اواسط خردادماه سال گذشته بود که نخستین جلسه اعضای جدید هیئت مدیره اتحادیه مؤسسات و تشکلهای قرآنی چهارمحالوبختیاری با هدف تعیین ترکیب مدیرعامل و هیئت مدیره تشکیل و با مشخص شدن ساختار جدید، اتحادیه قرآنی استان رسماً کار خود را آغاز کرد.
نگاهی به کارنامه فعالیتهای قرآنی هر یک از اعضای جدید هیئت مدیره اتحادیه استان حاکی از آن است که این افراد از جمله چهرههای شاخص و فعال در حوزه فعالیتهای قرآنی استان میباشند که در رأس مديريت مؤسسات و مراکز قرآنی خود در جایجای استان بهعنوان یک ستون و پایه شناخته شده و منشأ ترویج و آموزش قرآن کریم بهشمار میروند.
همین امر باعث شد که امیدواریها و البته سطح انتظارات جامعه قرآنی از اتحادیه قرآنی جدید بالا باشد و منتظر دمیده شدن روحی جدید در کالبد مؤسسات قرآنی باشیم که بهویژه بعد از کرونا با انواع رنجها و مصائب دست و پنجه نرم میکنند و با وجود تمام مشکلات به پیش میروند، اگرچه برخی مراکز نیز به تعطیلی کشانده شد.
مرور عملکرد اتحاديه قرآنی استان در طی بیش از یکسال فعالیت نشان میدهد که برخی مشکلات همچنان به قوت خود باقیست و مهمترین معضل اتحادیه را شاید نبود مکان مناسب فعالیت باید دانست که باوجود وعده برخی نهادهای فرهنگی و قرآنی اما مکان مورد نظر اتحادیه تأمین نشده و این نهاد مردمی همچنان جای استقرار مشخصی ندارد.
ورود اتحادیه مؤسسات و تشکلهای قرآنی چهارمحالوبختیاری به سال دوم فعالیت بهانهای شد تا با دعوت از مدیرعامل و اعضای اتحادیه به دفتر ایکنا، در خصوص اهم فعالیتها و نیز موانع و مشکلات بر سر راه فعالیت و پیشرفت این نهاد قرآنی بپرسیم، دعوتی که متأسفانه از سوی تمامی اعضای هیئت مدیره اجابت نشد و جای گلایه را باقی گذاشت.
مرتضی رفیعی، مدیرعامل اتحادیه مؤسسات و تشکلهای قرآنی چهارمحالوبختیاری در این نشست با قدردانی از تلاشهای اعضای هیئت مدیره اتحادیه که همگی از چهرههای ممتاز قرآنی هستند، اظهار کرد: هر یک از این افراد از فعالان قرآنی توانمند در مناطق خودشان به شمار میروند و کارهای قرآنی مؤثری را انجام داده و اثرگذار هستند.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر استعفای یکی از اعضای هیئت مدیره با ذکر اینکه با این استعفا در نشست قبلی اعضای هیئت مدیره در تیرماه به اتفاق آرا موافقت نشده است، ادامه داد: این نیروی قرآنی با تمام توان در طی یک سال اخیر زحمت کشیده و مؤثر بوده است لذا این درخواست مورد موافقت واقع نشد.
رفیعی افزود: اعضای هیئت مدیره اتحادیه استان بدون هیچ حمایت از داخل و خارج استان از پای نایستاده و همچنان بهصورت جهادی کار میکنند، بیش از هرچیز ما شرمنده ساحت قرآن هستیم که نتوانستهایم خدمتی درخور و شایسته داشته باشیم.
این چهره قرآنی استان با تأکید بر تلاشهای بسیار و جلسات پرشمار جهت جلب حمایت از اتحادیه و با انتقاد از عدم حمایت از سوی نهادهای مرتبط، بیان کرد: اتحادیه استان امروز گویی یک طفل سرراهی است که هیچ نهادی اعم از ارشاد، تبلیغات اسلامی یا استانداری و ... آن را نمیپذیرند و حمایت نمیکنند؛ اگرچه انجام کار جهادی اصل و مبناست اما همین کار جهادی هم نیازمند حداقلهاست و برای انجام کار جهادی نمیتوان با دستان خالی کاری از پیش برد.
