علی سلیمانی با آل علی(ع) مأنوس بود/ نذر فرهنگی کتاب به یاد هنرمندی متعهد

به گزارش ایکنا؛ مراسم بزرگداشت یاد و خاطره زنده‌یاد علی سلیمانی؛ هنرمند خلاق و متعهد عرصه  تئاتر، سینما و تلویزیون که پنجشنبه گذشته بر اثر کرونا درگذشت، شامگاه یکشنبه ۲۴ مردادماه در فضای باز حوزه هنری برگزار شد.

آغاز این مراسم با حضور خانواده و دوستان زنده‌یاد سلیمانی و برخی از مدیران فرهنگی و هنری در رواق شهادت حوزه هنری و با قرائت کلامی چند از قرآن کریم و اجرای سیدجواد هاشمی همراه بود.

هاشمی در ابتدا با بیان خاطره‌ای از علی سلیمانی او را منتقد خوب و در عین حال نقد‌پذیری شنوا دانست و گفت: علی خاص بود و اندیشه‌ای ناب داشت. خیلی‌ها طی سال‌ گذشته در عرصه تئاتر و هنر ما را در این دنیا تنها گذاشتند و دار فانی را وداع گفتند، اما رفتن علی جور دیگری بود و همه ما را تکان داد.

مأنوس با آل علی (ع) 

کوروش زارعی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری و از دوستان و همکاران زنده‌یاد سلیمانی در این مراسم بیان کرد: علی شهید شد. از وقتی خود را پیدا کرد و در کارهای مذهبی بازی کرد، با آل علی (ع) مأنوس شد. به همین دلیل می‌گویم علی سلیمانی فوت نکرد، بلکه شهید شد.

وی با بیان خاطره‌ای از زنده‌یاد سلیمانی گفت: علی سلیمانی به صراحت در جمع‌های تئاتری اعلام می‌کرد که اهل بیتی و ولایی است. چرا که بسیاری از هنرمندان تئاتر، علقه‌های دینی خود را نمایان نمی‌کنند تا برخی‌ اوقات موجب بریدن نانشان توسط کسانی که خوششان نمی‌آید، نشود اما علی سلیمانی که در پشت رگال لباس‌های اجرا نماز می‌خواند، می‌گفت من بچه مسلمان و شیعه علی (ع) هستم و با افتخار نماز می‌خوانم.

زارعی با اشاره به دو شهید گمنام غواصی که در حیاط حوزه هنری آرام گرفته‌اند، تصریح کرد: علی سلیمانی هرگاه به حوزه هنری می‌آمد به دیدار این شهدا می‌آمد و درد دل می‌کرد. ارادت فراوانی به شهدای دفاع مقدس به خصوص شهدای غواص داشت، فیلم سینمایی «اشنوگل» را نیز با در راستای ادای احترام این به شهدا ساخت.

حسین پرستار، دوست، بچه محل و مربی علی سلیمانی با حضور در این مراسم دلنوشته‌ای را به یاد علی سلیمانی خواند: هیچ دردی مثل درد عشق نیست، علی جان اندر سر ما عشق تو پا می‌کوبد. احساس سوختن به تماشا نمی‌شود، آتش بگیر تا بدانی چه می‌کشم. علی یعنی ادب، معرفت، انرژی مثبت، علی یعنی نیکومرامی، علی یعنی لبخند، همیشه لبخند. علی یعنی قوت قلب. علی مثل فرزند من بود. علی هر وقت دوستانش را می‌دید آنها را به بغل می‌گرفت، کاری که بارها برای من انجام داد. دلم می‌خواست به او بگویم می‌شود هر روز به من زنگ بزنی؟ با احترام با من برخورد می‌کرد.

از روز دوشنبه که خانم جوادی به من اطلاع داد از وضعیت علی، روحم درد گرفت. علی یعنی فرهنگ، بلور فرهنگ و هنر یعنی علی. علی یعنی انسانیت و مهربانی، یعنی زدودن غبار از زندگی. مرا گویی چرا دل دادی از دست؟ مگر از دست خوبان می‌توان رست. یادش به بلندای ادب، انسانیت، فرهنگ، مهر. نامش به نیکی، عشق و هنر جاودان باد و مانا است.

هنرمندی بی‌ریا

سیروس همتی هم با خاطره‌ای از علی سلیمانی از دوران مدرسه، ازدواج او با سهیلا جوادی و نمایش «مردی در آینه» سعی کرد تا کمی حال و هوای مراسم را تغییر دهد و یادی از خلق و خو‌ی دوست‌داشتنی زنده‌یاد سلیمانی کند.

