به گزارش خبرنگار ایکنا، نخستین محفل تخصصی حفظ قرآن، به همت مجمع قرآنیان اسلامشهر و با حضوری تنی چند از حافظان کل قرآن برگزار شد.
در این محفل انس با قرآن که با محوریت حافظان قرآن برگزار شد، حافظان کل قرآن اهل اسلامشهر نظیر حسین باقریان، نویسنده کتاب مصباحالحفاظ، سعید فراهانی، محمد باجلان، علی صالحیمتین، محمد عبادی، علی صادقی، سیدجواد قاسمی، یوسف فرهادی، مجید محرمی و ... حضور داشتند. علاوه بر این افراد، محمدجواد دلفانی، حافظ کل قرآن نیز در این محفل انس با قرآن حضور داشت و به اجرای برنامه پرداخت.
در ابتدای این برنامه، غلامحسن جهانگیری، قاری ممتاز و مدیرعامل مجمع قرآنیان اسلامشهر طی سخنان کوتاهی، ضمن خوشآمدگویی به مهمانان حاضر در جلسه، به تبیین اهداف اصلی مجمع قرآنیان اسلامشهر پرداخت و بیان کرد: مهمترین هدفی که در مجمع دنبال میکنیم این است که صدای قرآن را به گوش همگان برسانیم. همچنین کسانی که دستاندرکار این مجمع هستند، همگی با اخلاص و بدون چشمداشت به ساحت مقدس قرآن کریم خدمت میکنند.
جهانگیری بیان کرد: بنای ما این است که ابتدای هر ماه محفل انس با قرآن داشته باشیم و در این محافل از قاریان ممتاز و بینالمللی دعوت میکنیم. استاد احمد ابوالقاسمی، قاری پیشکسوت بینالمللی قرآن نیز از جمله حامیان مجمع ما است و در این جلسات ماهانه همواره حضور داشته و دارند. از آنجا که در اسلامشهر حافظان کل قرآن بسیار زیادی داریم بیراه نیز اگر این شهر را، شهر حافظان قرآن بدانیم و به همین سبب در هیئت مدیره مجمع به این نتیجه رسیدیم که برای ترویج فرهنگ حفظ قرآن که مورد تأکید مقام معظم رهبری نیز هست، محفلی را صرفا به موضوع حفظ قرآن اختصاص دهیم. امیدوارم بتوانیم این روند را ادامه دهیم و مبلغان خوبی برای قرآن کریم باشیم.
در بخش دیگری از این محفل با شکوه، لطیف اسکندی، قاری پیشکسوت اسلامشهری به ایراد سخن پرداخت. اسکندری که اکنون حق استادی به قاریان اسلامشهری را دارد طی سخنانی بیان کرد: اگر از ما بپرسند که از هستی و وجود و زندگی خودمان چه میخواهیم، هر کسی یک جوابی میدهد. اگر بپرسند چقدر میخواهیم، هیچ کسی عدد نمیگوید؛ یعنی همه ما یک خواسته داریم و دو اینکه خواسته ما بینهایت است. اگر کسی به کمتر از این راضی باشد، در حقیقت خودش را کوچک کرده و باخته است و این نهاد و ذات و سرشت ما است و آن کسی که ما را خلق کرده گفته تو باید همه چیز را بخواهی و بیشتر از همه کس تو باید بخواهی.
این قاری پیشکسوت تصریح کرد: کرم کوچکی که داخل یک سیب است، ممکن است یک هفته عمر کند. حال این کرم داخل سیب نمیداند که دنیا فقط همین سیب نیست و این سیب یک شاخه از درخت است و آن درخت یک درخت از باغ است و آن باغ یکی از باغها است. اما او خیال میکند همه چیز آنجا تمام میشود. حال کسانی که در دنیا فقط دنبال مسائل دنیوی هستند مانند همین کرم هستند که به کم قانع میشوند و راحت میبازند. نباید تصور کنیم اگر حافظ کل قرآن شدیم دیگر کار تمام. بله ارزشمند است، اما برای قامت انسان کم است.