وی برگزار نشدن مجمع عمومی اتحادیه قرآنی استان به علت نبود اعتبارات را یادآور شد و گفت: همه اعضای هیئت مدیره این دغدغه را دارند که در جلسات حضور داشته باشند و از ظرفیت خودشان برای کمک به اتحادیه بهره ببرند همچنان که یکی از اعضا با وجود غیبت بیش از حدمجاز در جلسات هیئت مدیره و رأی به حذف از جلسات اما همواره در پشت جبهه دغدغه داشت و پشتیبان بود.
رفیعی نبود مکان مناسب فعالیت برای اتحادیه را با وجود بیش از یک سال از عمر آن باعث تأسف دانست و افزود: پرسش اینجاست که از میان اینهمه نهاد فرهنگی و ادارات و نهادهای مختلف یکی نمیتواند یک اتاق مناسب در مجموعه اداره خود با موقعیت خوب و مطلوب که تردد به آن ساده باشد در اختیار این مجموعه قرآنی قرار دهد؟ مکانهایی که ادارات به ما پیشنهاد دادند مناسب نبودند و نمیتوانستیم به عنوان یک فضای اداری مورد استفاده قرار دهیم. این انتظار را از متولیان داریم که فقط حرف نزنند بلکه در میدان کاری کنند.
مدیرعامل اتحادیه قرآنی استان با اشاره به برگزاری نمايشگاه قرآن استان در اردیبهشت امسال که اجرای آن به یک مؤسسه قرآنی سپرده شد، توضیح داد: پرسش اینجاست که جایگاه اتحادیه در برپایی این نمایشگاه کجاست و مگر نه این است که مؤسسه مجری نمايشگاه درواقع عضوی از اتحادیه است؟ پس چرا هیچ جایگاهی برای اتحادیه قائل نشدند و در تیزرها و پوسترها و برنامهها هیچ نامی از اتحادیه به میان نیامد؟ حرف دل ما این است که چرا با وجود شرکت در جلسات هماهنگی و نیز نقشآفرینی مؤسسه قرآنی در برپایی نمایشگاه حتی یک آرم از اتحادیه را در بنرها و پوسترها و تبلیغات دریغ کردند؟
رفیعی بیان کرد: ما در این یک سال با مشکلات متفاوت و زیادی دست و پنجه نرم کردیم، ایکنا که همواره در کنار اتحاديه بوده خوب در جریان است که در بدو امر با چه انگیزه بالایی با مدیران کل ادارات فرهنگی و قرآنی و نیز دستگاههای مختلف جهت جذب حمایتها جلسات متعددی برگزار کردیم و پیوسته در حال رایزنی و چانه زنی برای تقویت جايگاه اتحادیه و تزریق اعتبارات بودیم.
وی حضور محمد انجمشعاع در ماههای اول فعالیت اتحادیه در استان را نیز یادآور شد و افزود: او در این سفر اذعان داشت که استان شما اهمیتی برای فعالیتهای قرآنی قائل نیست و مشاهده کرد که متأسفانه نگاه مسئولان ما نسبت به حوزه قرآنی نگاه حمایتی نیست بلکه قائلند کار باید جهادی باشد.
رفیعی افزود: اگر امروز بنده اعتباراتی را از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی جهت کمک به این یا آن مؤسسه مطالبه کنم این پاسخ را میدهند که این اداره اگر بخواهد حمایتی کند مستقیماً به مؤسسه کمک میکند و ساز و کار آن را هم دارد، بنابراین نیازی نیست که از طریق اتحادیه این کار را انجام دهد.
