین منزل خدمت پدر مرحوم ایشان رسیده بودم. خوشحالم که این منزل تبدیل به خانه موزه شده و در این محله قدیمی و اصیل تهران یاد این مرد با اصالت گرامی داشته می‌شود. 

 

وی افزود: من این توفیق را داشتم که با چهار نفر از خانواده محترم شهید چمران ارتباط داشته باشم. از آشنایی من با مهندس مهدی چمران نزدیک به ۶۰ سال می‌گذرد و از سال ۱۳۴۲ با ایشان دوست بوده‌ام. در دانشگاه صنعتی شریف هم با دو تن از برادران دکتر چمران آشنا شدم. نصرالله چمران در دانشکده صنایع درس می‌داد و عباس چمران هم استاد دانشکده برق بود. من هم آن زمان معلم دانشگاه بودم و خاطرات زیادی از ایشان به یاد دارم. در همان سال‌ها با اینکه دکتر مصطفی چمران را ندیده بودم، اما ذکر خیرش را از برادران بسیار شنیده بودم. 

 

حدادعادل ادامه داد: وقتی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، ایشان را در ایران دیدم و در دو سال و پنج ماهی که حیات داشتند، بار‌ها خدمت ایشان می‌رسیدم تا اینکه دکتر چمران در خرداد سال ۱۳۶۰ به شهادت رسیدند. 

 

 

رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: می‌خواهم سؤالی را در ذهن مخاطبان ایجاد کنم و بپرسم که بهترین راه تربیت، چه راهی است؟ بدون شک راه‌های مختلفی برای انتقال مفاهیم تربیتی وجود دارد، اما معتقدم یکی از بهترین راه‌ها معرفی الگو است. به جای اینکه به افراد مختلف بگوییم بهتر است اینگونه شوید، خوب است فردی که این ارزش‌ها را دارد معرفی کنیم. آن الگو با گفتار و رفتار خود، حتما دیگران را تربیت می‌کند. 

 

وی تأکید کرد: معتقدم شهید چمران کسی است که ظرفیت بالایی برای الگو شدن دارد، به ویژه در قشر نخبه و تیزهوشان. فکر می‌کنم برای دانشگاهیان و قشر نخبگانی، الگویی جذاب‌تر و بهتر از شهید چمران نداشته باشیم. همین چند روز پیش در مراسم اهدای جوایز برندگان المیپاد حضور داشتم و به آنها گفتم که الگوی شما باید شهید چمران باشد، چرا که اگر او در این زمانه زندگی می‌کرد، حتماً برنده مدال طلای المپیاد جهانی می‌شد. باید زندگی او در آمریکا، لبنان، ایران بعد از پیروزی انقلاب و زمان جنگ را دید. شهید چمران می‌تواند یک الگوی تربیتی ناب برای نسل امروز باشد. و ای کاش در کنار فیلمی که ساخته شده و کتاب‌هایی که درباره ایشان نوشته شده است، یک رمان درجه یک با بهترین قلم از نویسندگان کشورمان نیز نوشته شود.

 

حدادعادل در پایان گفت: جنبه‌های مختلف شخصیتی او اعم از دانشمندی، مهندسی، رزمندگی، مدیریت، هنرمندی و نویسندگی ایشان به سادگی در وجود یک نفر جمع نمی‌شود، اما در بین همه این‌ها او یک ویژگی منحصر به فرد داشت و آن هم ایمان، عرفان و دل خدایی‌اش بود. روحیه ملکوتی و معنوی او مثل یک کیمیا، خصوصیات دیگر او را تبدیل به طلا می‌کرد. ایمان او باعث شد تا همه استعداد‌های خدادادی‌اش را در خدمت انقلاب اسلامی و امام خمینی قرار دهد و خودش هم در همین مسیر به سعادت رسید.

 

 

مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران نیز با بیان اینکه برای تشکر از شما عزیزان در این تریبون حاضر شده‌ام، گفت: دکتر حدادعادل درباره روش‌های تربیتی، مطلب جالب و زیبایی را بیان کردند. ایشان شهید چمران را به عنوان یک الگو و اسوه معرفی کردند که بسیار هم درست است، اما اجازه بدهید من هم کمی به آن اضافه کنم و روش تربیتی شهید چمران را دقیق‌تر بیان کنم. روش او این بود که تربیت را به صورت عملی به افراد می‌آموخت. اینگونه نبود که بایستد و بگوید این کار را انجام بده و دیگری را انجام نده، بلکه به صورت عملی مبانی را آموزش می‌داد و افراد را به همین شیوه تربیت می‌کرد. 

 

وی ادامه داد: زندگی او در لبنان، ایران و سنگر‌ها در کنار رزمندگان را ببینید. او اینگونه زندگی کرد تا مبانی را به صورت عملی به بقیه آموزش دهد. اگر می‌گفت بجنگید، به صورت عملی به خودش هم یادآوری می‌کرد. روش‌های جنگی را کامل آموخته بود، اما باز هم کنار رزمندگان در دل سنگر‌ها می‌رفت، غذای ساده جبهه را در کنار بچه‌ها تناول می‌کرد تا به آن‌ها بیاموزد چگونه بجنگند. به همین دلیل بود که نیرو‌های او در ستاد جنگ‌های نامنظم در کل جبهه معروف بودند، چرا که روحیه شجاعت و دلیری چمران را به همراه داشتند. 

 

رئیس شورای شهر تهران گفت: حتماً در کردستان فاصله بین پاوه و سردشت و نقاط خطرناکی که در این مسیر بود، شنیده‌اید. او این مسیر را در مدت ۱۵ روز طی کرد و به سردشت رسید. 

 

وی با تأکید بر شیوه تربیتی متفاوت شهید چمران گفت: باید روش تربیتی عملی را به دیگر روش‌های تربیتی اضافه کرد. این شیوه قطعا سودمندترین روشی است که می‌تواند روی جوانان تاثیر بگذارد. در جبهه، صحبت از خلوص نیت بسیار می‌شد، اما اینکه رزمنده ببیند فرمانده‌اش تجسم واقعی خلوص است، حتما خودش هم به این سمت و سو کشیده می‌شود.

 

 

رئیس شورای اسلامی شهر تهران تصریح کرد: وقتی برادرم به شهادت رسید، تنها یک کلاشینکف از او باقی ماند، حتی لباسش را پاره کرده بودند و فقط دو جیب از لباس ایشان باقی مانده بود که به من رسید. در همان جیب، آن دستنوشته مشهورش وجود داشت که در این مراسم هم خوانده شد. نزدیک به دوهزار جلد کتاب نیز از وی به یادگار مانده است که در بنیاد شهید چمران نگهداری می‌شد.

 

وی اضافه کرد: علاوه براین، ۳۵ هزار تومان پول نقد در بانک ملی متعلق به ایشان بود که حقوقش از نمایندگی مجلس بود. ایشان ۷۵۰۰ تومان از مجلس حقوق می‌گرفت، اما به آن دست هم نزده بود. می‌خواستم آن را از بانک بگیرم، اما با خود گفتم بهتر است این پول به عنوان یک نماد باقی بماند تا نمایندگان ما بدانند که ایشان چگونه زندگی کرده است. 

 

اجرای سرود توسط گروه محراب، اجرای موسیقی زنده توسط گروه سنتی هور و خوانندگی وهاب ابراهیمی خواننده پاپ از دیگر بخش‌های این مراسم بود. همچنین در بخشی از این مراسم پرچم مطهر حرم حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در بین حاضران گردانده شد تا این جلسه رنگ و بوی رضوی نیز بگیرد.