اسکندری با تأکید بر اینکه باید هر موفقیت را سکوی موفقیت بعدی قرار داد گفت: اگر حافظ و قاری قرآن شدن را به دست آوریم و از آن سکوی پرتابی به بالاتر درست نکنیم، باختهایم. قرار است ما برنده شویم و خدا وقتی قامت ما را طراحی کرد، ما را برای ابدیت خلق کرد. پس باید توجه کنیم که ما ابدیت در پیش داریم. از اینرو، حفظ قرآن، هم کار بسیار ارزشمندی است و هم از طرفی کار دشواری نیست و قطعاً میتوان کل قرآن را حفظ کرد اما مسئله اصلی، دوران پس از حفظ کل قرآن است.
وی بیان کرد: یکبار به دانشآموزان المپیادی میگفتم: شما خیال میکنید اگر طلای المپیاد جهانی را به دست آورید، خیلی دستاورد بزرگی است؟ یکی از دانشآموزان گفت: مگر طلا کم است؟ گفتم کم نیست اما میدانی این طلا حتی گوشهای از دل تو را هم پر نمیکند؟ همین صحبت موجب شد تا او هم تفکرش را اصلاح کند و وسیعتر ببیند.
اسکندری در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به سیره زندگی شیخالرئیس، ابنسینا تصریح کرد: یکبار و در دوران دانشجویی، در مورد ابنسینا تحقیق میکردم. ایشان در سن حدود 18 سالگی به جایی رسید که استادش گفت: من به درد تو نمیخورم؛ چون تو از من هم بیشتر میدانی. گفت: یک استاد دیگر معرفی کن. استاد گفت: بالاتر من که استادی نداریم و تو هم که از من بیشتر میدانی. سپس به ابنسینا گفت: تو از این به بعد باید خودت برای خودت استادی کنی و بجوشی و کشف کنی. از 24 سالگی به بعد اندک اندک دست به ابداعات زد. گاهی اوقات میگوید: یادداشتهایم را که مینوشتم بیش از یکصد کتاب شد. در اواخر عمر از او پرسیدند شما که این همه کار کردید و در رشتههای مختلف صاحب نظر شدید چه فهمیدید؟ گفت: همی دانم که نادانم. اگر کسی به اینجا رسید و فهمید ظرفش خالی است، قابلیت پیدا میکند که از علم الهی در جانش ریخته شود.
این قاری پیشکسوت قرآن بیان کرد: بنابراین حفظ قرآن هم به ما جهت میدهد و هم هویت و وسعت. آدمهایی که کوچک فکر میکنند، در تنگنای زندان خودشان گرفتار میشوند. یکی از کارکردهای قرآن این است که نمیگذارد انسان زندانی شود و مانند کرم در پیله خودش بماند، بلکه قرآن به او دید میدهد البته به شرط اینکه حفظ قرآن همراه با معانی و فهم باشد و اخیراً فهمیدم که روش حفظ همینطور است.
وی افزود: قرآن کاری میکند که انسان هر روز از این زندان خاکی بالاتر ببیند. مثلاً یکی از آیات قرآن این است «وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ»؛ یعنی خدا به برخی روزی میدهد اما بدون حساب. خواسته ما بینهایت است و فقط خدا میتواند از عهده این خواسته برآید. یا در سوره لقمان فرمود: «مَا خَلْقُكُمْ وَلَا بَعْثُكُمْ إِلَّا كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ»؛ خلقت شما تا قیامت شما، باهم برای خدا یک کار است. به تعبیر دیگر: «هر دو عالم یک فروغ روی او است، گفتمت پیدا و پنهان نیز هم». بنابراین خدایی که یک کارش این همه است، اگر بخواهد لطف کند و ببخشد هم بیحساب میبخشد و به هرکسی که بخواهد اینطور میبخشد. اما ما باید قابلیتش را به دست آوریم.