وی به فعالیت قریب به ۶۰ مؤسسه و بالغ بر ۱۲۰ خانه قرآن شهری و روستایی اشاره و تصریح کرد: در دورافتادهترین نقاط روستایی و حتی سیاهچادرهای عشایر نیز خانه قرآن داریم و خانههای سنگی در دورافتادهترین مناطق آموزش قرآن دارند و اتحادیه به نوعی متولی همه این مجموعههای قرآنی است که باید بتواند حمایت کند، اتحادیه نیز به نوبه خود تحت حمایت و نظارت ارشاد و تبلیغات اسلامی قرار دارد.
مدیرعامل اتحادیه قرآنی استان برگزاری ميزگرد ایکنا در بدو فعالیت اتحادیه استان را یادآور شد و گفت: در این نشست مدیران قرآنی بر حمایت از اتحادیه تأکید و عزم داشتند و امروز هم همین را میگویند که حمایت میکنیم اما در عمل اینگونه نیست؛ یک مصداق حمایت این است که وقتی به مجمع اتحادیه در مشهد یا تهران و کرمان و شیراز میرویم دغدغه ایاب و ذهاب نداشته باشیم؛ به ما گفتند ایاب و ذهاب باید از ارشاد یا تبلیغات اسلامی تأمین شود.
رفیعی بیان کرد: اتحادیه کشور برای تأمین هزینههای برگزاری انتخابات مجمع از اتحادیههای استانها خواست حمایت مالی کنند یعنی به سراغ مسئولان بروند و اعتباری را برای این منظور جذب کنند، این در حالیست که اتحادیه کشوری در مرکز، ظرفیتهای بزرگی همچون مجلس، وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی و دیگر مجموعهها را کنار خود دارد اما از استانها انتظار کمک دارند در حالی که برخی اتحادیههای استانی حتی توان اداره مجموعه خود را به علت حمایت نشدن، ندارند.
وی افزود: جای این پرسش و شائبه وجود دارد در حالی که اتحادیه کشوری باید چتر حمایتی خود را بر سر اتحادیههای استانها باز کند و اعتبارات را به سمتشان گسیل کند، چگونه از استانها انتظار کمک و حمایت دارد؟ قاعدتاً اعتبارات از مرکز باید به استانها تزریق شود نه آنکه برای برگزاری انتخابات از استانها اعتبارات جذب شود. ضمن اینکه برگزار نشدن انتخابات و به حدنصاب نرسیدن مجمع باعث تحمیل بار مالی سنگین به دوش اتحادیه شد.
رفیعی با ابراز تأسف و در عین حال شگفتی از نبود حمایت از اتحادیه استان، اظهار کرد: جای تعجب است که با وجود تلاشهای فراوان و رفتن تمام مسیرهای ادارات و نهادها جهت جذب حمایت، ریالی از اتحادیه قرآنی استان حمایت نشد و در طی این مدت در بسیاری از موارد با هزینههای شخصی هنگفت ناچار شدیم امور اتحادیه را به پیش ببریم.
وی با اشاره به تعامل و ارتباطش با مدیران عامل اتحادیه دیگر استانها، بیان کرد: متأسفانه اکثر اتحادیههای استانها از همین مشکلات رنج میبرند و پیداست که ساختار اتحادیه دچار مشکل است و تا زمانی که سرچشمه گلآلود باشد نباید انتظار آب زلال در پاییندست داشته باشیم. لذا اتحادیه باید یک اعتبار مصوب داشته باشد تا زیرمجموعههای خود در استانها را بتواند حمایت کند. تا کی باید دست به سمت ارشاد و تبلیغات اسلامی و سازمان تبلیغات که خودشان با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم میکنند و اعتبارات قرآنی ناچیز دارند، دراز باشد؟
رفیعی تأکید کرد: اصل صحبت ما در مجامع تهران و مشهد و شیراز و جلسات مجازی همین است که اتحاديه باید اعتبار مصوب داشته باشد تا بتواند کاری از پیش ببرد. جای این پرسش وجود دارد که چرا هیچیک از اعضای هیئت مدیره اتحادیه فعلی برای انتخابات دور جدید هیئت مدیره تأیید نشدند و انتخابات برگزار نشد و چرا این حجم از تفرقه را باید شاهد باشیم؟ وقتی این مشکلات در سطح اتحادیه کشور رخ میدهد چگونه میتوان انتظار اتحادیههای قوی در استانها داشت؟ چرا با وجود این هزینه هنگفت که اتحادیههای استانی و کشور برای برگزاری مجمع متحمل شدند، حجم تفرقه به حدی بود که مجمع به حدنصاب نرسید، انتخابات برگزار نشد و سرمایه به هدر رفت؟
مديرعامل اتحادیه استان بیان کرد: اختلافات موجود در درون اتحادیه کشور برای انتخابات نمود بیرونی داشت و خود را نشان داد، حتی برخی اعضای اتحادیههای استانها با وجود اینکه به مجمع آمده بودند اما در رأی گیری شرکت نکردند و برخی دیگر از میانه مسیر تهران بازگشتند و برخی هم به تهران نیامدند لذا مجمع به حدنصاب نرسید و انتخابات برگزار نشد.
