مسئولیت اجتماعی مسلمانان در برابر حاکم ستمگر
اولین و مهمترین تأکید امام حسین(ع)، یادآوری سنت پیامبر(ص) در وظیفه‌ای است که فرد مسلمان در برابر فرمانروا و حاکم ستمگر دارد؛ حاکمی که با جابجایی حلال و حرام خدا و با شکستن پیمان‌های خداوند و با بی‌عدالتی و با اشاعه گناه مردم را به بردگی می‌کشاند، تمام آحاد مردم وظیفه دارند در برابر این چنین حاکم و حکمرانی قیام کنند و به پا خیزند و او را از اریکه قدرت به زیر بکشانند.
ابوالقاسم فاتحی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپا پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه بخش هفتم از این سلسله یادداشت‌ها از نظر می‌گذرد.
پس از آنکه امام(ع) مدینه را ترک فرمودند و به مکه آمدند، دریافتند که مأموران مخفی دستگاه یزید قصد ترور آن حضرت را در کعبه و در ایام حج دارند، بخاطر حفظ حرمت کعبه و ناکام گذاشتن طرح ترور دستگاه یزید از مکه به سمت کوفه حرکت کردند، زیرا کوفیان پس از اطلاع از مرگ معاویه در کوفه اجتماع کردند و نامه‌هایی که گفته شده جمع آن‌ها به ۳۰ هزار نامه فردی و دسته‌جمعی رسیده بود را برای امام حسین(ع) نوشتند و به همراه رسولانی این نامه‌ها را به امام(ع) رساندند.
درخواست اصلی مردم کوفه و سران آنان این بود که گفتند ما امام و پیشوا و رهبر نداریم و با حاکم فعلی کوفه که منصوب معاویه بود، همکاری نمی‌کنیم و در هیچ جمعه و عیدی به جماعت او حاضر نمی‌شویم. امام(ع) پس از دریافت نامه‌های پرتعداد کوفیان که در آن نوشته بودند «بشتاب که مردم منتظر تو هستند و جز تو را نمی‌خواهند، پس بشتاب، بشتاب و سلام بر تو باد» و نیز نوشته بودند «یکصد هزار نفر با تو هستند» امام مسلم بن‌عقیل را که فردی کاملاً مورد اعتماد امام حسین(ع) و شجاع و دانشمند بود را به عنوان نماینده تام‌الاختیار خود به سوی کوفه فرستاد تا پس از اطمینان از قول کوفیان و گزارش مسلم از بیعت کوفیان با ایشان (مسلم) به عنوان نماینده امام، امام(ع) به سمت کوفه حرکت کند که در وادی امر چنین شد.
مردم کوفه به نقلی ۱۸ هزار و به نقلی ۲۵ هزار نفر با مسلم بیعت کردند. مسلم که بیعت کوفیان را دید، طی نامه‌ای از امام حسین(ع) دعوت کرد که به سوی کوفه حرکت کند و امام(ع) به سمت کوفه حرکت کرد که در بین راه متوجه خیانت کوفیان و پیمان‌شکنی آنان و شهید شدن مسلم شد که پس از آن از ادامه مسیر به سمت کوفه خودداری فرمودند که با سپاه حر بن یزید ریاحی روبرو شدند که مانع از بازگشت امام حسین(ع) شدند. امام(ع) در محلی به نام «بیضه» برای سپاهیان خود و حر سخنرانی کرد که تحلیل این سخنان موضوع این بخش از سلسله یادداشت‌های ما را تشکیل می‌دهد.
چکیده سخنان امام حسین(ع) که عیناً نقل می‌شود. «ای مردم! رسول خدا فرمود: هر کس حاکم ستمگری را ببیند که حرام‌های خدا را حلال، پیمان خدا را شکسته، با سنت رسول خدا(ص) محالفت و با بندگان خدا به گناه و تجاوز رفتار می‌کند و (این شخص) با هیچ فعل و قولی به مخالفتش برنخیزد، برخداست که وی را به جایگاه او وارد کند. آگاه باشید که این جماعت ملازم طاعت شیطان و تارک طاعت رحمان شدند. فساد را آشکار، حدود را تعطیل، بیت‌المال را مصادره، حرام خدا را حلال و حلالش را حرام کردند و من برای مخالفت (با اینان) سزاورترینم، به ویژه که نامه‌های شما به من رسید و فرستادگانتان با بیعتتان به نزد من آمدند که نه تسلیم کنید و نه تنهایم گذارید.
