حسین راغفر، عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا(س) در گفتوگو با ایکنا، با بیان اینکه نوعی سردرگمی در برنامه هفتم توسعه دیده میشودد، اظهار کرد: از سوی دیگر این برنامه با یک نوع اغتشاش مفهومی هم روبهروست و این اغتشاش مفهومی در ارتباط با صندوقهای بازنشستگی کاملاً نمایان است. در سراسر دنیا بیش از دو نوع صندوق بازنشستگی وجود ندارد ولی در برنامه هفتم تلفیقی از این دو مطرح شده که با قوانین خود صندوقهای بازنشستگی تناقض دارد و لذا این اغتشاش مفهومی در این برنامه کاملاً وجود دارد.
وی در این رابطه افزود: همه برنامههای پنج ساله پس از جنگ تحمیلی حول سیاستهای نئولیبرالی تدوین شدهاند منتها در هیچ یک از این 6 برنامه قبلی به جرئت و به صراحت این موضوع مورد تأکید قرار نگرفته بود اما در برنامه هفتم برخلاف برنامههای قبلی کاملاً و به طور خیلی عریان و آشکار همه مسائل به بازار واگذار شده و مسئولیتهای اجتماعی دولت به طور کامل تعطیل شدهاند.
عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا(س) بیان کرد: در واقع در این برنامه تمام تعهدات قانون اساسی دولت و حاکمیت نسبت به مردم تعطیل شده ازجمله آموزش و پرورش رایگان، خدمات سلامت رایگان و آموزش عالی رایگان و نیز به صراحت برروی خصوصی شدن کامل آموزش عالی تأکید شده و نیز عملاً تعهدات دولت در این زمینه از بین خواهد رفت. در حال حاضر بیش از 87 درصد نظام آموزش عالی کشور غیررایگان است و حتی آنهایی که در دانشگاههای دولتی هم تحصیل میکنند به نوعی شهریهپرداز هستند و لذا دولت میخواهند آن 13 درصد باقی مانده را هم غیررایگان کند!
راغفر با اشاره به نوع تعیین دستمزد نیروی کار در برنامه هفتم گفت: رویکرد این برنامه نسبت به حقوق و دستمزد طوری است که عملاً میخواهند یک دانشآموخته دانشگاهی به دریافت نصف حقوق و دستمزد حداقلی مصوب تَن دهد تا بتواند مشغول به کاری شود، واقعاً چه کسی میتواند با نصف دستمزد مصوب زندگی کند!؟ متأسفانه همه اختیارات به کارفرما داده شده و عملاً نیروی کار هیچگونه اختیاری نداشته و تبدیل به یک برده کامل برای کارفرما میشود و جالب است بدانید همان نمایندگانی که قطعاً به برنامه هفتم رأی خواهند داد اعتراض میکنند نیروی کار پیدا نمیشود! علت هم دارد و علتش هم این است با این دستمزدهای نازلی که میپردازند و مصوباتی که وجود دارند عملاً به نیروی کار دانشگاهی ما میگویند این مملکت جای تو نیست و از اینجا برو؛ این پیامی است که همین برنامه هفتم به نیروی کار کشور میدهد. آدم نمیداند باید این گله را نزد چه کسی برد.
عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا(س) گفت: همیشه شعار اقتصاد مقاومتی را سر دادهاند، ما در شعار دادن کم نمیآوریم ولی مشخص نیست چقدر به این مفاهیم پایبندی داریم. اقتصاد مقاومتی عمدتاً حول مفهوم تولید میچرخد. با وجود اینکه همه ساله در مورد تولید حرف زده میشود ولی دریغ از یک حرکت جدی و به همین دلیل هر سال وضع تولید بدتر از سال قبل شده است. به نظر من باید مشخص شود این شعارها برای سرگرم کردن مردم است یا واقعاً اعتقادی نسبت به این مسائل وجود دارد که متأسفانه کسی به این مسائل پاسخ نمیدهد.
راغفر بیان کرد: نوعی سردرگمی در برنامه هفتم توسعه نمایان است. از سوی دیگر مردم در این برنامه خیلی جایگاهی ندارند درصورتیکه هدف اقتصاد مردمی و مردمی شدن امور است. رهبر معظم انقلاب بارها گفتهاند تولید را محور قرار دهید اما در این کشور سیاستهای ضدتولید اتخاذ میشود. در برنامه هفتم مردمیسازی اقتصاد به حاشیه رفته و تبدیل به شعار شده و تنها راهکار این است که خود دفتر مقام معظم رهبری ورود داشته باشد و مطالبات را پیگیری کند.
گفتوگو از سعید امینی
انتهای پیام