رفیعی در خصوص عملکرد اتحادیه از بدو فعالیت تا کنون، توضیح داد: برای اعزام مؤسسات قرآنی به نمایشگاه تهران با بیش از ۲۰ مدیر مؤسسه تماس گرفتم اما نپذیرفتند و در نهایت پنج نفر اعزام و سه میلیون تومان حمایت شدند؛ تجربه این یک سال نشان داد که بسیاری از مؤسسات دچار دلزدگی و رخوت هستند و در برنامهها همراهی لازم را ندارند.
وی افزود: اتحادیه استان در طی این مدت توانست ۷۰ فعال و مربی قرآنی را تحت پوشش بیمه اجتماعی قرار دهد که با واگذاری کارگزاری بیمه به خود استان، قطعاً میتوان این آمار را ارتقا داد.
رفیعی راهاندازی مرکز نیکوکاری قرآن کریم استان با همکاری کمیته امداد را نیز یادآور شد و گفت: تمام مراحل تأسیس این مرکز طی شده و به زودی طی مراسمی افتتاح خواهد شد.
مديرعامل اتحادیه قرآنی استان تصریح کرد: همچنین برگزاری محافل قرآنی در مناطق مختلف استان از مصوبات هیئت مدیره اتحادیه است که هر یک از اعضای هیئت مدیره در شهرستان خودشان یک محفل انس با قرآن داشته باشند. در همین راستا یک محفل انس با قرآن کریم در فارسان با عنوان دوشنبههای قرآنی و با همکاری دانشگاه علمی کاربردی همزمان بهصورت حضوری و مجازی ویژه دانشگاههای علمی کاربردی سراسر کشور برگزار شد.
وی با اشاره به اینکه سرکشی و تقدیر از برخی مؤسسات قرآنی فعال در طی این مدت داشتهایم، اظهار کرد: در هر شهرستانی که نشست داریم از یکی دو مؤسسه فعال نیز تجلیل به عمل میآید. ما در این شرایط دشوار داریم گام بر میداریم اما یقین دارم نوید خوشی در راه است و بهویژه امیدواریم با انتخاب هیئت مدیره و افراد جدید اتحادیه کشور، بتوانیم اتفاقات خوبی را شاهد باشيم.
مدیرعامل اتحادیه قرآنی استان بیان کرد: در خصوص بدهیهای اتحادیه به برخی قرآنیان که به تازگی به بنده اطلاع دادند، لازم است نشستی با این افراد تشکیل و مستندات ارائه شود تا پیگیری کنیم.
رفیعی با ابراز امیدواری نسبت به برگزاری مجمع فصلی اتحادیه، تصریح کرد: از اعضای هیئت مدیره انتظار دارم مصوبات جلسات را مجدانه پیگیری کنند، وقتی مسئولیتی پذیرفتهاند بایسته است که پای کار باشند و مشغلههای خود را بهانه نکنند، امروز جا داشت همه اعضا در میزگرد حضور داشته باشند. عضوی از اتحاديه که استعفا داد و نپذیرفتیم چرا نباید حرفهایش را رو در رو بزند. همه ما همدرد هستیم و دغدغه داریم لذا لازم است با همکاری و همدلی در کنار هم به مشکلات فائق آییم.
