نادیده گرفتن دانشگاه‌ها در بزرگ‌ترین رویداد قرآنی کشور
کد خبر: 3755257
تاریخ انتشار : ۲۱ مهر ۱۳۹۷ - ۱۰:۵۸

نادیده گرفتن دانشگاه‌ها در بزرگ‌ترین رویداد قرآنی کشور

گروه فعالیت‌های قرآنی - «چهل و یکمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم» به میزبانی اراک در حالی کار خود را شروع کرد که هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی در سطح دانشگاه‌ها، به‌ویژه دانشگاه مادر استان برای دانشجویان و دانشگاهیان صورت نگرفته است و به نوعی هیچ‌گونه بستر‌سازی برای آشنایی بیشتر و بهتر دانشگاهیان با معارف قرآنی صورت نگرفته است.

نادیده گرفتن دانشگاه‌ها در بزرگ‌ترین رویداد قرآنی کشور

به گزارش ایکنا از استان مرکزی، تبلیغ به معنای رساندن پیام با ابزارهای تبلیغاتی به مخاطب است و تبلیغات به مجموعه‌ای از روش‌ها اطلاق می‌شود که دسترسی آسان مخاطب به محتوای پیام را در بهترین و زیباترین شکل آن ممکن می‌سازد. بنابراین، نقش تبلیغات از تبلیغ در تأثیرگذاری بیشتر است؛ چراکه در تبلیغ، تنها رساندن پیام به دیگران هدف است؛ درحالی که در تبلیغات رساندن مؤثر پیام موردنظر می‌باشد تا مخاطب پیام متأثر از پیام نگرش‌ها و رفتارها و بینش‌های خود را شکل دهد. از این‌رو در تبلیغات از همه علوم و دانش‌ها و ابزارها برای تأثیرگذاری بر مخاطب بهره گرفته می‌شود تا مخاطب پیام چنان شود که پیام‌رسان از طریق تبلیغات اراده کرده است.
از آنچه بیان شد به آسانی می‌توان نقش تبلیغات را در حوزه افکار‌سازی و جنگ نرم به دست آورد؛ چراکه در جنگ نرم، هدف، حذف فیزیکی دیگری نیست، بلکه تأثیرگذاری در وی است به گونه‌ای که نه تنها همدلی او را برانگیزد، بلکه او را با هدف خود همراه سازد. بنابراین در جنگ نرم، سلطه بر اندیشه‌ها و دل‌ها هدف کارگزاران و رزم‌آوران چنین جنگی است تا افزون بر همدلی، همراهی ایشان را با خود به دست آورد. این‌گونه است که رسانه در عصر کنونی به عنوان بهترین، کامل‌ترین، ساده‌ترین، تاثیرگذارترین و کم‌‌‌هزینه‌ترین، ابزار در جنگ نرم به شمار می‌آید که بر محور عنصر تبلیغات درعرصه دیپلماسی عمومی فعالیت می‌کند.
با نگاهی به تفاوت‌های دنیایی انسان از نظر گرایش به خیر و شر، خوبی و زشتی، عدالت و بی‌عدالتی و مانند آن، می‌توان دو جبهه اصلی را در جهان آدمی شناسایی و ردگیری کرد که در طول تاریخ بشریت در برابر هم قرارگرفته‌اند. این دو جریان همواره کوشیده‌اند تا بر جامعه بشری تسلط یافته و گفتمان خود را چیره سازند و مدیریت جسم و جان آدمی را دراختیار گیرند. بنابر‌این عمده تلاش‌های تبلیغاتی انسان‌ها دراین جریان شکل می‌گیرد و خود را به نمایش می‌گذارد.
هر دو جریان به خوبی از تبلیغات برای رسیدن به اهداف خود بهره می‌گیرند و حتی به نظر می‌رسد که به سبب عوامل درونی و بیرونی، تبلیغات جریان انحرافی زشتی‌ها، بیدادها و بدی‌ها، قوی‌تر، رساتر، زیباتر، موثرتر و بیشتر بوده است و به ویژه در حوزه جوانان و دانشگاهیان بسیار موفق عمل کرده‌اند. به گونه‌ای که افکار‌ جریانات انحرافی به راحتی در سطح دانشجویان و دانشگاهیان تبلیغ می‌شود و راه خود را برای رسیدن به اهداف مدنظر هموارتر می‌کند.
اما در جبهه مقابل که به نوعی رسالتی هم نسبت به قشر جوان جامعه به ویژه دانشگاهیان برعهده دارند این اهتمام صورت نمی‌گیرد و به نوعی فضا را در این عرصه برای جولان دادن‌های افکار مختلف رها کرده‌اند. مصداق بارز آن را می‌توان در بزرگترین رویداد قرآنی کشور مشاهده کرد. «چهل و یکمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم» به میزبانی اراک در حالی کار خود را شروع کرد که هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی در سطح دانشگاه‌ها، بویژه دانشگاه مادر استان برای دانشجویان و دانشگاهیان صورت نگرفته است. و به نوعی هیچ‌گونه بستر‌سازی برای آشنایی بیشتر و بهتر دانشگاهیان با معارف قرآنی صورت نگرفته است. در حالی که به فرموده مقام معظم رهبری «دانشگاه، نقطه اساسی هر جامعه و کشوری است. اگر دانشگاه اصلاح بشود، آینده‌ آن جامعه اصلاح خواهد شد. اگر دانشگاه فاسد بشود، سرنوشت آن جامعه فساد است.»
اینکه عرصه‌های مختلف را بنا بر غفلت و یا سلیقه‌ای عمل کردن خالی بگذاریم و راه را برای دیگرانی که منتظر چنین فرصت‌هایی هستند باز بگذاریم از بدترین بد‌عهدی‌ها نسبت به مسئولیتی است که پذیرفته‌ایم. بر اساس گزارش‌های قرآنی نیز اشراف قوم نوح توانسته بودند با استفاده از همه ابزارهای کارآمد در جنگ نرم، علیه حضرت نوح (ع) موفق شوند و ایشان را با گروهی بسیار اندک تنها بگذارند، به گونه‌ای که اصولا تفکر نوحی در جامعه ایشان هیچ جایگاه و ارزش و اعتباری نداشت و مردم چنان مسخ شده بودند که جز به کفر نمی‌اندیشیدند و جز به گناه و فسق و فجور گرایش نداشتند و حتی فرزندان ایشان در چنین محیط آلوده‌ای امکان رشد طبیعی نداشته و مسخ شده بودند. (نوح ، آیات ۲۶ و ۲۷(. پس قبل از آنکه انگشت اتهام خود را به طرف قشر جوان به ویژه دانشجویان دراز کنیم و آنها را آماج حملات خود قرار دهیم باید به عملکرد و وظیفه خود در قبال آنها نیز توجه کنیم و اینکه چرا کفه ترازو در سطح دانشگاه‌ها به سمت دیگری سنگینی می‌کند.
یادداشت از علی عقیلی
انتهای پیام

مطالب مرتبط
captcha