بازنگری تعریف سلامت با توجه به فلسفه آفرینش انسان و حیات حقیقی آدمی

محمدمهدی اصفهانی، رئیس مرکز تحقیقات قرآن، حدیث و طب در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با تاکید بر اینکه تامین سلامت و حفظ و ارتقای آن در آیین حیات بخش اسلام از اهمیت خاصی برخوردار است و در بسیاری از احکام اسلامی به شکل‌های مختلف به آن توجه شده است، عنوان کرد: با نگاهی به احکام اسلامی در می‌یابیم که بهداشت حقیقتا جزیی از معارف اسلامی است و اگر ما در زمینه بهداشت از دیگران عقب‌تر هستیم این ناشی از کم توجهی‌ها و کاستی‌های ما در اجرای دستورات حیات بخش اسلامی است.
مشاور وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در امور طب اسلامی به تبیین مفهوم سلامت پرداخت و گفت: سازمان جهانی بهداشت سلامت را آسایش کامل جسمی، روانی، اجتماعی و نه فقط نبودن بیماری و ناتوانی می‌داند، اگر چه این تعریف در دنیای امروز به عنوان جامع ترین و مقبول‌ترین تعریف پذیرفته شده است اما حقیقتا نمی‌توان به نقص بزرگی که در این تعریف وجود دارد اشاره نکرد.
اصفهانی خاطرنشان کرد: البته اگر نیازهای انسان تنها در حد نیازهای جسمی، روانی و اجتماعی محدود بود این تعریف از سلامت کاملا کافی به نظر می‌رسید ولی انسان این فرق بزرگ را با حیوانات دارد که زندگی او با مرگ به پایان نمی‌رسد بلکه مرگ جسم او آغاز شکل دیگری از جاودانه اوست.
رئیس مرکز تحقیقات قرآن، حدیث و طب افزود: در آفرینش انسان هدف بزرگی وجود دارد و آن هم حرکت به سوی کمال بی نهایت است، لذا نیازهای او فراتر از نیازهای جسمی، روانی، اجتماعی و حیات او هم وسیع‌تر از ولادت تا بازایستادن قلب و تنفس است.
وی در تکمیل این بخش از سخنان خود، اضافه کرد: بنابراین باید با در نظر گرفتن این دو موضوع یعنی فلسفه آفرینش انسان و حیات حقیقی آدمی تعریف سلامت را بازنگری و اصلاح کرده و به جنبه بسیار مهم روحی و معنوی نیز توجه کرد.
مشاور وزیر بهداشت در امور طب اسلامی یادآور شد: البته از سال 1998 به بعد تدریجا در نشریات سازمان جهانی بهداشت پس از حدود 50 سال غفلت نشانه‌های از این توجه دیده می‌شود و در چند سال اخیر هم سازمان بر روی توجه به بعد معنوی سلامت تاکید می‌کند ولی منظور آن چیزی به غیر از بعد روحانی است یعنی اینکه فرد در زندگی برنامه داشته باشد، دستورالعمل‌های اخلاقی را رعایت کند و... در حالیکه معنویت در اسلام به بعد روحانی بازمی‌گردد و همانگونه که اشاره شد زندگی او با مرگ به پایان نمی‌رسد بلکه مرگ جسم او آغاز شکل دیگری از جاودانه اوست.
وی خاطرنشان کرد: اگر چه در تمام ادیان الهی به خصوص اسلام همواره به حیات معنوی انسان توجه و تاکید خاصی وجود داشته است تا جائیکه حتی به گناه و بی تقوایی بیماری روح و دل گفته شده است.
اصفهانی اظهار کرد: لذا اگر آنچه را که در تعریف سلامت از دیدگاه سازمان جهانی بهداشت آمده است محدوده هماهنگ با نظام اعتقادی محصور کنیم، تعریف جدیدی از سلامت ارائه داده‌ایم که رفاه جسمی، روانی و اجتماعی را در همسویی با آموز‌ش‌ها و رهنمودهای اسلامی که ضامن حرکت تکاملی و سلامت روحی است به عنوان سلامت شناخته‌ایم.
رئیس مرکز تحقیقات قرآن، حدیث و طب عنوان کرد: در این صورت وقتی می‌خواهیم در خصوص بیماری صحبت کنیم تنها به بیماری‌های تن و روان نمی‌اندیشیم بلکه پیروی از هوای نفس، حسد، گناه، کینه توزی و بدخواهی، غفت و امثال این را هم بیماری می‌دانیم.
مشاور وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در امور طب اسلامی در پایان گفت: حتی پرهیز از برخی از این مسائل را نیز به عنوان پرهیز از بیماری‌‌های واگیردار همچون تجمل پرستی، غیبت و... مورد تاکید قرار خواهیم داد.