وی در پایان گفت: از امامجمعه شهرکرد و استاندار چهارمحالوبختیاری میخواهم که اتحادیه قرآنی استان را به عنوان یک نهاد قرآنی حمایت کنند. خواسته زیادی نیست که یک اتاق با حمایت مسئولان به اتحادیه اختصاص یابد تا مستقر شود و کار کند.
در ادامه، روحالله امیریان، عضو هیئت مدیره اتحادیه مؤسسات و تشکلهای قرآنی چهارمحالوبختیاری با قدردانی از زحمات مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره اتحادیه استان که تلاشهای ویژهای را در این یک سال متحمل شدهاند، اظهار کرد: بنده به علت وظیفهای که همزمان با آغاز به کار اتحادیه در آموزش و پرورش بر عهدهام نهاده شد کمتر توفیق همراهی در جلسات داشتم اما تلاش کردم پشتیبان و حامی اتحاديه باشم و وظایفی که اتحادیه برایم تعیین میکرد به نحو احسن انجام دهم هرچند حضور فیزیکی در بین جمع کمتر داشتم.
وی با ذکر اینکه برخی نقصها تا زمانی که در ساختار اتحادیه برطرف نشود هرگونه برنامهریزی و اقدامی ابتر خواهد ماند، ادامه داد: رسالت اتحادیه قرآنی بر طبق اساسنامه، تقویت مجموعههای قرآنی استان از حیث فکری و مالی است تا فعالیتهای قرآنی را تسهیل کند. اما باید دید آیا بسترها و زمینههای اجرای رسالت اتحادیه نیز فراهم است یا خیر؟ قاعدتاً به هر میزان امکانات که در اختیار مجموعهای قرار میدهیم باید از او مسئولیت بخواهیم.
امیریان بیان کرد: شرح وظایفی برای اتحادیه تعریف شده است اما زمینه و بستر کار فراهم نشده و از اتحادیه انتظار شقالقمر داریم که این شدنی نیست و لذا نه این هیئت مدیره و نه بعدیها نمیتوانند در چنین بستری منشأ خدمت باشند و وظایف تعریف شده را به سرانجام برسانند.
این چهره قرآنی استان تأکید کرد: مؤسسات قرآنی استان سال گذشته به ما اعتماد و ما را برای اتحادیه انتخاب کردند و طبعاً انتظاراتی از ما دارند از جمله اینکه اتحادیه بتواند در آموزش صحیح مدیران و مربیان قرآنی تلاش و اقدام کند. پرسش اینجاست که بدون پیشبینی و البته تخصیص اعتبارات چگونه میتوان تمام مناطق دور و نزديک استان را از حیث آموزش حمایت و تقویت کرد؟
امیریان هر یک از وظایف اتحادیه را مانند پروژهای دانست که نیازمند تمهیدات مالی مناسب جهت اجرایی شدن است و افزود: برای حمایت از اتحادیه نه پیشبینی و نه تخصیص منابع مالی اتفاق نیفتاده است و لذا توانی هم برای اتحادیه وجود نخواهد داشت که مؤسسات را تحت پوشش قرار دهد.
عضو اتحادیه قرآنی استان با اشاره به اینکه برگزاری یک کارگاه یک روزه یا نیمروزه برای مؤسسات قرآنی را مستلزم پیشبینی مقدمات دانست و بیان کرد: تا زمانی که این مقدمات اعم از مکان، پذیرایی، حقالزحمه استاد و ... فراهم نشود، نمیتوان کار را به سرانجام رساند و اگر این مقدمات فراهم نشود، مؤسسات هم همراهی نمیکنند.