اجرای مداحی با سنج و دمام مرشد محسن میرزاعلی نیز از دیگر برنامه‌های این مراسم بود که با توجه به حضور تنها فرزند زنده‌یاد سلیمانی و همزمانی با ایام عزاداری محرم، روضه‌ای از حضرت رقیه(س) از شهدای واقعه عاشورای حسینی خوانده شد.

علی استادی نیز از دوستان علی سلیمانی نیز در سخنانی کوتاه و بیان خاطره‌ای گفت: بسیار از علی آموختم. علی هنرمندی بسیار بی‌ریا بود و اسطوره‌ای برای من است که تا پایان عمرم راه و منش او را به کار می‌گیرم.

امروز هنگام امتحان است

در ادامه این مراسم و پیش از صحبت‌های سهیلا جوادی همسر زنده‌یاد سلیمانی و سبا سلیمانی فرزند این هنرمند، از طرف حوزه هنری تابلوی یادبودی به این خانواده اهدا شد.

جوادی در سخنان خود با یادی از علی سلیمانی گفت: پس از ایست قلبی همسرم به دخترم گفتم که امروز هنگام امتحان است، باید درس‌هایی که گرفتیم را در این روزها درست پس دهیم. حضرت زینب (س) را به یاد آوردیم که در یک روز تمامی عزیزانش را از دست داد اما می‌فرمود جز زیبایی هیچ‌چیز ندیدم. ما هم زینب کبری (س) را الگوی خودمان قرار دادیم و تلاش کردیم جز زیبایی هیچ نبینیم. ما واقعا فقط زیبایی دیدیم و صبر و تحملی خداوند به ما داد تا شکرگزار باشیم.

وی در ادامه با قرائت نوشته‌ای از پیش آماده شده گفت: علی بیش از 30 سال از عمر خود را در راه فرهنگ و هنر این کشور صرف کرد و تلاش کرد تا فرهنگ و هنر به عنوان یک نیاز ضروری در سبد فرهنگی خانواده‌ها قرار بگیرد و به دلیل مسائل ناشی از فقر این سبد حذف نشود. شاهد مثال آن هم اجراهایی است که علی به صورت رایگان انجام می‌داد که مواردی از آنها در همین حوزه هنری روی صحنه رفت. به همین دلیل علی همواره به بچه‌های جنوب شهر و مناطق محروم کشور توجه داشت، حتی در عسلویه حدود بیست سال پیش کتابخانه‌ای را دایر کرد که از معدود کتابخانه‌های آن شهر است.

وی ادامه داد: علی معتقد بود که فقر نباید مانع از رشد استعداد‌های بچه‌های مناطق محروم شود. به همین دلیل تصمیم داریم تا نذری فرهنگی را با تجهیز کتابخانه‌هایی در مناطق محروم تهران با یاد علی سلیمانی اجرا کنیم. از شما هم می‌خواهیم تا به یاد علی سلیمانی به این کتابخانه‌ها کالاهای فرهنگی خود را اهدا و نذر کنید تا هیچ‌کس به دلیل فقر از رشد و بروز استعداد ناکام نماند. همچنین از وزارت ارشاد، حوزه هنری، معاونت سیما و تمامی مدیرانی که در این مراسم حضور دارند می‌خواهیم در تحقق این آرزوی علی سلیمانی که آرزوی همه ماست کمک کنند.

خوب بودن در شرایط سخت مهم است

در پایان، سبا سلیمانی، تنها فرزند زنده یاد علی سیلمانی با بیان خاطره‌ای از پدر و تشکر از حاضران در این مراسم گفت: بنا دارم در این مراسم با امید و لبخند سخن بگویم؛ این موضوع برایم بسیار مهم است چراکه پدرم همیشه این (لبخند و امید) را از من می‌خواستند. پدرم معتقد بود که خوب بودن در شرایط سخت مهم است. جامعه ما امروز نیاز به آرامش و امید دارد، از همه خواهش می‌کنم به یاد علی سلیمانی؛ همواره به خصوص در این روزهای سخت از امید حرف بزنیم و به هم امید ببخشیم.

او در ادامه گفت: از پدرم برای نام نیکی که برایم انتخاب کردند؛ سپاسگزارم. از زمانی که معنی «سبا» را که نام یکی از سوره‌های مبارکه قرآن کریم است و مترادف با «انسان» معنی می‌شود دانستم، سعی کردم انسانی زندگی کنم و امیدوارم در این مسیر ادامه زندگی دهم.