نشانه‌های ناکارآمدی فمینیسم در غرب

به گزارش ایکنا؛ سمیرا توحیدلو، کارشناس ارشد مطالعات زنان در یادداشتی که برای انتشار در اختیار ایکنا قرار داده است به عدم کارایی فمینیسم پرداخته و نشانه‌های آن را مورد توجه قرار داده است. این یادداشت را در ادامه می‌خوانید.

 

یکی از بارزترین نشانه‌های عدم کارایی نسخه فمینیسم در غرب، گرایش به خانواده و مادری زنان با وجود تلاش فمینیست‌هاست. غربی‌ها که بحران معنا را در زندگی خود احساس می‌کنند به این حقیقت رسیده‌اند که کلید رهایی از این جهنم خودساخته، آرامشی است که در سایه کانون گرم و صمیمی خانواده حاصل می‌شود.

 

در یکی از نظرسنجی‌هایی که از سوی مؤسسه گالوپ انجام شده بود، ۷۸ درصد زنان مورد مصاحبه خانواده را مهمتر از اشتغال دانسته بودند.(نظرسنجی گالوپ در فوریه ۱۹۸۹) و در نظرسنجی دیگری از همین مؤسسه افرادی که بر روی وابستگی‌های دیرین و سنتی خانواده تأکید کرده بودند ۹۴ درصد بودند. (نشرسنجی گالوپ در اوت ۱۹۹۰) در یک نظرسنجی دیگر توسط مجله گلوب‌اند‌میل ۷۶ درصد زنان معتقد بودند که اشتغال زنان باعث قربانی شدن آرامش و آسایش فرزندان شده است. (مجله گلوب‌اندمیل ۵ نوامبر ۱۹۹۱).

 

با این وجود در کشور‌های غربی همواره زنانی بوده‌اند که در آرزوی مادری کردن و بچه‌دار شدن بوده و حق خود می‌دانند که به دور از هرگونه تحقیر و مانعی به مادری کردن و خانه‌داری بپردازند. نمونه بارز این ادعا خانم کارولین گراگلیا یکی از زنان حقوقدان در کشور آمریکا است که با وجود طی مدارج علمی و اجتماعی بالا مرتبه، شغل خانه‌داری را برای خود انتخاب کرده است و معتقد است که فقط کافی است طبق تمهیدات اجتماعی، به زنان اجازه داده شود، نقش‌های زیستی خود را به خوبی و بدون مانعی ایفا کنند و تنها در این شرایط است که آنها به موفقیت دست پیدا می‌کنند (Graglia, ۱۹۹۷:۷۶). 

 

بسیاری از زنان و دختران انقلاب جنسی که از ایده فمینیست‌ها در مورد تولید مثل استقبال کردند، در نهایت این طرح را تنش‌آفرین و آزاردهنده یافتند، به ویژه زمانی که خود را در سنین میان سالی دیدند، در حالی‌که دارای شغل و شرایط مناسبی بودند، اما باروری آن‌ها کاهش یافته بود. امروزه همان دختران، مشتریان پر و پاقرص کلینیک‌های باروری هستند و میلیون‌ها دلار پول خرج می‌کنند تا بچه‌دار شوند و زمان از دست رفته را بازگردانند. برای این زنان تولید مثل یک امر باز دارنده و مانع پیشرفت نیست بلکه یک آرزوی دست نیافتنی است. (Stolba, ۲۰۰۲)

 

در نظرسنجی‌هایی که در کشور‌های غربی انجام شده است، افراد مخالف سقط جنین دلبخواهی بوده و مادری را بهترین شیوه تربیت صحیح و رشد عاطفی و اجتماعی فرزندان می‌دانند. در نظرسنجی مؤسسه دسیما، بیش از ۶۶ درصد زنان بهترین مکان برای کودکان در سنین قبل از مدرسه را خانه و در کنار والدین می‌دانند و در نظرسنجی دیگری ۷۵ درصد زنان مخالف سقط جنین آزادنه هستند.