امیریان با انتقاد از این رویکرد که اتحادیه خودش باید به دنبال جذب اعتبارات برود، گفت: از ما میخواهند که با ادارات و نهادها برای جذب حمایت رایزنی کنیم حال آنکه نهادها برای خودشان ساختار و تعریف مشخصی از اعتبارات دارند و یاید بتوانند فعالیتهای خودشان را پیش ببرند، ضمن اینکه سليقه مدیران نیز دخیل است که آیا نگاه حمایتی به اتحادیه داشته باشد یا خیر؟
وی تشخیص ضرورتها و ظرفیتسنجی را نیز مهم ارزیابی کرد و توضیح داد: راهبری یعنی همین که شناسایی استعدادهای قرآنی در نقاط دور و نزدیک نیز برای ما موضوعیت دارد تا بدانیم هر منطقه در چه زمینهای اعم از حفط و قرائت و ... استعداد دارد که این مهم نیز بایستههایی دارد که در نبود اعتبارات محقق نمیشود و این ظرفیت و بستر برای اتحادیه فراهم نشده است.
امیریان مکان مناسب را دیگر زیرساخت مهم برای کار عنوان کرد و گفت: تا زمانی که اتحادیه یک دفتر کار و محل استقرار مشخصی ندارد، چگونه میتواند تعداد متعدد مجموعهها را با هم هماهنگ کند؟ ضمن اینکه دفتر اتحادیه باید اجابت کننده نیازهای محتوایی مؤسسات قرآنی اعم از کتاب و سیدی و نرمافزارهای بهروز قرآنی و سایر منابع باشد. تجهیز شدن به سیستمهای رایانهای و تجهیزات امروزی از دیگر نیازهاست که زیرساخت آن را برای اتحادیه نداریم. این در حالیست که این امکانات نرمافزاری در حوزه قرآن چه بسا در سطح فروشگاههای شهر و استان نیز موجود نیست.
عضو هیئت مدیره اتحادیه استان با تأکید بر اینکه در نظام تعلیم و تربیت کار آموزش در حال دیجیتالی شدن است، بیان کرد: چگونه انتظار داریم که زیرساختهای دیجیتالی شدن آموزش در اتحادیه فراهم نباشد؟ اتحادیه همچنین باید حقالسهمی را برای مؤسسات قرآنی در اختیار داشته باشد تا در صورت مراجعه مؤسسات بتواند لااقل مجموعههای فعال و تلاشگر را حمایت و تشویق کند اما هیچیک از این بایستهها در ساختار اتحادیه تعریف نشده است.
امیریان تصریح کرد: نباید تصور کنیم که با این بضاعت بتوانیم در برابر دشمن صفآرایی کنیم، به لطف فضای مجازی که کرونا بر توسعه آن دامن زد، امروز یک گوشی هوشمند در دست نوجوان و جوان ماست که دائما با او همراه است و ما باید بتوانیم مواجهه قوی در این سطح با دشمن داشته باشیم که جوان ما به جای مشاهده و گوش دادن به ترانههای مبتذل، به نوای قدسی قرآن گوش بسپارد. پرسش اینجاست که ما با کدام نرمافزار عملیاتی میخواهیم با دشمن مبارزه کنیم؟
وی با تأکید بر اینکه هیچکس منکر کار جهادی نیست، گفت: این به شرطی است که با ابزار و تجهیزات امروز کار کنیم و بر طبق فرموده امام علی(ع) تربیت کودکان باید منطبق بر زمان خودشان باشد و لذا مجموعههای فرهنگی و قرآنی ناگزیر به مجهز شدن به ابزار روز هستند تا اقدامشان هم مؤثر افتد. کار قرآنی باید آنچنان جذاب باشد که توجه کودکان و نوجوانان ما از فضای پرزرق و برق مجازی پرت و به سمت فضایی جذب شود که ما برای آنان تدارک دیدهایم.
امیریان با اشاره به اینکه امروز بین فرهنگ و ارشاد و سازمان تبلیغات و حتی اوقاف و امور خیریه که متولی قرآن هستند وفاقی وجود ندارد، اضافه کرد: این نهادها هر کدام مشغول کار قرآنی خودشان هستند و در میدان عمل، همافزایی و اتحاد ندارند.