اسکندری در بخش پایانی صحبتهای خود بیان کرد: این آیات به انسان جرأت و بزرگی میدهد. امام راحل و کسانی مانند امام اینطور بودند و چون با این عظمتها ارتباط داشتند زیر بار ذلت نمیرفتند و از کسی جز خدا نمیترسیدند. پیامبر(ص) و ائمه(ع) هم بینیاز از قرآن نبودند و اتفاقاً چون میدانستند قرآن چیست، بیشتر با آن انس داشتند. فرمود: ای پیامبر(ص)، هر وقت قرآن میخوانی بدان بین تو و دشمنانت یک حفاظ قرار میدهیم؛ این یعنی وقتی با قرآن هستید در یک شرایط ویژه قرار دارید.
به گزارش ایکنا، در بخش دیگری از این برنامه، خلبان محمد باجلان در جایگاه حاضر شد. باجلان که از نیمه دوم دهه هشتاد حفظ قرآن را آغاز کرده، پس از حفظ کل قرآن به تحصیل در رشته مهندسی تعمیر و نگهداری هواپیما پرداخته و در ادامه هم با گذراندن آموزشهای لازم، خلبان شده است. باجلان طی صحبتهایی، از اساتید حفظ خود نام برد و بیان کرد: در ابتدا در خدمت استاد محمد عبادی بودم اما از آنجا که کلاس ایشان تعطیل شد به خدمت استاد حسین باقریان رسیدم. در مدت حدود دو سال موفق به حفظ کل قرآن شدم و اکنون هم در یکی از شرکتهای هواپیمایی، به عنوان خلبان مشغول به کار هستم.
باجلان علاوه بر ارائه این توضیحات به تلاوت یک صفحه ترتیل از قرآن کریم هم پرداخت تا نشان دهد هم میتوان از درس و شغل به موفقیتهای چشمگیر رسید و هم در حفظ و قرائت قرآن درخشید و برای دیگران تبدیل به الگو شد.
پایانبخش این مراسم، اجرای برنامه از سوی محمدجواد دلفانی، حافظ کل قرآن بود که موفق به اخذ مجوز اقراء از شیخ عصفور شده است و میتواند قرآن را با روایتهای مختلف تلاوت کند. دلفانی در این مراسم با اشاره به اینکه پدرش از جمله قاریان شهر کرمانشاه بوده بیان کرد: به همین مناسبت بود که من هم وارد فضای تلاوت قرآن شدم. چند باری میخواستم کل قرآن را حفظ کنم اما توفیق یار نمیشد تا اینکه یکبار در روز اربعین بود که به صورت جدی تصمیم گرفتم تا کل قرآن را حفظ کنم و در نهایت هم همینطور شد.
دلفانی به ارائه نکتهای پرداخت که میتواند نمره حسن حفظ کامل را برای حافظان قرآن در پی داشته باشد. وی گفت: آنچه برای حافظ مهم است تقویت حافظه تصویری است. به این معنا که اگر بنا است یک صفحه چند بار خوانده شود باید یکبار از حفظ و چند بار دیگر از روی صفحه باشد تا حافظه تصویری تقویت شود.
در ادامه برنامه نیز دلفانی به تلاوت یک آیه از قرآن با روایتهای مختلف پرداخت و در نهایت هم فرازهایی از قرآن را به سبک مرحوم استاد محمدصدیق منشاوی تلاوت کرد تا یاد و خاطره این قاری شهیر مصری هم در این جلسه زنده شود.
همچنین در این محفل انس با قرآن، سیدجلیل قاسمی، رئیس انجمن خوشنویسان اسلامشهر نیز به خوشنویسی تعدادی اثر پرداخت و در نهایت به میهمانان ویژه این مراسم اهدا شد.
گزارش از مرتضی اوحدی
محمد باجلان، قاری قرآن