حال اگر بر بیعت خویش استوار بمانید، به رشد خود می‌رسید که من حسین پسر علی و پسر فاطمه دخت رسول خدا(ص) هستم. جانم با جان شما و خانواده‌ام با خانواده شما برابر است. شما می‌توانید از من الگو بگیرید. اما اگر چنین نکردید و پیمانتان را شکستید و بیعتم را از دوشتان برداشتید، به جانم سوگند، این کار شما تازگی ندارد که با پدر و برادر و پسرعمویم مسلم نیز انجام دادید».
مبارزه با حاکم فاسد و ستمگر
اولین و مهمترین تأکید امام حسین(ع)، یادآوری سنت پیامبر(ص) در وظیفه‌ای است که فرد مسلمان در برابر فرمانروا و حاکم ستمگری دارد؛ حاکمی که با جابجایی حلال و حرام خدا و با شکستن پیمان‌های خداوند و با بی‌عدالتی و با اشاعه گناه مردم را به بردگی می‌کشاند، تمام آحاد مردم وظیفه دارند در برابر این چنین حاکم و حکمرانی قیام کنند و به پا خیزند و او را از اریکه قدرت به زیر بکشانند.
مسئولیت اجتماعی مردم در برابر حاکمان ستمگر
در برابر حاکمان ستمگر، همه مسلمانان مسئولیت اجتماعی دارند که در هماهنگی و پیروی از رهبرشان اقدام کنند. بی‌تفاوتی، سکوت و همراهی به منزله تأیید سیاست‌های حاکمان جور است . یکی از بارزترین حاکمان ظلم و جور زمانه ما که در سطح جهان و جهانی است، نظام سرمایه‌داری حاکم بر آمریکا است و یکی از مظلوم‌ترین نظام‌های سیاسی، نظام جمهوری اسلامی ایران و رهبری حکیم فرزانه و مظلوم و مقتدر آن است.
بی‌شک کسانی که امروز آگاهانه و عامدانه با نظام جمهوری اسلامی ایران و با رهبری آن مخالفت می‌کنند، کارشکنی می‌کنند، تضعیف می‌کنند، آب در آسیاب آمریکا می‌ریزند، قطعاً نمی‌توانند خود را امام حسینی بدانند.
بارها و بارها امام خمینی(ره)، بنیانگذار انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران، حفط این نظام را از واجب‌ترین واجب‌های دینی مانند نماز و روزه و حج بالاتر می‌دانند، حتی فرمودند، «حفظ جمهوری اسلامی از حفظ جان امام عصر(عج) اهمیتش بیشتر است».
امروز، دوست و دشمن می‌داند که در روی کره خاکی نظامی بجز نظام جمهوری اسلامی ایران وجود ندارد که منادی فرهنگ اهل‌البیت(ع) و منادی فرهنگ و مکتب امام حسین(ع) است و اگر خدای نخواسته آسیب ببیند، شاید برای صد سال دیگر نیز عاشورا و اهداف امام حسین(ع) و اسلام ناب محمدی نتوانند سر بلند کنند.
پس اولین پیام عاشورای حسینی برای ما محبان حسینی در محرم ۱۴۴۵ و ۱۴۰۲، ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌های آمریکا و غرب و هم‌پیمانان آن و نیز حضور در صحنه برای هرکاری که به استحکام نظام جمهوری اسلامی ایران منجر می‌شود.
جهاد تبیین در برابر غرب‌زدگان
امروزه شاهد هستیم برخی از غرب‌زدگان و برخی از آقایان در کسوت روحانیت، با جعل مفاهیم و نظریه‌های ظاهراً علمی و دینی می‌کوشند تا با حربه دین، دین را بکوبند و با حربه علوم اجتماعی غربی، جنگ شناختی و جنگ فرهنگی و فکری را علیه نظام جمهوری اسلامی ایران سازماندهی کنند و در شبکه‌های اجتماعی به نشر و اشاعه آن می‌پردازند.
هوشیاری در برابر این تهاجم فکری و اندیشه‌ای و تبیین سست بودن آن وظیفه دیگری است که امروز بر دوش کسانی است که از عهده این کار برمی‌‌آیند.