وی ادامه داد: در یکی از دولتها به یاد دارم، مؤسسات قرآنی وقتی مجوز میگرفتند هزینههای آنان نیز تأمین میشد و دغدغهای برای تأمین مکان نداشتند و امکانات و تجهیزات مورد نیازشان نیز تأمین بود یعنی حمایت میشدند اما از آنها کار میخواستند؛ بعدها این حمایتها با این استدلال که هر فردی در کار قرآنی پیشقدم میشود باید هزینهها را هم متقبل شود، قطع شد و اعتبارات قرآنی نیز رفته رفته کاهش یافت.
امیریان افزود: پرسش این است که جایگاه اتحاديه در حمايت از مؤسسات قرآنی کجاست و وقتی مدیر مؤسسهای به ما رجوع میکند و میگوید مکان فعالیت ندارم با بضاعت فعلی که حتی خود اتحادیه استان نیز مکان فعالیت ندارد، چه کمکی میتوان به او داشت؟
عضو هیئت مدیره اتحادیه استان یکی از وظایف این نهاد را احصای استعدادهای قرآنی و راهبری در جهت پیشرفت و رشد توانمندیها در حوزه قرآن دانست و تصریح کرد: در این راستا نیازمند یک بودجه پژوهشی هستیم تا افراد بتوانند به صورت میدانی به بررسی استعدادهای هر منطقه بپردازند و در ادامه نیز باید اعتباراتی داشته باشد تا به منطقه تزریق کند و سطح قرآنی را ارتقا دهد. تمامی این معادلات بدون داشتن پشتوانه مالی و حمایتی امکانپذیر نیست.
امیریان با اشاره به اینکه بالغ بر ۵۰ پیشنهاد داریم که هر کدام میتواند منتج به یک تفاهمنامه مؤثر برای استان شود، گفت: اجرای این طرحها نیازمند بودجه است و برای اعتبارات نمیتوان دائماً به این یا آن دستگاه مراجعه کرد و در بسیاری از موارد هم به در بسته برخورد کرد.
وی با بیان نمونهای از طرحها، توضیح داد: راهاندازی کاروان نور یکی از عناوین طرحهای قرآنی است که میتواند پیامآور قرآن کریم در جایجای استان باشد؛ تصور کنید یک کاروان قرآنی مانند یک کاروان انتخاباتی راه بیندازیم که در شهرها و روستاها ولوله و هیاهوی قرآنی راه بیندازند و توجه همگان را جلب کنند. این کاروان قرآنی پیامرسان پیام وحی است و میتواند در هر خودرو خدمت قرآنی خاصی را به مخاطبان اعم از کتاب و سیدی یا تلاوت حافظ و قاری، آموزش قرآن و ... ارائه دهد. اگر این کاروان بخواهد حرکت کند طبعاً نیازمند هزینه است.
امیریان افزود: نمونه دیگر آن است که در ایام محرم میتوان طرح مفسران نور را راهاندازی کرد و ۲۰ مفسر و قاری با کمک مؤسسه قرآنی به هیئات عزاداری نقاط مختلف استان گسیل شوند که قاری آیاتی را برای سوگواران حسینی قرائت کند و مفسر نیز توضیحات را ارائه دهد. در اینجا هم بدون پشتوانه مالی نمیتوان کاری از پیش برد.
این فعال قرآنی استان بیان کرد: وقتی این نیازها وجود دارد اما در ساختار هیچگونه پیشبینی برای حمایت از طرحها و برنامههای قرآنی اتحادیه وجود ندارد، ترجیح امثال بنده این است که به کار خودمان در مؤسسه قرآنی بپردازیم زیرا زمینه کار و دامنه تأثیرات گستردهتر از اتحاديه است. تا زمانی که پولی در حساب اتحادیه قرآنی نباشد، پنج عضو هیئت مدیره حقیقتاً چگونه میتوانند به مقوله حمایت از مؤسسات فکر کنند؟
امیریان تغییر سبک در فعالیت اتحادیه را یک ضرورت خواند و ادامه داد: اتحادیه کشور قاعدتاً باید در این راستا گام بردارد. اگر اتحادیه قوی باشد طبیعتاً مؤسسات قرآنی نیز هم در حیطه مالی و پشتیبانی و هم گرفتن طرحها و راهبری شدن و پیش رفتن میتوانند از کمکهای اتحادیه بهرهمند شوند.
وی تصریح کرد: معتقدم بیبرنامگی بهتر از بدبرنامگی است و ما باید به دنبال برنامه قوی باشیم تا بتوان کار اثرگذار کرد و افراد بهویژه نسل جوان جذب قرآن شوند، درست مانند برنامه عزاداری امام حسین(ع) که آنچنان قوی است که افراد از همه طیف را جذب و دور هم جمع میکند. تا حمایت اتفاق نیفتد و تا زمانی که از رأس این موضوع اصلاح نشود، نمیتوان کار کرد و اگر هم اتفاقی میافتد با تکیه به ظرفیت این نیرو یا آن فعال قرآنی است که چون استمرار ندارد، اثرگذار نیست.
امیریان بیان کرد: اتحادیه کشور باید در بودجه رسمی کشور سهمی داشته باشد که ندارد. یا لااقل باید ساز و کاری تعریف شود که ادارات و نهادها ملزم به کمک شوند درست همانند دستورالعمل و ساز و کاری که برای شهرداریها تعریف شده که بر طبق قانون باید سه درصد از درآمدهای خود را به آموزشوپرورش نقداً واریز کنند و تا زمانی که این رخ ندهد، هیچ قراردادی امضا نمیشود.
وی در پایان گفت: ما هم سکوت نمیکنیم و زمانی که مجمع عمومی اتحادیه استان تشکیل شود این مشکلات و واقعیتها را ارائه میدهیم تا مدیران مؤسسات استان بدانند که اتحادیه چه حدود و اختیارات و چه وظایف حمایتی با پشتوانه دو نهاد تبلیغات اسلامی و ارشاد بر عهده دارد.
زینب محمودی، عضو هیئت بازرسی اتحادیه قرآنی استان با اشاره به اینکه با ذوق و انگیزه بالایی و با هدف خدمت پا در این عرصه گذاشت تا خدمتی به مؤسسات قرآنی استان ارائه شود، بیان کرد: تا چندماه اول جلسات و نشستهای خوب و امیدآفرین داشتیم اما بتدریج این جلسات بدون حضور اعضای بازرسی پیش رفت زیرا به اذعان مدیرعامل، تا زمانی که اتحادیه از حیث مالی فعالیت و گردش مالی نداشته باشد، طبیعتاً حضور اعضای بازرسی موضوعیت ندارد.
وی ادامه داد: اتحادیه از دوره قبل بدهیهایی دارد که هنوز تسویه نشده و ضمن اینکه حساب اتحادیه همچنان بسته است. این بدهیها مربوط به چندسال پیش است که با توجه به کاهش ارزش ریال در طی سالهای اخیر، ارزش این مبالغ نیز کاهش یافته و موجب خسارت به قرآنیان شده است.
محمودی تصریح کرد: وقتی گفته میشود که اتحادیه بودجه مصوب ندارد و نمیتواند استانها را کمک کند و در داخل استان نیز هیچ نهادی از اتحادیه استان حمایت نمیکند عملاً یا باید مؤسسه را تعطیل کنیم یا با تکیه بر توانمندی و هزینه خودمان کارهایی را انجام دهیم.
این فعال قرآنی استان بیان کرد: بنده در منطقه مهدیه برای مکان مؤسسهام، به آموزش و پرورش اجارهبها پرداخت میکنم و تمام هزینههای مؤسسه را از هزینه شخصی خودم تأمین میکنم و سؤالم این است که وقتی صفر تا صد کار بر عهده خودم است و حمایتی نمیبینم، چرا باید گزارش کارم را به این یا آن نهاد ارائه کنم؟
انتهای پیام